A SOLDIER’S VOICE NOBODY HEARS Three sides, many sides, define a war, Knife blades, automated greed and hate, You-enemy, me-liberator, money-greed disposable corpses hidden outside cemeteries, hearts of invisible iron, evil wills. Masked sides, words stitched with poison territories without borders
JESUS AND THE STREET PEOPLE About twenty days ago I met an angel in the park, holding a basket full of love. Love spilling over the streets love lighting the park, the benches, the trees the paving stones exhausted by pain people’s
ବିଶ୍ୱ ବିଜୟୀ ବିବେକାନନ୍ଦ ବିବେକରୁ ଯିଏ ପାଆନ୍ତି ଆନନ୍ଦ ଜୀବନେ ସାଧନା କରି , ଭାରତବର୍ଷର ଅଧୁରା ସ୍ବପ୍ନକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣତାରେ ଦେଲେ ଭରି l ପ୍ରତିଭା ପାଖରେ ବାଧକ ସାଜିନି ଦରିଦ୍ରତା କେତେବେଳେ , ସାଧନାରେ ବ୍ରତୀ ପାଏ ଉର୍ଦ୍ଧଗତି ମୁକ୍ତି ଲଭେ ସେତେବେଳେ l ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ମୋକ୍ଷପ୍ରାପ୍ତି ସିନା ବ୍ରହ୍ମକୁ ଦର୍ଶନ ପାଏ ,
ବ୍ୟାସ କବି ଫକୀର ମୋହନ ଝୁରେ ସଦା ଶୋଷିଲା ମାଟି ଜଳେ ସାହିତ୍ୟ ଭୋକିଲା ମେଘ ବିସ୍ମୟ ବିସ୍ମିତ ଯୋଗାଜନ୍ମ ତାପସ ହେ ଶୁଷ୍କ ସାହିତ୍ୟେ ଭର ଜୀବନ୍ୟାସ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ପୁରୁଷ ତୁମେ ସାହିତ୍ୟର ମହାସେନାପତି ବେଦବ୍ୟାସ ତୁମେ ସାହିତ୍ୟରଥୀ ଜନ୍ମ ସଂକ୍ରାନ୍ତିରେ ମୃତ୍ୟୁ ବି ସଂକ୍ରାନ୍ତିରେ ରଚନା ତୁମ ଜୀବନ ଜିଜ୍ଞାସାର ଅନ୍ତସ୍ୱର ସାମାଜିକ,
ରାନୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀବାଈ ଲକ୍ଷ୍ମି ଆଏ ସେ କି କାଲୀ କି ଭବାନୀ କେନ୍ ବିରାର୍ ସେ ତ ଅବ୍,ତାର୍ ଉଦିଆଁଜନ୍ ଲେଖେ ଚମକିଲା ଦେଶେ ଲିଭାଲା ସେ କେନ ଯୁଗର ଅନ୍ଧାର୍ || ଅଦଭୁତ୍ ଅଗୋଚର ବୀରାଙ୍ଗନା ବୀର୍ ମାଟିରେ ଜନ୍,ମିଥିଲା ସସେ ହାତେ ଖଣ୍ଡା ନେଲେ ତ ସତେ ଧରା ର୍
