MOTHER MIRACLE Mother, I never asked you vital questions my roots to find ancient and new. What was it like to give birth to four children to bring up generations in poverty and wealth to maintain high spirits in darkness to
HAS WAR A NAME? We should have been asked “do we identify with war?” Do we? We do not. We never did. We should have been asked if we permit you, war lords, to kill people, destroy their land and the
A TREE, IS ALWAYS IN MY MEMORY I am in our memory, like the rings of a tree, as you are in my memory. I am not yours, you are not mine we are a oneness in love. I have no
PILGRIMAGE FOR PEACE Along oceans I sail, along continents for centuries I walk In search of a voice, in discovery of a soul. Till our voices, our vision, our routes unite. To fight against the darkness of time To dilute hate
CONTINENTS OF LOVE Migratory birds carry on your wings vastness. Ancient ballads narrate the winds arriving at the shore love’s story. Ask the sea’s hidden currents her caves, her stories the sea’s enormity her light, her blueness the waves’ echo to
शायद मैं गलत था!! शायद मैं गलत था!! क्योंकि किसी और के प्यार को, अपना समझ बैठा था। शायद मैं गलत था!! क्योंकि किसी और के दिए हुए दर्द को, कम करने चला था। शायद मैं गलत था!! क्योंकि
କିଛି କଥା ହୃଦୟର ହୃଦୟରେ ତାକୁ ସାଇତି ରଖ ଯିଏ ତମକୁ ନିଜଠୃ ଅଧିକ ଭଲପାଏ । ସମ୍ମାନ ତାକୁ ଦିଅ ,ଯିଏ ତମ ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ଦୁନିଆ ସହିତ ଲଢିପାରେ । ତା ଠାରୁ ଦୂରରେ ରୁହ, ଯିଏ ତମ କଥା ଭାବେ ନାହିଁ। ତାର ସବୁ ଭୁଲ୍ କୁ କ୍ଷମା କର, ଯିଏ ତମ
ମୁଁ ଥକି ଯାଇଛି ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁକୁ ସାଉଁଟି ବାସ୍ତବତାର ରଙ୍ଗ ଦେବାରେ, ଅଜଣା ରାସ୍ତାରୁ ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ରାସ୍ତା ଖୋଜିବାରେ, ହଜାରେ ମୁହଁ ଭିତରୁ ନିଜ ପ୍ରିୟ ଲୋକଙ୍କ ମୁହଁ ଚିହିଁବାରେ, ଆଜି ମୁଁ ଥକି ଯାଇଛି ! ହଁ ମୁଁ ଥକି ଯାଇଛି । ଥକି ଯାଇଛି ମୁଁ ; ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ନିଜ
