ନଟବର କ’ଣ ଖବର ମକରାକୁ ଚାରିଦିନ କୁ ଫକୀରାର ବି ଚାରି ଆଜି ଦୁଲୁକୁଦୁମା ଥମିଛି ଶୀତଟା ଥେଇଥେଇ ହେଇ ଏଇ ଥମିଛି କାଆଁଳ ମାଡ଼ରେ ପନିପରିବା ରେଟ ଚଢ଼ିଛି ଟିକେ କୁହୁଡ଼ି ଟା ନାକରେ ପଶି ଛାତିକୁ ନାଗୁଛି ଖୁଁ ଖୁଁ ବଢ଼ିଛି ରାତି ଅଧରେ ପୁରୁଣା ଭେସଲିନରେ ଗଲା ଏ ସନ ଶୀତ ବରୋଲିନ
ଫକୀର ମୋହନ ସେନାପତିଙ୍କ ଜୟନ୍ତୀ ରେ ସାରିଆ ହସେ ଆଜି କେମିତି ତ ତା’ ପାଖେ ଅଛି ତା’ ନେତ ‘ଛ’ ‘ମା’ ‘ଆ’ ‘ଗୁ ‘ ନହେଲା ନାହିଁ ଅଛି ଚଷିବାକୁ କିଛି କ୍ଷେତ ତା’ ଠି କାଳିଆ ର ରହିଛି ଆଶିଷ ତ ସାହୁକାର କୋପ ଆଉ ନାହିିଁ ତ ଭୃକ୍ଷେପ କରିବ କାହାକୁ
ଅତୁଠ ପଥର କେଡ଼େ ହୀନିମାନ ହଉଛୁ କହିଲୁ ପଡ଼ିଛୁ ସେଇ ଅତୁଠରେ ହେବଣି ପାଞ୍ଚ ପୁରୁଷ ତୋ’ର କୋଉ ମନେ ଥିବ କିଏ ଥୋଇଥିଲା ଏଠି ତୋତେ ଆଣି ଗାଁ ପାଖ ପାହାଡ଼ ଛାତିରୁ ତୋ ଜନ୍ମ ପାହାଡ଼ଟା ତ ଦିଶେନି ଏବେ ମିଶିଯାଇଥିବେ ତୋ ଭାଇ ସହୋଦର ଗାଁ ମାଟିରେ କି ଇଟାଭାଟିରେ ନହେଲେ କା’
ଜୀବନ ମିଳିଛି କେବେ ସେ ପେଲୁଥିଲା ଡାଇନାମା ଠାକୁର ଭସାଣି ରାତିରେ ତ କେବେ ବର ରୋଷଣୀରେ ନାଚୁଥିଲା ନିରୋଳାରେ ଘରଟି ଭିତରେ ମନେପକେଇ ଡିଜେ ସାଉଣ୍ଡ କୁ ମନକୁ ମନ କୁରୁଳୁଥିଲା ବସ୍ତାନି କେବେଠୁ ପାପଛ ହୋଇଛି ମନେ ନାହିଁ ତା’ର ଆଉ କୁଆଡ଼େ ଗଲା ସେ ହଜିଗଲା ଏତେବଡ଼ ଦୁନିଆରେ କେମିତି ଖୋଜାଖୋଜି ଖୋଳତାଡ଼
ନଭେମ୍ବର ଚଉଦ ଚଟେଇ ଆଉ କନାରେ ଡଷ୍ଟର ବନେଇକି ଦେ ମା’ ଦିଦି କହିଛନ୍ତି… ନହେଲେ ଆଣ୍ଠେଇଦେବେ ମୋତେ… ସମସ୍ତେ ନେଇ ଦେବେ ମୁଁ ଏକା ହେଇଯିବି ମା’ କେମିତି କହିବି ଯେ ଆମେ ତଳେ ନହେଲେ ଛିଡ଼ା ଅଖାରେ ବସି ଖାଉ ଚଟେଇ କୋଉଠୁ ଆଣିବୁ ସାତ ସିଆଁ ଲୁଗା ପିନ୍ଧୁ ଡଷ୍ଟର କେମିତି ବନେଇବୁ
