ALLUSION_OF_SILENCE Manoj Kumar Panda In the world of echoes, only silence screams, In the shadows only the moon is clear. Who can ask heaven for roses When thorns only lacerate. Only a sleepless mad man imagines the sun at night. Maybe
#ଅଧିକାରର_ଉଚ୍ଚାଟ କେ କହୁଛି ପାରିଦେବ ସ୍ବପ୍ନର ଶେଜ କେ କହୁଛି ଆଣିଦେବ ମୁକ୍ତାର ମେଜ ପୁଣି କେ କହୁଛି ଆଣିଦେବ ଇନ୍ଦ୍ରଲୋକ ପାରିଜାତ ହେଲେ କ’ଣ କେ ଆଣିଦେଇ ପାରିବ ଟିକିଏ ହସ? ଆଜି ବି ଭିକ୍ଷା ଥାଳ ଧରି ବୁଲେ ଲଙ୍ଗଳା ଶରୀର କାକୁସ୍ତର ଲୁହ ଝରିପଡେ ହୋଇ କ୍ଷୁଧାରେ ଆତୁର ଅଧିକାର କି ଅଭିମାନ କରିଛି
#ନିଃସ୍ବ_ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଛବିର ଆଭାସ ବି କେବେ କେବେ ବାସ୍ତବିକତାର ପରିଚୟ ଦିଏ, ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହ ମୁକୁଳା କେଶ ବି କେବେ କେବେ ଦାରିଦ୍ର୍ଯତାକୁ ସୁଚାଏ, ଧରା ବି ଆଜି ନିଜ ଅନ୍ତଃ ଫାଡି ଚିତ୍କାର କରୁଛି, ମନର ଉପନିବେଶବାଦିତା ବିନାଶର ପଥ ପରିଷ୍କାର କରାଏ । ଶୂନ୍ୟତାରେ ଭରପୁର ଏ ସମାଜ କେଉଁ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ଗର୍ବ ଦେଖାଏ, ମୁଣ୍ଡ
#ଭାଟ ଭାଟ….. ଭାଟ….. ହଁ… ମୁଁ….. ଅଟେ.. ଭାଟ….. କରିଥାଏ ସବୁଥିରେ ବିଭ୍ରାଟ….. ବିତୃଷ୍ଣାର ବିଜ ବପନ କରି ସ୍ବର୍ଣ୍ଣିମ କ୍ଷେତରେ ମାତିଯାଏ ପଙ୍ଗପାଳ ଖାଲି ଆହା!!..କେଡେ ଚତୁର ଜୀବ ମୁଁ …. ଶୃଗାଳ ବି ବଳି ପଡିଯିବ କୁଟଚକ୍ରାନ୍ତର ପାଶ ହଁ…..ହଁ…… ମୁଁ….. ଅଟେ… ଭାଟ… କରିଥାଏ ସବୁଥିରେ ବିଭ୍ରାଟ…… ହଁ…….. ହଁ ………ମୁଁ ……..ତୋଷାମଦିଆ …..
#SHADOW: Part-4 Holding a cup of coffee Manisha was standing on the terrace. She was in a thought what was going with her…. In the mean time the man came and said ” Hello ” by clearing his coughs. …. . Suddenly
#ଆସ୍ପର୍ଦ୍ଧାର_ହୁଙ୍କାର ଆତ୍ମଗ୍ଲାନିର ଦୁନିଆରେ ପଶାପାଲିର ପଶରା ମାଳ ମାଳ, ଛକାପଞ୍ଝାରେ ବାଜି ଲାଗେ ନିରୀହ ଜୀବନ ବର୍ତ୍ତିକାର । ବନ୍ଧକର ବନ୍ଦୀଶାଳେ ବନ୍ଧା ପଡିଛି ବିହଙ୍ଗ ମାତ୍ରକ , ହେଲେ ବାନ୍ଧି ରଖିପାରିବନି କାହା ଆସ୍ପର୍ଦ୍ଧାର ହୁଙ୍କାର । ଜଞ୍ଜିରର ବେଡିରେ ଅଟକି ଯାଇପାରେ କାହା ଅଶ୍ରୁ, ଲୋତକର ବନ୍ୟା କେବେ ଧୋଇପାରିବନି ମନର ବୁକୁ। ଶୋଣିତ ଧାରରେ
