ମିଛ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଆଜି ନେଇଛି କବର ପ୍ରତାରଣା ରୂପ ଦେଇ କଳଙ୍କ ର ଟୀକା ନାହିଁଛି ନାୟିକା ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ପଥ ଚାହିଁ। ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ଦୁଇ ପଟ ଶଙ୍ଖା ଥିଲା ମନ୍ଦିର ଟି ସାକ୍ଷୀ ମନ ଦିଆନିଆ ପ୍ରେମର ଅକ୍ଷର ହୃଦୟ ରେ ଦେଇ ଲେଖି। ପ୍ରେମିକ ପ୍ରବର ଦେଇଥିଲା କଥା ବିବାହ କରିବି ବୋଲି
ଭୁଲିଗଲାଣି ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ଲୋକ ଭୁଲିଗଲାଣି ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ସେଥିପାଇଁ ହୁଏ ଅସୁବିଧା ଯେଉଁ ଗୁଣ ଯୋଗୁଁ ମାନବିକତା ତାହା ପଡ଼ିଯାଏ ଵନ୍ଧା ଭୁଲନ୍ତେ ନାହିଁ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ହୁଅନ୍ତେ ସିଏ ମହାନ୍ ଭୁଲନ୍ତି କିନ୍ତୁ କଥାଟି ସିନା ହୁଅନ୍ତି ହିନୀମାନ୍ ଭାବନ୍ତେ ଯଦି, ଟିକିଏ କଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତା ସିନା ଭାଇ କଷ୍ଟ ସହିଲେ ମିଳନ୍ତି କୃଷ୍ଣ ଜାଣନ୍ତି
।। ଆଦ୍ୟାଶକ୍ତି ମାଆ ।। ମାଆ ତୁମେ ସଂସାରରେ ସୁଖ ଦାୟିନୀ, ମାଆ ତୁମେ ସଂସାରରେ ପାପ ନାଶିନୀ, ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ନାମେ, ରହି ଧରା ଧାମେ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଘୋଡାଇ ରଖୁ ପଣତ କାନି।0 କେଉଁଠି ବିମଳା ରୂପେ ପାଉଛ ପୂଜା, କେଉଁଠି ବିରଜା ନାମେ ଉଡ଼ଇ ଧ୍ୱଜା, କେଉଁଠି ଶାରଳା, କେଉଁଠି ମଙ୍ଗଳା ପ୍ରତି
“ଅନ୍ତର ବେଦନା” ହୁଅ ସଚେତନ, ଦୂରୁ ସାଵଧାନ ଦେଖି ସବୁ ହାବଭାବ, ସାରୁଟି ଭିତରେ, ମାରୁ ଘର କରେ ସବୁ ଶ୍ରମ ବୃଥା ହେବ ll(1) ଅତି ଆପଣାର, କରିଦେଲେ ପର କରି ସେତ ହତାଦର, ମନ ଦୁଃଖ ବଢ଼େ, ଅଭିମାନ ସଢ଼େ ହୋଇ କେତେ ହାଃ-ହାଃ କାର ll(2) ଅଖା ଧୋଉଥିବ, ଗୁଣ ଗାଉଥିବ ଭାଳି
ଶବ୍ଦର ଶତାବ୍ଦୀ ଶବ୍ଦ କାନ୍ଦୁ ଥିଲେ ଶତାବ୍ଦୀ ସହରେ ବୁନ୍ଦେ ବୁନ୍ଦେ ଲୁହ ଢ଼ାଳି କବି ଶୁଣି ଦେଲେ ଶବ୍ଦର କାନ୍ଦକୁ ଭାବନାରେ କାନ ଡେରି। କାଗଜ ଧରିଲେ କଲମ ଧରିଲେ ଲୁହକୁ ଆଙ୍କିବା ପାଇଁ ଆଙ୍କୁ ଆଙ୍କୁ କବି ଏମିତି ଆଙ୍କିଲେ ଶବ୍ଦ ତ କାନ୍ଦିଲେ ନାହିଁ। ଲୁହ ଝରି ଲାନି କେମିତି ଲେଖିବେ ଚିନ୍ତାରେ
ତୁମେ ମୋ ଆଖିର ଶତ ସପନ ହେ ଆନନ୍ଦମୟ ସଂସାର ହୃଦୟ ଅନ୍ତର ଦେବତା ପ୍ରାଣ ସ୍ପନ୍ଦନ, ଶୟନେ ସପନେ ଅବା ଜାଗରଣେ ତୁମେମୋ ଆଖିର ଶତ ସପନ! ସଙ୍ଗତରେ ରହି ଦେଉଛ ବତାଇ ସଂସାର ଚଳଣି ଦେଖାଅ ବାଟ, ତୁମରି ଇଶାରେ ଆଶା ଭରସାରେ ଚଳେ ବଳେ ତୁମ କରଇ ନାଟ, ତୁମେ ଲୀଳାମୟ