ଗଙ୍ଗା ତଟରୁ ବିଜୟଘାଟ (ଲାଲ୍ ବାହାଦୂର ଶାସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଜୟନ୍ତୀ ଉପଲକ୍ଷେ) ବାଲ୍ୟକାଳୁ ପିତୃହରା ,ଅଭାବୀ କଷଣ ଵିଦ୍ୟାର୍ଜନ ଅନ୍ତରର ତୃଷ୍ଣା ଗଙ୍ଗା ନଦୀ ସନ୍ତରୀଣ ସ୍ୱପ୍ନମୟ ଜ୍ଞାନ ଆହରଣ । କ୍ଷୁଦ୍ର କାୟା ଅମାପ ଦୃଢ଼ତା ଶତତ ରାଷ୍ଟ୍ରହିତ ଚିନ୍ତା ସଦ୍ ଗୁଣ ସତ୍ୟର ପୂଜାରୀ ସ୍ୱାର୍ଥ ତ୍ୟାଗୀ ସ୍ୱପ୍ନ ଅସୁମାରୀ । ଘଟଣାରେ
ଘରଚଟିଆର ଚିଠି ନମସ୍ଯ ପ୍ରକୃତିପ୍ରେମୀ ସୁବ୍ରତ ବାବୁ ମୋର ଓ ମୋ ପରିବାରର କୃତଜ୍ଞତା ଗ୍ରହଣ କରିବେ। ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି ମତେ ଲେଖାପଢା ଜଣା ନାହିଁ। ମୁଁ ଚିଠି ଲେଖିବା ହାସ୍ୟାସ୍ପଦ ନିଶ୍ଚୟ। ହଁ ତାହା ଠିକ୍ କଥା। କିନ୍ତୁ ଲେଖାପଢା ନଜାଣିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ମୋ ମନର ଭାବକୁ ବ୍ୟକ୍ତ କରିପାରିବି। ହୃଦୟର ଭାଷା ଶୁଣାଇପାରିବି।ମୋ
ମନ ଅଗଣା.. ————— ମନ ଅଗଣା ଟି ମୋର, ସୀମାହୀନ ଶେଷହୀନ ବିତାନଠୁ ବିସ୍ତୃତ ପରିଧି, ତୁମେ ଯେବେ ଛୁଇଁ ଯାଅ ଆକାଶେ ଆଦର ନେଇ ପଦଚି଼ହ୍ନ ଲଂଘଇ ପରିଧି. ଆଖିରୁ ଆକାଶ ଜାକ ଜକ ଜକ ତୁମ ମୁହଁ ତୁମ ବିନା ଅଦୃଶ୍ୟ ଊରବୀ, ଦୂରେ ଗଲେ ଝୁରି ହୁଏ ମଞ୍ଜ ଥରା ଶ୍ୱାସ ବହେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ
ସଂକଳ୍ପର ସ୍ରୋତ ସ୍ୱାମୀ ବିବେକାନନ୍ଦ (ଜୟନ୍ତୀ ଉପଲକ୍ଷେ, ଜାତୀୟ ଯୁବ ଦିବସ ଅବସରରେ) ସ୍ବପ୍ନ ସଂକଳ୍ପ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମ ତେଜ ଜୀବନର ସଫଳତା ସମ୍ଭାବନାର ଗଭୀର ସାଗର ମନୁ ତେଜି ଚଞ୍ଚଳତା। ସ୍ୱପ୍ନର ନିଶା ଲକ୍ଷ୍ୟ ସାଧନେ ହୀରାର ଚମକ ନେଇ ଲକ୍ଷ୍ୟ ବିହୁନେ ସ୍ୱପ୍ନ ଅଧୁରା କୋଇଲାର ମୂଲ୍ୟ ପାଇ। ଜାତିର ସମ୍ପଦ ସ୍ପର୍ଦ୍ଧିତ ଯୁବକ