#ଇନ୍ଦ୍ରଫାଶ- ଏକ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ଯେବେ ବନ ଉପବନରେ ମଳୟ ର ଧାରା ବହେ, ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ନୂଆ ବୋହୂ ପରି ସଜେଇ ହୋଇଯାଏ। ନବ ପଲ୍ଲବରେ ପଲ୍ଲବିତ କୁସୁମର ଶୋଭା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟକୁ ଦ୍ବିଗୁଣିତ କରିଦିଏ। ଆଉ ଯେବେ ମନ ଉପବନରେ ବସନ୍ତ ବହେ, ସେ ମାଧୁରୀର ଶ୍ରାବଣରେ ଭିଜି ଯିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ। ଅନୁଭବର ମୂର୍ଚ୍ଛନା
#ସଂଯମତା ନଦୀର ଅତଳ ଗର୍ଭ କେବେ ତା ସଂଯମତା ହରାଏନା ନିଜ ଆଶ୍ରିତରେ ବାନ୍ଧିଦିଏ ସଦଭାବ ମନଚେତନା ବିଶାଳତାର ନିର୍ଲୋଭ ଆସକ୍ତିକୁ ଉପେକ୍ଷି ନିଜ କାୟାର ଦର୍ପେ ଧରାକୁ ଗ୍ରାସି ପାରେନା ।। ରଶ୍ମିର ଉତ୍ତାପ କେବେ ନିଜ ସଂଯମତା ହରାଏନା ନକ୍ଷତ୍ରର ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ବାନ୍ଧିଦିଏ ଅଗ୍ନୀର ଜ୍ବାଳା ଉଜ୍ଜଳତାର ଭାବାବେଗରେ ନିଜ ଲକ୍ଷ ଭେଦି ଆଲୋକର କାୟା
#ନିଃସ୍ବ_ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଛବିର ଆଭାସ ବି କେବେ କେବେ ବାସ୍ତବିକତାର ପରିଚୟ ଦିଏ, ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହ ମୁକୁଳା କେଶ ବି କେବେ କେବେ ଦାରିଦ୍ର୍ଯତାକୁ ସୁଚାଏ, ଧରା ବି ଆଜି ନିଜ ଅନ୍ତଃ ଫାଡି ଚିତ୍କାର କରୁଛି, ମନର ଉପନିବେଶବାଦିତା ବିନାଶର ପଥ ପରିଷ୍କାର କରାଏ । ଶୂନ୍ୟତାରେ ଭରପୁର ଏ ସମାଜ କେଉଁ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ଗର୍ବ ଦେଖାଏ, ମୁଣ୍ଡ
#ମୋ_ଜୀବରଥ ନିଳାଦ୍ରୀ ନିଳାଚଳ ନିବାସୀ ବିଶ୍ବନିୟନ୍ତା ହେ ନୀଳକଳେବର , ମୁଁ ଅକିଞ୍ଚନ ତୁମ୍ଭ ଦ୍ବାରେ ସ୍ଥିତ କି ମାଗିବି ନିଃସ୍ବ ପଣତ ମୋର । ହୋଇ କି ଯେ ପାରିବି ମୁହିଁ ସୁଭାଗା କୃପାସିନ୍ଧୁଙ୍କ ଆଶିଷ , ହେ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ଉତ୍କଳ ସମ୍ରାଟ ମୁଁ ଛାର ଅଧମ ଅଳିକ ଯେ ମାତ୍ର। ଅଶ୍ରୁ ଝର ଝର ନିର୍ଲିପ୍ତ
#ନାରୀ ନିର୍ବିକାରେ ନିଶ୍ଚଳ ନିୟତିର ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ନିର୍ଦ୍ଧାରିକା ନିରବିଚ୍ଛିନ୍ନ ନିର୍ଝରିଣୀ ସମ ନିତି ହୋଇଥାଏ ନିନାଦିତା ସେ ନାରୀ ନା କେବଳ କାହାର ଭାର୍ଜା ଭଗ୍ନୀ ମାତା ସୃଷ୍ଟିର ଆଧାର ଧାରିଣୀ ସ୍ବଧର୍ମେ ସଦା ପ୍ରେରିତା । ବାତ୍ସଲ୍ୟତାର ମୂର୍ତ୍ତିମନ୍ତ ସ୍ବରୂପିଣୀ ସେ ମାତୃତୁଲ୍ୟା ଆକୁଳିତ କୋଳରେ ବ୍ୟାକୁଳିତ ବକ୍ଷେ ଢାଳିଦିଏ ମମତା ଉତ୍ସର୍ଗୀ ସୁଖ ସ୍ବପ୍ନକୁ ସମର୍ପିତ
#SHADOW : Part- 3 Its 9 O’clock….in the morning…. Alaram clock rang up …..trinnnn…..trinnnnnn……… Suddenly Misha wake up….. when her eyes opened she found herself in a hut…. when look all around…..there was noone…. only she was there…. ” Good morning, ma’am”….