ଆରାଧନା ଆରାଧନା କିବା ପୂଜା ଅରଚନା ଉପାସନା ନୀରାଜନା, କୋରାନ ଆଜାନ ଗୁରୁବାଣୀ ତତ୍ତ୍ୱ ଗୁଞ୍ଜିତ ଭୂମି ରୁ ଭୁମା. ଓଁକାର ନିନାଦ ବେଦ ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ୱନି ପ୍ରାର୍ଥନା ବନ୍ଦନା ସ୍ତୋତ୍ର, ହୋମ ଯଞ୍ଜ ବ୍ରତ ଧୂପ ଦୀପ ଦାନ ପରିଧାନ ଶୁଦ୍ଧ ବସ୍ତ୍ର. ପଞ୍ଚଭୂତେ ଗଢା ମାନବ ଶରୀର ପାଞ୍ଚଭୂତ ର ସଂସାର, କୀଟ ଠାରୁ
ଭୂଗୋଳ ଖୋଜୁଛି ଇତିହାସକୁ ଭୂଗୋଳ ବର୍ଣ୍ଣନା ରେଖାଚିତ୍ର କରେ ଇତିହାସ ଗାଏ ତାହାର ଗାଥା ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ବ କୋଳୁ ଯାହା ଆବିଷ୍କୃତ ଇତିହାସରେ ବି ଟେକଇ ମଥା । ରାଜ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ସୀମା ହୋଇ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ଭୂଗୋଳ ବୁକୁରେ ପରା ଶୋଭିତ ତଥାପି ବିବେକ ଜ୍ଞାନକୁ ହରାଇ ଶାସକ ସାରଇ ନିଜ ମହତ । ମୋର
ପାପାଚରଣ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ ଅଟେ ଖରା ଛାଇ ଖେଳ ଦୁଃଖ ସୁଖ ପୁଣି ଜୀବନେ ଆସଇ କଟି ଯାଇଥାଏ ବେଳ।। ଅଢେଇ ଦିନର ଜୀବନରେ କିଛି ପୂଣ୍ୟ କର୍ମ କରିଯାଅ ଅଧର୍ମ ଅନ୍ୟାୟ ପାପାଚରଣରୁ ସର୍ବଦା ଦୁରେଇ ରୁହ।। ଆସି ଅଛୁ ଏକା ଯିବୁ ମଧ୍ୟ ଏକା ଯିବେନି କେହି ସାଥିରେ
ସ୍ମୃତି ଅପାସୋରା ଗୋସେଇଁ ଧାରା କେଉଁ ଗୋସେଇଁର କରାଶିଷ ତୋର ମଥା ପରେ ଅଛି ରହି କଳକଳ ନାଦେ ଗୋସେଇଁ ଧାରା ଲୋ ଯାଉଅଛୁ ସଦା ବହି ସୁନ୍ଦରୀ ପାହାଡ଼ିକନ୍ୟା ତୋ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶେ ଘଞ୍ଚ ବନଭୂମି ହୋଇଅଛି ଚିରଧନ୍ୟା।। ନବରଙ୍ଗପୁର ଝରିଗାଁ ବ୍ଲକ୍ ର କୋଳ ମଣ୍ଡି ନେଲୁ ଜନ୍ମ ଭୂଗୋଳ ପୋଥିରେ ଅଲିଭା
ମୋ ଗାଆଁ ସକାଳ ହେଲେ ସୁରୁଜ ହସେ କାଉ ଡାକଦିଏ କାଆ ମନ୍ଦିରରେ ଘଣ୍ଟବାଜେ ଉଠାଇ ଦିଅନ୍ତି ମାଆ ଏଇତ ମୋର ଗାଆଁ ରେସାଙ୍ଗ ଏଇତ ମୋର ଗାଆଁ।1। ଖାଲ ଢ଼ିପ ମାଟି ରାସ୍ତା କେତେ ବୁଲାଣିଆ ପୋଖରୀ ତୁଠ ହଳଦୀ ମଖା ନୂଆବୋହୁ ଠିଆ ଏଇତ ମୋର ଗାଆଁ ରେ ସାଙ୍ଗ ଏଇତ
ଶୀତ ଆସିଛି କୁଲକୁଲିଆ ଉତ୍ତରା ସହ ମଞ୍ଜ ଥରା ହେମାଳ.. ଗବାକ୍ଷ ଦରଜା ଫାଙ୍କରୁ ଧସେଇ ପଶେ, ହାଡ଼ ଗୁଡ଼ ପିଞ୍ଜରା ସହ ଦାନ୍ତ ପାଟିର ଠକଠକ ଶବ୍ଦ, ରାସ୍ତା କଡ଼ର ବିନା ଛାତ ର ଜୀବନ ଦେହ କୁ ଦେହ ଘଷି ଉଷ୍ମତା ଶୋଷେ. କୋତାରା ରେ ମୁହଁ ଦେହ ରୁ ଫାଳକ ଘୋଡେଇଲେ
ଶୀତ ସକାଳ ର ଦୃଶ୍ୟ ଶୀତ ସକାଳର ତୁଷାର କୁହୁଡି ଶିରି ଶିରି ହିମ ପଡେ ତା’ସାଥେ କୋହଲା ପବନ ବହଇ ହିଆ କୁ ଥରାଇ ଦିଏ।। ଥୁଡୁ ଥୁଡୁ ହୋଇ ସାଆଲ ଘୋଡାଇ ବାହାରନ୍ତି ବୁଲିବାକୁ ଚାହା ଦୋକାନ ରେ ଗହଳି ଯମାଇ ଚା’ପିଇ ଭାରି ମଜାକୁ ।। ଗାଁ ଠାବେ ଠାବେ ଧୂନି ଲାଗି