ପ୍ରତୀକ୍ଷା ହା ହା କ’ଣ ଦେଖୁଛ ନଟବର ଝରକା ଫାଙ୍କରେ ସେଇ ନଡ଼ିଆ ଗଛଟାକୁ…! ହଁ ବୁଢ଼ା ନହେଲେ ବି ସେମିତି ଯୁଆନ ନାହିଁ ସେ ଫଳଉଥିଲା ଶ୍ରୀଫଳ ଯାହାକୁ ଯେତେ ଶୋଷି ନେଇ ତା ରସକୁ କେଇଟା ବର୍ଷରେ ବୁଢ଼ା କରିଦେଲେ ଅସମୟରେ ତାକୁ କେହି ରଖିଲେନି ହିସାବ ତା ବୟସ, ଆୟୁଷ ର ଚମାର
ଗଣ ଦୌଡ଼ ଉଚ୍ଚ ଅଟ୍ଟାଳିକା କାମରେ ମା’ ମୁଣ୍ଡକୁ ଇଟା ଟେକୁଥିବା ଧରମା ନଦୀ ଏପଟ ସେପଟ ପହଁରୁଥିବା ବାଜିଆ ଆଗରେ ଦୌଡୁଛନ୍ତି ହଁ ବୁଧିଆ ଭଳି ପିଲେ ବି ଅଛନ୍ତି ସ୍କୁଲ ପିଲା କଲେଜ ପିଲା ସମସ୍ତେ ଦୌଡୁଛନ୍ତି …ଗଣ ଦୌଡ଼ ନେତା ମନ୍ତ୍ରୀ ଧଳା ଟୋପି ପିନ୍ଧି ପତାକା ଦେଖେଇ ଆଉ କାହିଁ ଦେଖା
ଅଷ୍ଟମୀ ଏମିତିରେ ଅଷ୍ଟମୀର ଆଉ ସେ ଉତ୍ସାହ ନାହିଁ।ପିଲେ ଛୋଟ ଥିଲେ।ନୂଆ ପିନ୍ଧୁଥିଲେ। ହାଣ୍ଡିରେ ଅଥାର ବାନ୍ଧି ଏଣ୍ଡୁରି ପିଠା ସାଙ୍ଗକୁ ଶୀତଦିନିଆ ଛନଛନିଆ ପରିବା ର ମସ୍ତ ଘାଣ୍ଟ…ଓଃ… କୁଆଡ଼େ ଗଲା ସେଦିନ।ପର ଲାଗିଲା ଯିଏ ଯୁଆଡ଼େ ଉଡ଼ିଗଲେ।ଆଉ କ’ଣ ପାଇଁ ଏବେ ଅଷ୍ଟମୀ ଯେ। ବୁଢ଼ା ବୁଢ଼ୀ ଦି’ଟା ଆମେ। ନାଇଁ ମ ବୁଢ଼ା
ପୂଜା ଆସିଗଲା ଆସିଗଲା ଆପଣଙ୍କ ସହରକୁ ଫୁଲ୍ ପୂଜା ବନଞ୍ଜା ପୁରୁଣା ବଦଳେଇ ନୂଆ ନିଅନ୍ତୁ ସହଜ କିସ୍ତିରେ ନିଅନ୍ତୁ… ସେଲ୍ ଲାଗିଛି ସେଲ୍ ଲାଗିଛି ଆଉ ମାତ୍ର ଅଳ୍ପଦିନ…ଆସନ୍ତୂ ଆସନ୍ତୂ ମନ ପସନ୍ଦର କିଣି ନିଅନ୍ତୁ ଅଫର ମାତ୍ର ଏଇ ପୂଜା ଉପଲକ୍ଷେ… ଓହୋ…କାନ ତଡ଼ା କରିଦେବେ ଏମାନେ ଲୁନା ରେ ବିଜ୍ଞାପନ ଛାପ
ଜୀବନର ଇତିଗୀତି ଆକାଶର ଜହ୍ନଟା ବି କେମିତି ଖେଳୁଛି ଲୁଚକାଳି ଦେଖ ମେଘଖଣ୍ଡ ବି ଖୁବ୍ ଉନ୍ମାଦ ତା ସହ ତାଳ ଦେଇ ଯମୁନାର ଜଳ ବି କମ୍ ଫୁଲେଇ ନୁହଁ ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ ସେ ବି ଫୁଲୁଛି ତମେ କ’ଣ ଭାବୁଛ ଏମାନେ ସବୁ ଉତ୍ଫୁଲିତ ତାଙ୍କ ଢଙ୍ଗରେ… ନାଇଁ ଏସବୁ ପରିହାସ ମୋ ବିବଶତାକୁ
