ନୀରବ ଜୀବନ ଟା ଠିକ୍ ଗୋଟେ ବୃତ୍ତ ପରି ଅନେକ ବିନ୍ଦୁର ସମାହାର,,,, ହେଲେ କେଜାଣି କାହିଁକି ଏ ଫେସବୁକ ଇମୋ ହ୍ୱାଟସ୍ଆପ ପରି ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ ସବୁ ଅନ୍ତର୍ବିନ୍ଦୁ ହେଲା ପରେ ପରିଧିସ୍ଥ ଆପଣାର ବିନ୍ଦୁ ଠାରୁ ମୁଁ ନିଜକୁ ଦୂରେଇ ଦେଲି ଆପେ ଆପେ!!! ହେଲେ ଏଇ କଣ ମୋ ଖୁସିର ବାସ୍ତବତା!!! ନାଁ ବୋଲି
ଆଜିକାର ଦୁନିଆ ************* ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ ଯୁଗ ଇଏ ଫେସବୁକ୍ ଜମାନା ହ୍ଵାଟ୍ସଆପରେ ହେଲୋ ହାଏ ଇଁଷ୍ଟା କରେ ଦିୱାନା ।। କେହି ନୁହେଁ କାର ଏଠି ମୋବାଇଲ୍ ନିଜର ଟଙ୍କା ଯେତେ ଉଡୁ ପଛେ ରିଲ୍ ହେଉ ସୁନ୍ଦର ।। ମାଆ ପଛେ ଭୋକେ ରହୁ ଝିଅ ଯାଏ ପାର୍ଲର ବାପା ପଛେ ରୋଗେ ମରୁ ପୁଅ କିଣେ
ବଦଳିଛି ସମୟ *********** ବଦଳି ଯାଇଛି ସଭିଙ୍କ ଜୀବନ ନାହିଁ ପୁରୁଣା ସମୟ, ହାତ ପାହାନ୍ତା ରେ ଦୁନିଆ ଟି ଆଜି ଲାଗେ ବହୁ ସୁଖମୟ। ମନୋରଞ୍ଜନ ର ମାଧ୍ୟମ ଅଟେ ଏ ପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଦିଏ, ସମୟ ଚାଲିଯାଏ ଜଣା ପଡ଼େନି ନିଜକୁ ସେ ଭୁଲି ଯାଏ। ଫେସବୁକ, ଗୁଗଲ, ୟୁଟ୍ୟୁବ ଆଦି କରୁଅଛି ଯେ
ସାଂମ୍ପ୍ରତିକ ସମୟ✍️ ******************** ସମୟ ବଦଳିଛି ବଦଳିଛି ମନ ସଂସ୍କାର ଚୁଲିକି ଗଲା ମୋବାଇଲ୍ ଦିନ । ମାନବିକତା ଠାରୁ ଅନେକ ଦୂରରେ ଅବାସ୍ତବ ଦୁନିଆରେ ବିଚରଣ କରେ । ବାପା ମାଆ ପରିବାର ସବୁ ହେଲା ପର ସମ୍ପର୍କ ବୁଝୁଛି କିଏ ମୋବାଇଲ୍ ନିଜର । ଫେସବୁକ,ଇନ୍ଷ୍ଟାଗ୍ରାମ ଟୁଇଟର ପାଇଁ, ଖାଇବାକୁ କାହାର ମନେ ପଡୁନାହିଁ ।
ଅବାସ୍ତବ ଦୁନିଆ ଏକ ଅବାସ୍ତବ ଦୁନିଆରେ ମୁଁ ଓ ତୁମେ ତୁମେ ଓ ସେମାନେ ଖାଲି ଘୁରିବୁଲୁ ଘୁରି ଘୁରି ଅଟକିଯାଉ ଯେଉଁଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ମୁଁ ତୁମକୁ ପଢିପାରେ ଯେମିତି ତୁମେ ମୋତେ ମାତ୍ର ଉଦବେଳନର ଅଭାବ ପ୍ରେମରେ ଭଟ୍ଟା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିରେ ମିଥ୍ଯାର ଝଲକ ଇମୋଜିର ପଛରେ କ୍ରୁର ଭାବ ଆଉ ବା କ’ଣ! ଶାଳୀନତାକୁ ଗୋଡରେ
