ଆଖି ନଇଁ ଗଲେ ——————- ସମୟ ଗଡ଼ୁଛି….. ଘଣ୍ଟାରେ ଛୋଟ ବଡ଼ କଣ୍ଟା ତିନିଟା ବେଶ ଧାଁ ଧପଡ଼ କରୁଛନ୍ତି । ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର, ତାରାଙ୍କ ଲୁଚକାଳି ଖେଳରେ ଜୀବନ ବି ଛାତିର ସ୍ପନ୍ଦନ ସହ ନିଃଶ୍ୱାସକୁ ସାଥି କରି ସୁଖ ଦୁଃଖ ପଶାପାଲିରେ ଜିତୁଛି, ହାରୁଛି । ଏଇ ଛକାପଞ୍ଝା ଖେଳରେ ତୁମେ କେଉଁ କମ୍ କି
ଭୁଲିଗଲ ନା…….???? ———————— ଓୟେ !! ଶୁଣନା… ଓଃ !! ମୁଁ କିଏ ଯେ ଶୁଣିବ ? ନା ତୁମର ପ୍ରେମିକା ନା ବାନ୍ଧବୀ ନା ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ ନା କେହି ଆତ୍ମୀୟ କିଛି ବି ତ ନୁହେଁ ସମ୍ପର୍କରେ ଆସିବା ଆଗରୁ ସମ୍ପର୍କର ନାମକରଣ ହିଁ ଭୁଲିଗଲେ ଦୁହେଁ ।। କେବଳ ଗୋଟେ ମୋହ ଆକର୍ଷଣର କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ
#ଅସ୍ପଷ୍ଟ ମରୁଭୂମିର ଅନାମଧେୟ ବାଲୁକା ଶଯ୍ୟାରେ ତୁମର ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନା ପଦଚିହ୍ନ ଅନ୍ୱେଷଣର ପ୍ରୟାସ ମୋର କ୍ଷୀଣ ହେବାରେ ଲାଗିଛି ନୀରବତାର ଧୂଳିଝଡ଼ରେ ।। ଓଠର ହସ ଅଦୃଶ୍ୟ ଆଖିର ଚମକ ମଳିନ ଅସରନ୍ତି ଅକୁହା କଥାର ବିଳାପରେ ।। ଜାଣେ, ତୁମ ଇଲାକାରେ ମୋର ବିଚରଣ ନିଷିଦ୍ଧ, କିନ୍ତୁ ସେ ନିଷିଦ୍ଧ ସୀମାର ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ଲଙ୍ଘି କାଣିଚାଏ
#ଅପ୍ରାପ୍ୟ_ମୁଁ ମତେ ଖୋଜିନେବ କାଣିଚାଏ ସ୍ମୃତିର ଅଭେଦ୍ୟ ଉଆସର ଅଦୃଶ୍ୟ ଅନୁକୋଣେ ସୁପ୍ତଥିବା ସେଇ ବିଗଳିତ ବରଫାଶ୍ରୁର ପ୍ରତି କଣିକାରେ ଜାଣିଯିବ ବରଫ ବି ଉଷ୍ମ ହୋଇପାରେ ।। ମୁଁ ମଲ୍ଲିକା ରହସ୍ୟମୟ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ତୁମେ ବାଦଶାହା, ରହସ୍ୟକୁ ଚାଲ ସମାଧି ଦେଇଦେବା ଇତିହାସର ବେନାମୀ ଶ୍ମଶାନରେ, ବିଗତ ଆବେଗର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ପରିସମାପ୍ତିର ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ଟାଣିଦେବା ।। କ୍ଷଣଭଙ୍ଗୁର
ପ୍ରିୟ ସତୀର୍ଥ ସାହିତ୍ୟିକ ବନ୍ଧୁ ସାଦରେ ଅଭିନନ୍ଦନ ଏବଂ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଗ୍ରହଣ କରିବା ହେବେ। ଚଳିତ ବର୍ଷ ଆମ ପରିବାରର ଉଚ୍ଚ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ସ୍ୱୀକୃତି ପ୍ରାପ୍ତ ସମ୍ମାନ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ-ସମ୍ଭ୍ରାନ୍ତ-ସାରସ୍ୱତ-ସମ୍ମାନ- ୨୦୨୧ ପାଇଁ ପାର୍ଥିପତ୍ର ଦାଖଲ ନିମିତ୍ତ ଆପଣଙ୍କ ନାମ ଆମ ପରିଚାଳନା କମିଟି , ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ କମିଟି ତଥା ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ କମିଟି ଦ୍ୱାରା ମନୋନୀତ ହୋଇଛି।
ଛାପ ସମ୍ପ୍ରତିର ସ୍ୱାର୍ଥର ସାରଥୀ ସବୁ ମହାରଥୀ ହୋଇଛନ୍ତି ଲୋଭେ ଛନ୍ଦି କାମନା ବାସନା ଧନ ଆଶେ ସିନା ଆତ୍ମା ବି ହୋଇଛି ବନ୍ଦୀ ।। ଆତ୍ମଜ୍ଞାନୀ ନର ଗଢୁଛି ସଂସାର ଚେତନାରେ ଭୁଲ କରେ ଚେଇଁ ଚେଇଁ ସିଏ ଶୋଇବାକୁ ଚାହେଁ ନୈତିକତା ସଦା ହାରେ ।। ଚୋରି ଡକାୟତି ଘୃଣ୍ୟ ପ୍ରତିଶୃତି ଏଇ ତ ଦୁନିଆ