ଟିକିଏ ଖୁସି ପାଇଁ ଥରେ ସେ ଆକ୍ୱଆରିଅମରେ ଥିବା ମାଛମାନଙ୍କୁ ଦେଖ ସେମାନେ ଖୁସିରେ ପହଁରୁଛନ୍ତି କି ? ମଣିଷ ନିଜର ଟିକିଏ ଖୁସି ପାଇଁ…. ସେମାନଙ୍କୁ ଆଣି ନିଜ ପାଖରେ ରଖିଛି । ଯଦି ସେମାନଙ୍କୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ନିଜ ପରିବେଶରେ ରଖାଯାଏ ତେବେ ସେମାନେ କେତେ ଖୁସି ହେବେ । ସତରେ ଏ ମଣିଷ
ଶୀର୍ଷକ – ସବୁ କିଛି ଭୁଲ୍ ହୋଇଗଲା ପାଦପ ଉପରେ କୁହୁଡି ଚାଦର ଵ୍ରୀଡାଵତୀ ନାରୀ ମୋହିବ ନର ଲଜ୍ଜା ସରମ ଆଜି ନାରୀ ଛାଡିଦେଲା ହିସାବ ସବୁକିଛି ଭୁଲ୍ ହୋଇଗଲା ସହିଵା ପାଇଁ ମୁଁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲି ଧୈର୍ଯ୍ୟର ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ଦେଇ ମଲି ଦୃରେଇବାକୁ ନ ଚାହିଁ ବି ଦୂରେଇଲା
ଦିନେ ମକର ସଙ୍କ୍ରାନ୍ତିରେ ଆସିଲା ଯେବେ ସେ ମକର। ହୋଇଲା ଦିନ ଯେ ଵକର।। ଉତ୍ତରାୟଣ ସୂର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ। ଉତ୍ତାପ ବଢିଲା ସଧୀରେ।। ଉତ୍ତରାୟଣେ ସର୍ବ ଶୁଭ। ପୂର୍ବରୁ ଅଛି ଏହି ଭାବ।। ଏମିତି ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ଗୀତ ଗାଇ ମକର ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଦିନ ବୋଉର ସମବୟସୀ ଜଣେ ମହିଳା ବୋଉକୁ କହିଲେ,” ତୋର ମନେ
କବି ତୃତୀୟ ନୟନେ କବି ତୁମେ! ହୋଇ ସ୍ରଷ୍ଟା ଦ୍ବିତୀୟ ଈଶ୍ବର ସୃଷ୍ଟି କରି ଥାଅ କାବ୍ୟ, ଗଳପ କବିତାର ସମାହାର। ପ୍ରକୃତି ଚିତ୍ର ଣେ ହୋଇ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ବିଭୁଙ୍କ ଦତ୍ତ ପ୍ରତିଭା ଲେଖନୀ ମୁନରେ ଚିତ୍ରଣ କର ପ୍ରକୃତି ଅପୂର୍ବ ଶୋଭା। ତୁମେ ଆଣିପାର ଦୂର ଆକାଶରୁ ତୋଳି ଲକ୍ଷେ ତାରା ଫୁଲ ଶବ୍ଦ ସମ୍ଭାର
ଶୀର୍ଷକ – ଖୋଜିଲେ ମିଳୁନି ଟିକିଏ ସୁଖ ଯୁଗ ପରେ ଯୁଗ ଚାଲୁଛି ଚାଲିବ ଲୋକେ ଖୋଜୁଛନ୍ତି ସୁଖ ଚାଳ ଘରେ ଦିନେ ଥିଲା ବହୁସୁଖ ଆଜି ଯେହ୍ନେ ସୁଖ ହୋଇଛି ବିମୁଖ ବନ୍ଦୀଘରେ ଥିଲେ ରାଜନନ୍ଦିନୀ ଦେବକୀ ତଥାପି ସୁଖ ଥିଲା