ହାତରେ ଦୁନିଆ ହାତ ପାହାନ୍ତାରେ ସାରା ଦୁନିଆ ଏବେ ପାଖେ ଦୂରେ ଆଉ ଫରକ୍ ନାହିଁ ଫୋନ ସ୍କ୍ରିନରେ ଆତ୍ମୀୟଙ୍କ ମୁଁହ ଚିଠି ଲେଖା ପାଇଁ ଲଫାପା ନାହିଁ।। ଯେବେ ଇଚ୍ଛା ସେବେ ଯୋଉଠି ସେଇଠି ଥାଇ ଦୁନିଆ ଦେଖି ହେବ ଯନ୍ତ୍ରର କରାମତି ମଣିଷର ବୁଦ୍ଧି ତାକୁ କିଏ ସରି ହେବ।। ଜୀବନ ପ୍ରଦୀପ ପ୍ରଧାନ, ନୟାଗଡ
ମାନବ ଇତିହାସ ★★★★★ ଇତିହାସ ଗାଏ ଅତୀତର ଗାଥା, କୁହେ ଆଜି ମୁହିଁ ମାନବର କଥା।। ସବୁଠୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଜୀବ ସେ ଅଟେ, ମାନବ ଜୀବନ,ବାନର ଠୁ ଘଟେ।। ସମୟ ସ୍ରୋତ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଇଏ, ବିବର୍ତ୍ତନ ଧାରା ପ୍ରମାଣ ଯେ ଦିଏ।। ଆଦିମ ଶରୀର ଥିଲା ଲୋମଯୁକ୍ତ, ବିକଶିତ ନର ହେଲା ଲୋମମୁକ୍ତ।। ନୁହେଁ କେହି ତା’ ବୁଦ୍ଧି,ବଳ
ବଦଳିଛ କେତେ? ******************* ବିବର୍ତ୍ତନ ବାଦ ପ୍ରମାଣ କରିଲା ବାନରୁ ମାନବ ସୃଷ୍ଟି, ବଦଳିଛି କେତେ ମାନବ ଜାତିଟା ବଢ଼ାଇ ତା’ ନିଜ ଦୃଷ୍ଟି। ବିତିଥିଲା ଦିନ ନିଘଞ୍ଚ କାନନେ ବର୍ଷା ଖରା ଶୀତ ଖାଇ, ବଦଳିଲା ଚିତ୍ର ସମୟ ଗତିରେ ବିକାଶ ର ନାରା ଦେଇ। ବିଚଳିତ ଲାଗେ ଦେଖି ସ୍ଥିତି ଆଜି ବିକାଶ କି ସତେ
ସମୟର ଛାତ ତଳେ ସମୟର ଛାତ ତଳେ ଥାକ ଥାକ ରହିଥିବା ଭଙ୍ଗା ଚାଦରକୁଖୋଲିଦେଲେ ପଢିହୁଏ ମାନବ ସଭ୍ଯତାର ଇତିହାସ କେବେ ସେ ଯାଯାବର ଥିଲା ଆଉ ଯାଯାବରରୁ ମନେପଡନ୍ତି ଖୋକା ଭାଇ, ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ମନରେ ମୁଁ ଯାଯାବର ନୁହେଁ ତ? ସମୟର ଛାତ ତଳୁ ଚାଦରଗୁଡାକୁ ଖୋଲି ଝାଡିଦେଲେ ଅତୀତ ମାଟିର ବାସ୍ନା ଆସେ ଆସେ
ବଉଦ ରାଣୀ ନୀଳ ଆକାଶରେ ନାଚିନାଚି ଯାଏ ସୁନ୍ଦରୀ ବଉଦ ରାଣୀ , କଳାରଙ୍ଗର ସେ ଶାଢୀଟିଏ ପିନ୍ଧି ଦେଇଛି ଓଡଣୀ ଟାଣି ।। ଧରଣୀରାଣୀକୁ ଆଖିଠାର ମାରି ଦିଏ କେତେ ଆଶ୍ବାସନା , ବୃଦ୍ଧ ସୂରୁଜଟା ହୀନିମାନ କରି ଦେଉଛି ତୋତେ ଜାତନା ।। ଆଉ ଚିନ୍ତା ନାହିଁ ଆସିଲିଣି ପରା ଦେବି ତୋ’ଠି ଜଳ ଭରି