କାହାଣୀ ଏ ମଧୁଛନ୍ଦାର। ଯେଉଁ ସମ୍ମୋହନରେ ପଡି ମଣିଷ ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ବକୁ ଅଞ୍ଜଳୀ ଦିଏ ସେହି ସମ୍ମୋହନର ଝାସ ଦେଇ ନିଜର ନିଃଶେଷ କରେ । #ମଧୁଛନ୍ଦା ପ୍ରେମ ଦୁନିଆର ନୁହେଁ ନାଁଟିଏ, ନା ସେ ଆକସ୍ମିକ ଆର୍ବିଭୁତା, ସେ କେବେ ପ୍ରେୟସୀ ପ୍ରେମିକା, ତ କେବେ ମନ ଉପବନର ମଧୁଚନ୍ଦ୍ରିକା, ନା ସେ ମୋହରେ ଆବେଳିତ ରାତିର
#ଲାଳସା ………… ଆସକ୍ତିର ଦାଣ୍ଡେ ବସି ମାଗୁଛି ମୁଁ ଭିକ୍ଷା ଥାଳ ମୋର ନିଃସ୍ବ ହୁଏ ସହସା ସହସା, ଉଦରର ଭୋକ କି ମେଣ୍ଟାଏ ମନର ଯନ୍ତ୍ରଣା କି ଦେଇ ଶାନ୍ତ କରିବି ସେ ଅଗ୍ନିର ଜ୍ବାଳା ।। ମୋହ ର ନଗରୀରେ କରିଛି ଏକ ଉଆସ ଭଣ୍ଡାର ଯେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଛି ଦେଇ ନିଜ ନିଃଶ୍ବାସ, ତଥାପି
#SHADOW ..: Part-2 Roses were blooming at it’s own lable…..but someone was there who is glowing than them….. Her twinkling brownish eyes looks so pretty….so pleasant….with her little little feet…. she was walking through the garden….sometimes running….sometimes sliped on ground…..then again stood
#ରୁକ୍ଷ ଏ ମନର ରୁକ୍ଷତା କି ଭୂମିର ରୁକ୍ଷତା ଦୁର୍ବାଦଳ କି ବିହିଛି ରୋଷ ହୋଇ ଆତୁରା ବକ୍ଷ ବିଦାରି ଧରା ଆକୁଳେ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ଭରା ଭରା ଶୁଷ୍କ ପ୍ରାନ୍ତର କି ତିନ୍ତି ପାରିବନି ପାଇ ବର୍ଷାର ଅମୃତ ଧାରା ? ବିଦିର୍ଣ୍ଣ କରି ତନୁକୁ ମୋର ବିଛାଡିଛି ମେଣ୍ଟାଲର ଚାଦର ମୋ ପିଠିର ଉପର ସାରା
#SHADOW (Novel part-01) Sun is at sunset. A faded red gold colour shining from it… The sea is on its own amuse moments….waves are the only thing to Reflecting the glow of happiness… But someone is there at its side…just on the
#ସଂପର୍କର_ସେତୁ ହୃଦୟର ସାଇତା ମଟାଳ ଭୂଇଁରେ ଧରା ଛୁଇଁ ହୁଏ ବିଜ ଅଙ୍କୁରୋଦଗମ ପ୍ରେମର ଉଷୁମ ସ୍ପର୍ଶରେ ହୋଇ ଆହ୍ଲାଦିତ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ତନୁରେ ଖେଳେ ଆନନ୍ଦର ରାଗ । ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗିନ୍ ଫଲ୍ଗୁ ବିଞ୍ଚି ହୋଇପଡେ ତନୁର ଅଗଣାକୁ କରି ବିଧୌତ ସେ ଛିଟାରେ ଅମଳିନ ଛିଟାର ରଙ୍ଗ ଲାଗେ ଅଲିଭା ଅପୋଛା ରଙ୍ଗିନ୍ ଦାଗ। ସେତୁ ପରେ
#ବାସ୍ତବ_କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଶରତର ସକାଳ। ଆକାଶରେ ଭସା ଭସା ବାଦଲର ସମ୍ଭାର। ଯେମିତି ଏକ ଯାତ୍ରା ଚାଲିଛି । ଏ ଯାତ୍ରା ନୌକାର ବିହାର ପରି। ଧଳା ଧଳା ଶୁଭ୍ର ଜଳବାଷ୍ପୀୟ କଣା ମାନଙ୍କର ସମ୍ମିଳିତ ଶୋଭାଯାତ୍ରା । ଦିନର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟକୁ ବହୁଗୁଣିତ କରିବାରେ ଯେମିତି ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ । ତୁହାକୁ ତୁହା ଚାଲିଥାଏ ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ର