ମୋ କଳାନିଧି କିଏ ତୁମେ ? ତୁମେ କ’ଣ ସିଏ, ଯିଏ ଶୀତଳ ରଜନୀ ପାଇବା ଆଗରୁ ମଉଳି ଯାଏ। ତୁମେ କ’ଣ ସିଏ ! ଯିଏ ଅପରଠୁ କରି ଧାର କରଜ, ଧ୍ଵାନ୍ତକୁ କରେ ଆଲୋକିତ , ବିତରି ତା’ ପ୍ରଜ୍ୟୋତିର ସ୍ରୋତ । ତୁମେ ତ ସିଏ, ଯିଏ ବିରହ ନିଆଁରେ ଛଟପଟ
ଆଇନା ର ସମ୍ପର୍କ ସେଦିନ କାଇଁ ଇଛା ହେଲା ଆଇନା ଆଗରେ ଛିଡ଼ା ହେଇ କିଛି କ୍ଷଣ ବିତାଇବା ପାଇଁ । ଆଇନା ସହ କିଛି କ୍ଷଣ କଥା ହେବା ପାଇଁ । ଆଇନା ଆଗରେ ଯାଇ ମୁଁ ଛିଡ଼ା ହେଇ ତାକୁ ପଚାରିଲି ହେ ନିର୍ଜିବ ଆଇନା ତୁ ତୋ ଦେହରେ ତୋ ଜୀବନ ନାହିଁ
ଶହୀଦ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ନାୟକ ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ ଜନମି ମରିବ ମଣିଷ ଜୀବନ ବୃତ୍ତାନ୍ତ ସତ୍ୟ ତ୍ୟାଗ ତିତିକ୍ଷାରେ ଅମରତ୍ୱ ପ୍ରାପ୍ତି ଶହୀଦ ଜୀବନୀ ତତ୍ତ୍ୱ। କୋରାପୁଟ ଜିଲ୍ଲା ତେନ୍ତୁଳିଗୁମ୍ମାର ଅକ୍ଷୟ କୀରତି ସେହି ନଭେମ୍ବର ମାସ ବାଇଶି ତାରିଖେ ଜନ୍ମିଥିଲେ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ଭୂଇଁ। ମାଲକାନଗିରି ଗାନ୍ଧୀ ରୂପେ ସିଏ ବିଖ୍ୟାତ ଓ ପରିଚିତ ମାତୃଭୂମି ପାଇଁ ମମତା ଢାଳି
ଶୀତୁଆ ସଞ୍ଜ ଶୀତୁଆ ସଞ୍ଜ ଟା ମାଡି ମାଡ଼ି ଆସେ କୋହଲା ପବନ ସାଥେ ଦିବା ଅବସାନ ହୋଇଥାଏ ଆଶୁ ସବିତା ବିଦାୟ ପଥେ। କ୍ଳାନ୍ତ ଗୋଧୂଳି ଉଦାସ ମୂହୁର୍ତ୍ତ ଧରି ଆସେ ସଞ୍ଜ ନ ଇ୰ କାକର ଟୋପା ରେ ଭିଜାଇ ଦିହକୁ ଥ଼ରି ଉଠେ ଗାଁ ଭୂଇଁ। ପାରଦ ଖସୁଛି ବାୟୁ ମଣ୍ଡଳ
ଭୀତି ତୋର ଭାଷା ପ୍ରୀତିକି (ପ୍ରିୟ ସହୀକୁ ଚିଠି) ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗ ମୋର ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଏ ଘରେ ଜଣାଇବୁ ତୁହି। ଗୁରୁଜନଙ୍କୁ ମୋ ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଉଛି ଦୂରେ ରହି।। ମନକୁ ଗୋଟିଏ କଥା ବାଧିଲା ମୋ ଲେଖୁଛି ଆଜି ଚିଠିରେ। ଗ୍ରହଣ କରିବୁ ଅବା ନକରିବୁ ରଜା ତୁ ତୋ ମନ ପରେ।। ଏଇ କିଛିଦିନ
ବିଶ୍ବ ବିଧାତା ସୃଷ୍ଟିକୁ ସୃଜିଲ ହେ ବିଶ୍ବ ବିଧାତା ସତେ କେତେ ଯତନରେ ଆକାଶରେ ଶୋହେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ତାରା ପ୍ରାଣୀ ଜଗତ ଧରାପରେ।। କେଦାର କାନନ ନଦ ନଦୀ ଝର ପାହାଡ ପର୍ବତ ଭୂଇଁ ପ୍ରକୃତିର ଶୋଭା ଅପରୂପ ଆଭା ତୁଳନା ଯାହାର ନାହିଁ।। ନାନା ଜାତି ପଶୁ ପକ୍ଷୀଙ୍କୁ ସୃଜିଲ ନାନା