ଯେବେ ତମେ ଆସ ************* ଯେବେ ତମେ ଆସ ଆକାଶ ଛାତିରେ ବାଦଲ ଓଢଣି ଟାଣି, ଦୂର ପାହାଡରେ ନୃତ୍ୟରତା କେକୀ ତୁମ ଆଗମନ ଜାଣି । ନିଗାଡିଲେ ତମେ ଆଖିରୁ ତମର ଟୋପା ଟୋପା ବର୍ଷା ପାଣି, ଅତୀତ ବୋଇତେ ଭାସି ଯାଏ ମନ ପିଲା ଦିନ ଆଡେ ପୁଣି। କାଗଜର ଡଙ୍ଗା ଓଳଛିଆ ପାଣି ବେଙ୍ଗ
ଚତୁର୍ମାସ୍ଯାର ଅତିଥି ଏମାନେ ଚତୁର୍ମାସ୍ଯାର ଅତିଥି! ମୋ ପ୍ରିୟା ଘର ଗାଁରୁ ମୋ ଗାଁକୁ ନେଇଆସେ ପ୍ରେମାଳିଆ ମିଠା କଥା କହିଦିଏ କେତେ କ’ଣ ଯାବତୀୟ ମିଛ ସବୁ ଯୋଖିଦିଏ ଏଇ ଯେମିତି ମୋ ପ୍ରିୟା ଠାରୁ କେ ଅଛି ସୁନ୍ଦର ସେ ଜାଣେନାହିଁ, ଅନାଦି ଯୁଗରୁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରେମିକା କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ କରୁ କରୁ
ଭସା ବାଦଲ ତୁମେ ଆସିଥିଲ ଫଗୁଣ ସଂଜରେ ପୀରତି ବରଷା ନେଇ ସେବେଠୁ ଭିଜୁଛି ପ୍ରେମରେ ତୁମର ଫୁରସତ ମିଳୁ ନାହିଁ.. ମନମୋ ଚୋରେଇ ନେଇଗଲ ତୁମେ ସେବେଠୁ ମୁଁ ଶୋଇ ନାହିଁ ଜାଣେନା ଏ ମନ ଝୁରୁଛୁ କାହିଁକି ଭାରି ଆନମନା ହୋଇ… ଭସା ବାଦଲ ର ବରଷା ବିନ୍ଦୁ କୁ ଦେଇଛି ତୁମ ଖବର ଭିଜେଇ
ଏଇ ମୋର ଗାଁ ************* ଏଇ ମୋର ଗାଁ, ଏଇ ମୋର ଗାଁ ମହୁଠାରୁ ମିଠାଲାଗେ ମୋତେ ତା’ର ନାଁ ତା, ମାଟିରେ ପାଦ ଥୋଇ ଶିଖିଲି ମୁଁ ଚାଲି ବାସନା ବି ଭଲଲାଗେ ତା ଦାଣ୍ଡର ଧୂଳି ଅତି ଆପଣାର ସିଏ ଅଟେ ମୋର ମାଆ ଏଇ ମୋର ଗାଁ……… ll ତା’ର ପାଣି ପଵନ ଜୀବନ
ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ●●●●●●●●●●●●● ପାଣି କାଦୁଅରେ ରାସ୍ତା ସର ସର, ଭିନ୍ନ ଧାରଣର ଚାଲେ କାରବାର।। ସଡ଼କ ଆମର ଅତ୍ୟନ୍ତ ସୁନ୍ଦର, ବର୍ଷା ଦିନେ ସତେ ଲାଗେ ମୋତେ ଡ଼ର।। ଜନତା ଏଠାରେ ସଚେତନ ନାହିଁ, ଦୁର୍ନୀତି ବଢୁଛି ସତେ କି ତା’ ପାଇଁ।। ହନ୍ତସନ୍ତ ଏଠି ବିଚରା ଜନତା, ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥ ପାଇଁ ଲଢେ ରାଜନେତା।। ଦିଶେ
ମୁଁ ତୁମ ସେବାରେ **************** ତୁମେ ଜାଣିଅଛ ସମାଜ ଜାଣିଛି ରାସ୍ତା ମୋର ପରିଚୟ କଳିକାଳ ଲୋକ ଅକାଳ ଚଡ଼କ ମୋତେ କରୁଛନ୍ତି ଅପଚୟ ll ସମ୍ମାନ ନାହଁ ସମାଜରେ ମୋର ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥରକ୍ଷା ପାଇଁ କ୍ଷଣଦୂର ରାସ୍ତା ବୋଲିଣ ସମସ୍ତେ ମୋ ଉପରେ ଯାନ୍ତି ଧାଇଁ ll କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟର ଠାରୁ ନେତା ପରିଜନ୍ତେ ନୀତି ମୋତେ ଠାକୁଥାଇ