ପ୍ରାରବ୍ଧ ହେ ରହ ଏମିତି କ’ଣ କରୁଛୁ ସେଦିନ ଭଗିଆଦି ଷଣ୍ଡା ଟେକିଲା ମାଡ଼ି ବସ, ବାଉଁଶ ଲଦ କହି ଚାପିଦେଲେ ହୁତୁହୁତୁ ନିଆଁରେ ଠୋ କି କ’ଣ ଫୁଟିଲା ସନାଭାଇ ଗୋଡ଼ ଦି’ଟା ଉଠିଲା ଯେ ପିଟିକି ଖେଞ୍ଚିଦେଲେ ରଡ଼ ନିଆଁକୁ ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ଏସବୁ ସ୍ଵାଭାବିକ ବୋଲି ହେଲେ ଏସବୁ ତୋ କାରସାଦି ତାହେଲେ
ବିକୃତ ଜୁମର ନାଥ ପାତ୍ର ବିକୃତ ମାନସିକତା ସମ୍ପନ୍ନ ବ୍ଯକ୍ତି ବିଷୟରେ କାହାଣୀ ଟେ ଶୁଣ ପିଲେ … ଚାହାଁ ଚାହିଁ ହେଲେ ପିଲେ ପରସ୍ପର କୁ ଏଇ ଚାହାଁ ଚାହିଁ ରେ ହୁଏ ତ ଅନେକ ଭାଷା ଥିଲା ସେମାନଙ୍କ ର ଏ ବିକୃତ କ’ଣ …! ମାନସିକତା ..ଟିକେ ବୁଝି ହୁଏ ଟିକେ ଅବୁଝା
ଅଖି ତୃତୀୟା ଉଠୁ ରେ ଅଖି ସୁରୁଜ ଯାଇ ମଥାନରେ କେତେ ଡାକିବି ଯେ ଗାଧେଇ ପାଧେଇ ସୁରୁଜକୁ ପାଣି ଟେକି ନାଲି ଚା’ ପିଇ ତୋ ପାଇଁ ଘୋଡେ଼ଇ ରଖଛି… ଉଠୁ ବୋପାଟା ଗଲା ବାଧକରେ ଅଧା ବୟସରେ ବୁଝିଲୁନୁ ଜମି ଜମା କଥା ବୁଢ଼ୀ ଟା ମୁଁ କେତେ ଧାଁ ଧପଡ କରିଥାନ୍ତି ଦେଇଦେଲି
ମଧୁ ସ୍ମରଣେ ତୁମ ପରି ଛୋଟ ପିଲାଟିଏ… ପିଲାଙ୍କ ଏକାଠି ଘୋଷା ଆଉ ଶୁଭୁନି ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟ ର ଶ୍ରେଣୀ କକ୍ଷରୁ ବାହାରକୁ ସେ ପିଢ଼ି ସେ ପାଠ୍ୟ ଖସଡ଼ା ସେଇଠି ଅଟକିଛି ମନରେ ନାହିଁ ଇଚ୍ଛା ଆଗ୍ରହ ଏଇ ନୂଆ ପିଢ଼ିର ଜାଣିବାକୁ ପଢିବାକୁ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ ଆମ ପ୍ରାତଃ ସ୍ମରଣୀୟ ପୂଜ୍ୟପୂଜା ଙ୍କୁ ଏବେ ତ
ନର୍କ କବାଟ ଖୋଲିଦିଅ ଡମ୍ବରୁ।ବାବୁ ଆସିଗଲେ ପରା।ପଚାରିବ ଖାଇଛି କି ନାହିଁ।ନ ଖାଇଥିଲେ କିଚେନରୁ ଦେଇଦେବ ଖାଇବା ଆଉ ମନା କଲେ ଧରି ଧରି ରୁମ୍ କୁ ନେଇଯିବ।ଟଳୁଥିବ ସେଟା, ଯେମିତି ନିଇତି ଟଳେ। ଆଗରୁ ତ ରାତିରେ ଏବେ ତ ଦିନରେ ବି ଟଳୁଛି। ମୋ ବେକରେ ବାନ୍ଧିଦେଇ ମା’ ଟା ଚାଲିଗଲା। କ’ଣ ନାହିଁ
