*ଝରକା ସେ ପାଖରେ* (କବିତା)🌹🌻 ଝରକା ଏ ପାଖେ ମୁଁ ଓ ସେପାଖେ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର ଇନ୍ଦୁ ଜ୍ୟୋତ୍ସାବିଧୌତ ଏ ସମଗ୍ର ଧରଣୀ ଚାନ୍ଦିନୀର ଛୁଆଁରେ ଭାବବିହ୍ୱଳିତ ଓ ମଗ୍ନ ଚକୋରିଟିର ଚାନ୍ଦ ଲାଗି ଅନନ୍ତ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ପରି ଏ ମନ ଆଜି କାହା ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ହୁଏ ବ୍ୟଗ୍ର ।। ମାନସପଟରେ ଉଜ୍ଜୀବିତ ହୁଏ ଅତୀତର ସ୍ମୃତିମାଳା କଳ୍ପନା ଜଗତେ
*ଭସାମେଘ* (କବିତା)🌻🌹🌼 (୧) ଦୂର ଆକାଶର ଭସାମେଘ ତୁ ଲୋ ବରଷିଗଲୁ ମୋ ଜୀବନେ ଆସି ହୃଦୟ ରାଇଜେ ଘରଟେ ତୋଳିଲୁ ମନ ପୁରିଗଲେ ଯାଉରେ ଋଷି ।। (୨) ଅଦିନ ମେଘ ତୁ ପିପାସୀ ମାଟି ମୁଁ ଝରି ତୁ ଯାଆଲୋ ସରଗ ପରୀ ତୋ ପ୍ରେମ ସ୍ପର୍ଶରେ ପାଇବି ଜୀବନ ତୁମ ବିନା ସାଥୀ ଯିବି
*ତୁ ଥାଆ ମୁଁ ଯାଉଛି ଋଷି*✍️ ନାଲି ଓଠେ ତୋର ଦେଏଲୋ ହସି ମୁହଁ ଫୁଲାଇ କିଆଁ ବସିଛୁ ଋଷି ତୁ ମୋ ଜୀବନ ଅଟୁରେ ଧନ ତୋ ବିନା ଲାଗେନି କେଉଁଠି ମନ ।। ଜୀବନକୁ ମୋର କରିଛୁ ଧନ୍ୟ ତୋ ବିନା ହୁଏନି କେଉଁଠି ଗଣ୍ୟ ମୋ ଲାଗି ତୁହି ସରଗ ଚାନ୍ଦ
*ଏତିକି ଗୁହାରୀ*(କବିତା)✍️ •••••••••♣•••••••••••• ପ୍ରଭୁ ଭୋଳାନାଥ ଶିବଶଙ୍କର ପାରିକର ମୋ ଜୀବନ ଚକର ତୁମେ ଆଶୁତୋଷ ପାର୍ବତୀ ପତି ଭକ୍ତିମାର୍ଗେ ତୁମ ହେବି ମୁଁ ବ୍ରତୀ ତୁମକୁ ପାଇବା ମୋର ସପନ ଦର୍ଶନ ମିଳିଲେ ହେବିରେ ଧନ୍ୟ ଆଖି ଖୋଲିଲେ ହିଁ ତୁମକୁ ଖୋଜେ ତୁମ ପ୍ରେମରସେ ନିଇତି ଭିଜେ ଶିବ ଏକା ଗତି
*କଳିଯୁଗର ମାନବ*(କବିତା)✍️ ••••••••••••••••••••••••••••••• ଏ ତ ଘୋର କଳିକାଳ ନୀତି ବିସ୍ମରଇ ମନୁଷ୍ୟ ନିଜ ମତିଗତି ।। ପାପକୁ କରୁଛି ମୁହିଁ ଡାକି ଯେ ବରଣ ପର ନାରୀକୁ ତ ସଦା କରୁଥାଏ ହରଣ ।। ମଦ୍ୟମାଂସ ପ୍ରତି ଆଜି ବଢୁଥାଏ ଆସକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ
*ଧାରା ଶ୍ରାବଣ* ମୁକ୍ତିରାଣୀ ଦେବତା ****************************** ତୁମ ପ୍ରେମବର୍ଷାରେ ଭିଜେଇ ଦିଅଗୋ ସାଥୀ ପିପାସୀ ମୁଁ ଯେ ତୁମ ପ୍ରେମର ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାନଦେଇ ଆପଣାର କରିନିଅ ପ୍ରେମ ଅଟେ ଆମ ସାତଜନ୍ମର ।। ଧାରା ଶ୍ରାବଣ ଯେ ବରଷି ଯାଉ ହେ ତନୁମନ ହେଉ ଓଦା ଆକୁଳିତମନ ପୁଲକିତ ସ୍ପର୍ଶ ନହେଉ ଯମା ବି ବିଦା ।। ଚାହାଣୀରୁ