ପରିହାସ ଆଚରଣ ନ କାରାତ୍ମକ ଯେ କରେ ସ୍ଵଭାବେ ଉନ୍ମତ୍ତ, ବୟସ ଧନ ଅଭିମାନେ ଅନ୍ୟ କୁ ହୀନ ସେ ପ୍ରମାଣେ. ହେଊ ସରଳ ନିଷ୍କପଟ ସାଧୁ ସୁଜନ ଇଷ୍ଟ ଶିଷ୍ଟ ସଭିଙ୍କ ହୃଦେ ଆଙ୍କେ ଗାର ପ୍ରତିଫଳ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର. ନାଚାର କେହି ଢାଳେ ଲୁହ ଅନ୍ତରୁ ଉଦ୍ଗାରଇ କୋହ. କା ମନ ସୃଜେ ପ୍ରତିହିଂସା
କିଏ ମୁଁ ଆସିଛି ଧରା କିଏ ମୁଁ ଆସିଛି ଧରା କେଉଁଠାରୁ କାହିଁ ପାଇଁ ବାରବାର ପୁଚ୍ଛି ମନ କେଉଁ ଲାଭ ଅବା ଥାଇ ସିଏ କି ଦେବ ଉତ୍ତର ଅଜ୍ଞାନତା ଗୁଣ ବହି ହେ ପ୍ରଭୁ ସୃଷ୍ଟି କରତା ଦିଅ ମୋ କାନେ ବତାଇ । ଅଜ୍ଞାନାନ୍ଧକାରେ ନିତି ନିତି ଭ୍ରମେ ଭ୍ରମୁଥାଇ
ସର୍ବଗିଳା ହୂତାଶନ ସବୁଠି ଆଦର ଲୋଡ଼ା ଶ୍ୱଶୁର ପୁଅ ସର୍ବଗିଳା ସ୍ତ୍ରୀର ଭାଇ ପୋତାକିଳା ରାସ୍ତା ତେଲରେ ଖସଡା ପିଲାଙ୍କ ମାମୁଁ ବାପାର ଶଳା ପର ଧନରେ ପେଟ ଭରା ମିଠା ବନ୍ଧୁ ବାର ଗାଁ ବୁଲା ମାଡି ଚାଲେ ବାଟ ଅମଡ଼ା ସବୁରି କାମରେ ଲୋଡ଼ା ପିଠିରେ ବାଂଧି ଗୋଧି ଚମଡା ମାମୁଁ ଘରର
ହୃଦୟ ସ୍ୱରରେ କଥା କୁହନ୍ତିନି ସ୍ୱରୂପ ଦିଶେନି ଥାଆନ୍ତି ଅଦୃଶ୍ୟ ଭାବେ, ତୋଭିତରେ ଥାଇ ତତେ କହୁଥାନ୍ତି ଆସିଥାନ୍ତି ଅନୁଭବେ l କେଉଁଠି ରୁହନ୍ତି ମନ ଖୋଜୁଥାଏ ଖୋଜନ୍ତି ସାଧକ ଗଣ, ଭେଟ ହୁଏନାହିଁ ଏମିତି ଖୋଜିଲେ ସରିସରି ଯାଏଦିନ l ତପ ସାଧିଛନ୍ତି ଅନେକ ସାଧକ ବାଧକ ହୋଇଛି ମନ, ହୃଦୟ ତଟରେ ଭେଟି ପାରିଛନ୍ତି
କବୀ ଟିଏ ମୁଁ କବୀ ଟିଏ ମୁଁ ଶୁଦ୍ଧ ସୁଧା ଝର ଟିଏ, ବ୍ରହ୍ମା’ସୃଷ୍ଟିରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ସ୍ରଷ୍ଟା ଟିଏ, ବୀଣାପାଣି ଙ୍କର ପୁତ୍ରୀ ଟିଏ ସୁନ୍ଦର ମନର ମୁଗ୍ଧ ଛବି ଟିଏ ।। କବୀ ଟିଏ ମୁଁ କବୀ ଟିଏ… ପଙ୍କରେ ପଙ୍କଜିନୀ ଟିଏ, ମନ କଲମରେ ପ୍ରୀତିର କାଳିରେ ଶବ୍ଦର କୁଞ୍ଜରେ ଲେଖିଯାଏ କଳ୍ପନାର
ଆରାଧନା ଜଗତ ଈଶ୍ୱର ଦୟାର ସାଗର ବିରାଜ ମୋର ହୃଦୟେ ଚିନ୍ତଇ ମଗନେ ହୃଦ ନିମଗନେ କରୁଣା କର ସଦୟେ। ବିଶ୍ୱାସ ଦୀପରେ ପ୍ରେମର ସଳିତା ଭରସାର ତେଲ ଢ଼ାଳି ଅବିରତ ଆରାଧନା କରୁଅଛି ମନରେ ପ୍ରଦୀପ ଜାଳି। ଦିବ୍ୟ ଦରଶନେ ଅଶ୍ରୁଳ ନୟନେ ଚାହିଁ ଅଛି ଅପଲକେ ନାମ ଶ୍ରାବଣରେ ହୃଦରେ କମ୍ପନ ବହୁଅଛି ନିମିଷକେ।