ନେତା ଖାଇ ଗଲେ ଗାଁ ରାସ୍ତା କୁ ମୋର (ସିନ୍ଦୁର କିଣି ନେଲାରେ ଝିଅ କୁ ମୋର…..ସ୍ୱର ରେ) **************************** ନେତା ଖାଇଗଲେ ଗାଁ ରାସ୍ତା କୁ ମୋର…… କାଗଜ କଲମେ କଲେ ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର….. ଧରି ଗାଁ କୁଜି ଟାଉଟର…. କଲେ କାମ ନିମ୍ନ ମାନର….. ଦୁଃଖ ନ ସରେ ଆମର…… କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟର ଶୁଣ ଦୁଃଖ ମୋର….. ରାସ୍ତା
ସେଇମିତି ଅଛି ସେଦିନ ଆଉ ଆଜି ଭିତରେ ବାସ୍ ଟିକିଏ ଫରକ ଅଛି ସେଦିନ ତୁମେ ପାଖରେ ଥିଲ ଆଜି ତୁମ ସ୍ମୃତିରେ ବଞ୍ଚିଛି।। ଅଦିନିଆ ଝଡ଼ତୋଫାନ ପରେ କଳାହାଣ୍ଡିଆ ମେଘଖଣ୍ଡ ଦିଶୁଛି ଏବେ ବି ସେ କଳା ଆକାଶରେ ତୁମକୁ ମୁଁ ଖୋଜିଚାଲିଛି।। ଅଷଢାଏ ବରଷାର ଛିଟାରେ ମୁଁ ଏକାଏକା ଏମିତି ଭିଜୁଛି ଆମ ପାଦ ଚିହ୍ନ
ସ୍ୱର ଉତ୍ତୋଳନ ************* ଅଦିନରେ ଯେବେ ବରଷା ବରଷେ ରାସ୍ତା ହୋଇଯାଏ ନାଳ , ବର୍ଷା ଛାଡିଗଲେ ହୁଅଇ ପୋଖରୀ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ସେ କାଳ ।। ସରକାରଙ୍କର ସଡକ ଯୋଜନା କାଗଜରେ ଚାଲିଅଛି , ପ୍ରତି ପାଦେ ଏଠି ଘଟେ ଅଘଟଣ କିଏ ଏକଥା ବୁଝୁଛି ।। ସଡକ କାମରେ ଅନିୟମିତତା ପ୍ରଶାସନ ଦୁର୍ବଳତା , ଜନତା
କେବେ ଏମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ କେବେ ଏମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ଦେଖିହୁଏ ରାଜନୀତିର ବିକଟାଳ ଚିତ୍ର ଖାଲି ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଭେଳିକି ଫାଇଲର ନିବୁଜ ପରଦା ଭିତରେ ମାଳ ମାଳ ପଇସା ଯାଉଥିବାର ହିସାବ କଣ୍ଟ୍ରାକ୍ଟରଠୁ ପ୍ରଶାସକ! ଏମାନେ ପାଠୁଆ ଲୋକ! ସେଥିପାଇଁ ନିର୍ବାଚନ ଦୁଇମାସ ପୂର୍ବରୁ ଲେସିଦିଅନ୍ତି ଗୋବର ମାଟି କାନ୍ଥକୁ ଚିକ୍କଣ କରିବା ପରି।। କେବେ ଏମାନଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ମରିଯାଏ