*ସମାଜରେ ପ୍ରଚଳିତ କୁସଂସ୍କାର ଓ ତା’ର ନିରାକରଣ* ମୁକ୍ତିରାଣୀ ଦେବତା ************—–********** ଅଦ୍ୟାବଧି ଆମ ସମାଜରେ ଅନେକ କୁସଂସ୍କାର ଓ ଅନ୍ଧବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଚଳିତ ହୋଇଆସୁଅଛି। ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ଏସବୁକୁ ଆଖିବନ୍ଦ କରି ଅନ୍ଧପରି ବିଶ୍ୱାସ କରିନିଅନ୍ତି। ବିଶେଷତଃ ଭାବରେ ଆମ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତିରେ ଅୟମାରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଅନେକ କୁପ୍ରଥା ରହିଆସିଛି। ଏହି କଳୁଷିତମୟ ପ୍ରଥା ସବୁକୁ ଆମ
ମହିଷାମର୍ଦ୍ଦିନୀ( ପ୍ରବନ୍ଧ) ଧରଣୀ ପୃଷ୍ଠରୁ ବର୍ଷାଋତୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ ରୂପେ ଚିରବିଦାୟ ନେଇ ଚାଲିଗଲା ପରେ ଶରତ ଋତୁର ଆର୍ବିଭାବ ହୋଇଥାଏ। ଶରତଋତୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସିଥାଏ ଅନେକ ଖୁସି ଓ ଉଲ୍ଲାସମୟ ପର୍ବସମୂହକୁ ନେଇ। ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ଦୁର୍ଗାପୂଜା ଅନ୍ୟତମ। ଜଗଜ୍ଜନନୀ ଦେବୀ ଦଶଭୂଜା ସିଂହକୁ ବାହନ କରି ଏ ଧରାପୃଷ୍ଠକୁ ଆଗମନ କରିଥାଆନ୍ତି, ଆସିବାର ଏକମାତ୍ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା
*ଆମ ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରା* ମୁକ୍ତିରାଣୀ ଦେବତା ଗୋଟିଏ ଜାତିର ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରା ହିଁ ତା’ର ମୂଳ ପରିଚୟ ଅଟେ। ଆମ ରୀତିନୀତି,ଚାଲିଚଳଣ, ବ୍ୟବହାର ଓ କଥନଶୈଳୀ ହିଁ ଆମର ପ୍ରକୃତ ସ୍ୱରୂପକୁ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆଣିଥାଏ। ସମାଜରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ହେତୁ ଆମେ ସଭିଁଏ ସାମାଜିକ ପ୍ରାଣୀ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ ଅଟନ୍ତି। ସାମାଜିକ ପ୍ରାଣୀ ହିସାବରେ ଆମକୁ
*ଗରିବର କୋହ*(କବିତା)✍️ ମୁକ୍ତିରାଣୀ ଦେବତା ******************** ମିଛ କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଦ୍ୱାହିଦେଇ ସର୍ବେ ଦେଖାନ୍ତି ସଭିଁଏ କେତେ ଯେ ଆଳ ଗରିବଲୋକରେ ଗଣା ଆମେ ବନ୍ଧୁ ନାହିଁ ଆମ ପାଶେ ଚୁଲି କି ଚାଳ ।।
*ପ୍ରକୃତି ଆଖିରେ ଲୁହ* (କବିତା)🌴🌳🌲🌱🌵 ମୁକ୍ତିରାଣି ଦେବତା *********************** ପ୍ରକୃତିରାଣୀ ତା’ ଆଖିରେ ପାଣି କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି କହେ କେତେ କାହାଣୀ ମାନବ ସାଜିଛି ଦାନବ ଆଜି ନାଶ ସେ କରୁଛି ପ୍ରକୃତିରାଜି ।। ସାଜି ଧ୍ୱଂସକର୍ତ୍ତା କରୁଛି ନଷ୍ଟ ପ୍ରକୃତିରାଣୀକୁ ଦେଉଛି କଷ୍ଟ ।। କାନ୍ଦି ଧରଣୀମାତା କରୁଛି ଅଳି