#କିଛିକଥା ନାରୀ ପାଇଁ ଏତେ ନିୟମ କରିଲା କିଏ ? ଉତ୍ତର ଆସେ ସମାଜ , ହେଲେ ଏ ସମାଜ ପୁଣି କିଏ ? ଆମେ ହିଁ ତ ସମାଜ , ତେବେ ଆମେ ରଚିଛୁ ସବୁ କୁସଂସ୍କାର ସବୁ କୁପ୍ରଥା , ସବୁ ଅନୀତି , ପୁଅକୁ ବଂଶ ରକ୍ଷକ ଆଉ ଝିଅକୁ ଦୁହିତା ଆଖ୍ୟା ଦେଇ
ଜନନୀ ( ଛନ୍ଦ – ଚୋଖି ) — ✍️ ଶ୍ରୀମତୀ ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ ( ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ) ଦଶ ମାସ ଦଶ ଦିନ ଗର୍ଭରେ ଦେଲା ସେ ସ୍ଥାନ ପ୍ରସବ ବେଦନା ହସି ସହିଲା ସିଏ । ପ୍ରଥମ କ୍ରନ୍ଦନ ଶୁଣି ନିଜେ ଭାଗ୍ୟବତୀ ମଣି ଜନନୀ ବେଶରେ ସିଏ ହୁଏ ସଜେଇ । ହାତର
ବୁଝିଯା ରେ ମନ…… —————————- ✍️ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ ( ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ) ବହୁଛି ଉତ୍ତରା ବାଆ ମଙ୍ଗ ସଲଖି କି ଧରିଥା ରେ ମନ ଜୀବନ ପୁରୁଣା ନାଆ । ଅଧିର ହେଉଛୁ ତୁହି ଦୁଃଖରେ କାହିଁକି ଲୁହ ଝରାଉଛୁ ନାଆ ରଖି ମଝି ନଈ । ଦୁଃଖ ଢେଉରେ ଡରୁଛୁ ତାହା ଦିନେ ଟଳି ଯିବ ଧୀରେ
“ପ୍ରାର୍ଥନା” ———— ଜଗତର ସ୍ୱାମୀ ଆହେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ବିଶ୍ୱକର୍ତ୍ତା ଜଗନ୍ନାଥ, ତୁମେ କୃଷ୍ଣ ହରି ନୀଳାଚଳ ବିହାରୀ ଅଗତିର ଗତିପଥ । ପ୍ରଭୁ ତୁମଦାଣ୍ଡ ଅଟେ ବଡଦାଣ୍ଡ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ଯେ ଶଙ୍ଖକ୍ଷେତ୍ର, ପତିତପାବନ ଦିଅଇ ଆହ୍ୱାନ ସଭିଙ୍କୁ କରଇ ମିତ୍ର । ଆନନ୍ଦ ବଜାର ସ୍ୱାଦ ଅବଢ଼ାର ଅଭୁଲା ସିଂହଦୁଆର , ବାଇଶି ପାହାଚ ଦେବଦାସୀ ନାଚ ଡାକୁଥାଏ
ହୃଦୟ ଶ୍ରୀମତୀ ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ ବୁଝିବା ଜଟିଳ ବନ୍ଧୁ ହୃଦୟର ପରିଭାଷା ଯେତେ ବୁଝିଲେ ବି ମନେ ରହେ ଖାଲି ଅଭିଳାଷା । ଜୀବନର ରଙ୍ଗମଞ୍ଚେ ମୁଖ୍ୟ ନାୟକ ସିଏ ତା’ର ଅଭିନୟେ ପ୍ରାଣୀ ନିଜକୁ ହଜେଇଦିଏ । କାନ୍ଦୁଥାଏ ଯେବେ ସିଏ ଦୁଃଖ ଆଉ ପରିତାପେ ନାୟନ ଯୁଗଳୁ ଲୁହ ଝରିଯାଏ ଆପେ ଆପେ । ଆନନ୍ଦରେ
“ଉପହାସ” ରେଲୱେ ଷ୍ଟେସନରେ ଦଶ ବର୍ଷର ବାଳକଟେ କିଛି ଖବର କାଗଜ ଆଉ ପତ୍ରିକା ଧରି ବିକ୍ରି କରୁଥାଏ । ପିଲାଟିର ଭଦ୍ର ବ୍ୟବହାର , ମାର୍ଜିତ କଥା ବାର୍ତ୍ତା , ଖବର କାଗଜ ଓ ପତ୍ରିକାରେ ଥିବା ଘଟଣାର ଚମତ୍କାର ଉପସ୍ଥାପନା ଶୈଳୀରେ ଯାତ୍ରୀ ପ୍ରଭାବିତ ହେଉଥାନ୍ତି । ଷ୍ଟେସନରେ ଥିବା ଯାତ୍ରୀ କ୍ଷଣେ ଅଟକି ଯାଇ
” ମୁଁ ଦ୍ଵନ୍ଦ” ————- କୁହେଲିକାମୟ ଆକାର ପ୍ରକାର ଝାପ୍ସା ମୋର ପ୍ରତିବିମ୍ବ କୁହୁକ ଜାଲରେ ସଦା ଦିଏ ଛନ୍ଦି ତତ୍ପରତାରେ ମୁଁ ବିଳମ୍ବ । ପ୍ରାଣୀର ସାମ୍ନାରେ ଥୋଇଦିଏ ମୁହିଁ ପସନ୍ଦର ଗନ୍ତାଘର ସେଇ ଗନ୍ତାଘରେ ନିଜକୁ ହଜାଇ ଖୋଜେ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର । ମାନସିକ ତତ୍ତ୍ୱ ବିଶାଳ ମହତ୍ତ୍ୱ ଧରିଛି ମୋର ବୁକୁରେ ଭାବନା ସବୁକୁ