ଛାଡ଼ଖାଇ ତତ୍ତ୍ୱ ବରଷକ ବାର ମାସ ଅଟଇ ସେଇ ମାସ ଭିତରେ କାର୍ତ୍ତିକ ଧର୍ମ ମାସଟି ପୁରାଣରେ ବୋଲାଇ । ଏହି ମାସର ମାହାତ୍ମ୍ୟ ଅତି ପବିତ୍ର ହାବିଷ୍ୟାଳିମାନେ ଅତି ନିଷ୍ଠାରେ ପାଳିଥାଆନ୍ତି ଏହି କାର୍ତ୍ତିକ ବ୍ରତ । ପିଆଜ ରସୁଣ ଆମିଷ ମାନ ଏହି ମାସ ସାରା ଛାଡି ଥାଆନ୍ତି କରି ସବୁ ସାତ୍ଵିକ ଖାଦ୍ୟ
ବଣ ମଲ୍ଲୀ ବସନ୍ତ ଋତୁ ରେ ବନ ଗହନ ରେ ପେନ୍ଥି ପେନ୍ଥି ହୋଇ ଫୁଟେ ହରଷେ ବାତ ବହି ନିଏ ଵାସ ସୁମଧୁର ସାରା ଦିଗ ଦିଗାଙ୍ଗନା ମହକେ. ଅରମା ଅଗନୀ ନିକାଞ୍ଚନେ ଫୁଟେ ଆଦର ଯତନ ସପନ ତାର, ଅଜଣା ଜନମ ଅଲୋଡ଼ା ଜୀବନ ସୌରଭ କରଇ ମୁଗ୍ଧ ବିଭୋର. ଈଶ୍ୱର ଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି
ଶୀତ ଆସିଛି ସାରୁପତ୍ର ଶୁଷ୍କ ଓଠ ଧାରୁ.. ଥିରି ଥିରି ପାଦ ପାତେ ଶୀତ କାକରରେ ଦେହ ଧୋଇ କୁହୁଡି ଚାଦର ତଳୁ ଧାନ କେଣ୍ଡା ଭାଙ୍ଗଇ ଅଳସ . ସବୁଜ ପଣତ ଏଡି.. ଧାନ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଓଢଣୀ.. ଗେଣ୍ଡୁ ହସେ ଦାଣ୍ଡ ହସେ ଚାଷୀ ହସ ମଧୁକ୍ଷରା ବିଜେ ହେବେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସାଆନ୍ତାଣୀ. ଦଶରା
ଜୟ ମାଆ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ମାଆ ଲୋ ଜଗତର ମାତା ତୁ଼ହିଲୋ ସାଗର ସୁତା ଜୟମା,ଅନ୍ନଦା,ଜୟମା, ସୁଖଦା ଜୟତୁ ବରଦା ମା, ଲୋ ମାଧବ ଯାହାର ନାହା ।। ମାଆଲୋ ଏ ସାରା ସଂସାର ତୋହର ଵିଜୟସ୍ଥଳୀ ଜୟମା, ଚଞ୍ଚଳା,ସାଗର ଦୁଲଣୀ ପତି ତୋର ବନମାଳୀ ତୁ଼ହିମା, ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଵିଷ୍ନୁ ଙ୍କ ଘରଣୀ ।। ସକଳ
ଶରଧା ବାଲି କାଳିଆରେ ନେଏ ତୋ ଡୋରୀ ଲଗାଇ ତୋର ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ଧାମକୁ ତୋ ଶରଧାବାଲି ଦେହରେ ମୋ ବୋଳି ଧନ୍ୟ ହେବ ମୋ ଜୀବନ।। ଯେତେ ଦୁଃଖ ପଛେ ଦେଏରେ କାଳିଆ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରକୁ ଟାଣି ନେଏ ତୋ କଳାବଦନ ଦେଖିବାକୁ ମନ ଦେହରେ ଶକ୍ତି ଦେଏ।। ଗରୁଡ଼ ସ୍ତମ୍ବର ପଛେ ଥାଇ ମୁହିଁ
ସୀତା ସ୍ୱୟମ୍ବର ମିଥିଲାର ନୃପ ରାଜର୍ଶୀ ଜନକ ସୀତାଙ୍କର ତାତ ଦେବତାଙ୍କଠାରୁ ଶିଵଧନୁ ହୋଇଥିଲେ ପ୍ରାପ୍ତ । ସେଇ ଧନୁକୁ ସବୁଦିନେ ପୂଜା କରୁଥିଲେ ଜନକ ରାଜା ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କର ଅତି ପ୍ରିୟ ଥିଲେ । ଦିନେ ରାଜା ନିଜ ଜମିର କର୍ଷଣ ସମୟରେ ଲଙ୍ଗଳ ମୁନ ବାଜିଲା ଏକ ମଞ୍ଜୁଶା ଉପରେ । ତା ଭିତରେ ଦେଖିଲେ