ନିସ୍ବ ମଣିଷ
….ଚୁମ୍କି ଦାଶ
ଦେଇଛ ପ୍ରଭୁ ହେ ମଣିଷ ଜୀବନ
ବୁଲେ ଦିଗହରା ହୋଇ,
ଦୁଃଖର ବୋଝକୁ ମୁଣ୍ଡେ ବୋହି ବୋହି
ଜୀବନ ଜିଉଁଛି ମୁହିଁ |
ବେଉସା କରି ମୁଁ ନିଜକୁ ପୋଷୁଛି
ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟ ନିଜେ କରେ,
ନିରାଡ଼ମ୍ବର ମୋ ଜୀବନ ଯାପନ
ଦୀପ ଦାନ ଆଜି କରେ |
ଏକାକୀ ଗଡୁଛି ଜୀବନ ଗାଡି ମୋ
ସାହା ମୋର କେହି ନାହିଁ,
ଦୁନିଆ ଆଖିରେ ନିଃସ୍ୱ ମୂଲ୍ୟହୀନା
ମୋ ଦୁଃଖ ନ ଜାଣେ କେହି |
କେବେ ରାସ୍ତା କଡେ କେବେ ଗଛତଳେ
କେବେ ଭୋକରେ ମୁଁ ରହେ,
ସଭିଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ନ ଥାଏ ଆନନ୍ଦ
ନିସ୍ତବ୍ଧ ନୀରବେ ଚାହେଁ |
ଧନ ଜନ ମୋର ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ପ୍ରଭୁ
ନ ଚାହେଁ ମୁଁ କିଛି ଆଉ,
କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରିଣ ଜୀବ ଚାଲିଗଲେ
ମୁକ୍ତି ଦେବ ମହାବାହୁ |
ଚୁମ୍କି ଦାଶ
ଶାନ୍ତିପଡ଼ା ବଲାଙ୍ଗୀର
A motivating discussion is definitely worth comment. There’s no doubt that that you should publish more on this subject, it may not be a taboo subject but typically folks don’t talk about such subjects. To the next! Best wishes!!