ଗାୟତ୍ରୀ ମନ୍ତ୍ର ର ଶକ୍ତି ଓଁ ସ୍ତୁତା ମୟା ବରଦା ବେଦ ମାତା ପ୍ରଚୋ ଦୟାତାମ୍ ପାପମାନି ଦ୍ଵିଜାନାମ୍ ଆୟୁଃ ,ପ୍ରାଣ,ପ୍ରଜାଂ, ପଶୁ୍ଂ,କିର୍ତ୍ତୀ,ଦ୍ରବିଣ, ବ୍ରହ୍ମବର୍ଚସମ୍ ମହ୍ଯମଂ ଦତ୍ବା ବ୍ରଜତ ବ୍ରହ୍ମ ଲୋକମ୍।। (ଏସଵବୁ ଦ୍ରବ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏ) ଗ+ଇତି=ଗାୟତ୍ରୀ ପ୍ରାଣକୁ -ତ୍ରାଣ କରିବା ମନ୍ତ୍ର ଗାୟତ୍ରୀ ମନ୍ତ୍ର । ମନ୍ତ୍ରମଧ୍ୟେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗାୟତ୍ରୀ
ଶୀର୍ଷକ – ଦେବଦାସୀ କେଉଁ ଜନମର ପୁଣ୍ୟଫଳ ଯୋଗୁଁ ହୋଇଲି ମୁଁ ଦେବଦାସୀ ନାଚି ନାଚି କେବେ ଥକେ ନାହିଁ ମୁଁ ମୁଁ ପରା ତୁମ ପ୍ରେୟସୀ ସଜେଇ ହୋଇଛି ତୁମ ପାଇଁ ପରା ଆଖିରେ କଜଳ ନାଇ କାନରେ କୁଣ୍ଡଳ ମସ୍ତକରେ ଟିକା ହାତରେ କଙ୍କଣ ଦେଇ ହାତକୁ କରିଛି ନାଲି ନାଲି
IT RAINS LOVE, ON THE ACROPOLIS Rain has a scent like eucalyptus mixed with lavender, mint, thyme love with rosemary. Strange clouds over Athens today the Acropolis shimmering under a blue hopeful sun. The scent from the past lasts like an
A WAR REFUGEE MOTHER HOW MUCH SHOULD MY CHILDREN REMEMBER? Memory has its own home, do I live in an uninhabitable memory land? I did have a land of memory, memory of me, my childhood my parents, the lakes and rivers
TO AYLAN, A TWO YEAR OLD REFUGEE BOY How much pain a name contains Aylan Curdi isolated island, isolated continent by our indifference. You are the infinite like an angel in eternity. You, a symbol when a child drowns the whole
MY POEM, A KISS ON THE HORIZON A poem, my poem, is a poem kiss on the horizon a voice from red lips in love, expectancy as time energy the sea creates energy, as in lovers’ dreams. A time comes, blessed
POETRY STOPS OUR TEARS It rains again in my land, it rains Poetry on my heart, and a poem like a documentary by the ocean of my peace you still rain heavy on me Sometimes, it doesn’t matter how often