ବହି ଏ ବାଇନ ମୋ ମୁଣ୍ଡ ଗୋଳମାଳ ହେଲାଣି କି କଥା ଇଏ ସରକାର ଚାଷୀଙ୍କୁ ଧରେଇଲେ ଚାଷ ଖବର ମେସେଜ ପାଇଁ ପିଲାଙ୍କୁ ଧରେଇଲେ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ କ’ଣ ଟିକେ ଗାରଉଥିଲି ଏଣୁତେଣୁ ସେଥିରେ ବି କେତେ ଆକ୍ରୋଶ ଦେଏଖେ ତ କୋଉ କାଗଜ କି ମେଗାଜିନ ନବନି ଏ ଆଲୁରୁ ବାଲୁରୁ ଲେଖାକୁ ମନ
‘ରାମୁଲୁ’ ଉଠାଅ ତାକୁ ଉଠାଅ ରେ ବୁଢାଟା ପଡ଼ିଗଲା ମୁଣ୍ଡଫୁଣ୍ଡ ବୁଲେଇ ଦେଇଥିବ କି କଣ ବେଗ୍ ଟା କାନ୍ଧରୁ କାଢ଼ି ପାଣି ଛିଞ୍ଚ ବେଗ୍ ଟା ଅଣ୍ଡାଳନି ସେଥିରେ ଥିବ କାଳେ ତା’ ଗୁରୁଆରୀ ପାଇଁ ପୁରି ଆଳୁକଷା ନହେଲେ ବୁଟଭଜା କି ସୁନପାପଡି ଆରେ ହେ ଏ ତ ରାମୁଲୁ ବୁଢ଼ା ଏଇ ଟାଉଁସିଆ
ରାମୁଲୁ’ ***** ଉଠାଅ ତାକୁ ଉଠାଅ ରେ ବୁଢାଟା ପଡ଼ିଗଲା ମୁଣ୍ଡଫୁଣ୍ଡ ବୁଲେଇ ଦେଇଥିବ କି କଣ ବେଗ୍ ଟା କାନ୍ଧରୁ କାଢ଼ି ପାଣି ଛିଞ୍ଚ ବେଗ୍ ଟା ଅଣ୍ଡାଳନି ସେଥିରେ ଥିବ କାଳେ ତା’ ଗୁରୁଆରୀ ପାଇଁ ପୁରି ଆଳୁକଷା ନହେଲେ ବୁଟଭଜା କି ସୁନପାପଡି ଆରେ ହେ ଏ ତ ରାମୁଲୁ ବୁଢ଼ା ଏଇ ଟାଉଁସିଆ
ହେ ମାଟି ମା‘… କହିଦେ ମା’ କହିଦେ ହେ ମାଟି ମା’ କୋଉଠି ରଖିଛୁ ସାଇତି ତୋ ବକ୍ଷେ ମୋ ପାଇଁ ସାଢ଼େ ତିନି ହାତେ ଶୋଇଯିବି ନିଶ୍ଚିନ୍ତେ ତୋ କୋଳେ ଭୁଲି ସଂସାରର ଯାବତୀୟ କଷଣ ଜୀଇଁଥାଉ ଥାଉ ହେଉ ପଛେ… ତୁ କ’ଣ କୋଳେଇ ନେବୁନୁ ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ପରାଜିତ ଏ ମୃତବତ୍ ଜୀଉଁଥିବା ପୁଅଟିକୁ
ଯୁଦ୍ଧ… ଏଇ ତ ଭିଡ଼ି ମୋଡ଼ି ଉଠିଲାଣି ଡମ୍ବରୁ। ଯେମିତି ଯୁଦ୍ଧକୁ ଯିବ… ତୟାର୍।କୋଉ ଯୁଦ୍ଧ ଭଲା,କାହା ସହ ଯୁଦ୍ଧ ସେ ଜାଣିଥିବ।ଇଏ କ’ଣ ଲୁଚିକି ବାଡ଼ି ପଟ ଦୁଆର ଦେଇ ହାଜର ବିଦେଇ ଭାରିଜା ଚା’ ଦୋକାନରେ,ଠିଏ ଠିଏ ଚା’ ଢକଢକ ପିଇ ବିଡ଼ି ଲଗେଇ ହଜିଯାଇଛି ଯୁଦ୍ଧରେ।କି ଯୁଦ୍ଧ ହେଇଥିବ।ହେଇଥିବ କି ବାସି ବିଛଣାରୁ ଆରମ୍ଭ