#Allusion_of_Contrasts A wing rises in the infinite sky, Slowly it breaks, into fury tumultuous clay, Tear flows in the eyelash of joy, Another is bitter, in the rain of may. A flame vibrates in the purple fire, In a concrete
#ପ୍ରୀତି_ସନ୍ଦର୍ଭ* ସୂର୍ଯ୍ୟ ଯେବେ ନିଭେ, କେଉଁ ଏକ ନିଭୃତ କୋଣ ପ୍ରତୀଚୀରେ ସନ୍ତ୍ରସ୍ତ ବେଗରେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସେ ସଞ୍ଜଟିଏ ପଢ଼ାଇବାକୁ ପ୍ରେୟସୀର କୁମାରୀତ୍ବ ନେସା ପ୍ରୀତିର ସନ୍ଦର୍ଭ….. ଯେଉଁଥିରେ ଦିଶେ ରୂପେ ଅନିନ୍ଦିତା, ପ୍ରେୟସୀ ସ୍ନେହାଙ୍ଗିନୀର ସ୍ମେର ପଦ୍ମମୁଖ, ଭାବମୟ ମୁହୂର୍ତ୍ତ, ସୁନା ପାଲିଙ୍କିର ସ୍ବପ୍ନ ଆଉ ତା’ ସାଙ୍ଗକୁ ସତେଜ ସତ୍ତମ ସକାଳଟିଏ…. ଯତନରେ, ସେ ସନ୍ଦର୍ଭ
NATURE IS REJUVENATED AND ENLIVENED Poem By- Sudipta Mishra Reviewed By- Manoj Kumar Panda The Miraculous Nature— With the break of the dawn I stare at the horizon To learn a great lesson Whatever the reason, You have to tread on Sometimes,
What is love without an ounce of pain? Poem By- Subhasmita Pattnayak Reviewed By- Manoj Kumar Panda //The Venom of love// Love is a matured piece of expensive excuses and extensive experiences! It blooms just like a rose, grows at the tip
*YOU ARE THE KISMET …..* All things are in order and present in my life Only you are absent You are never far away I know as you are in my heart Reach out your hands to my hand Let my heart
ALLUSION_OF_SILENCE Manoj Kumar Panda In the world of echoes, only silence screams, In the shadows only the moon is clear. Who can ask heaven for roses When thorns only lacerate. Only a sleepless mad man imagines the sun at night. Maybe
#The_Spectre_of_Secret_society “The mirage will be so great, so vast that it will escape their perception. Those who see it will be considered crazy. We will create separate fronts to prevent them from seeing the connection between us. We will behave as if
*ALLUSION OF SILENCE* In the world of echoes, only silence screams, In the shadows only the moon is clear. Who can ask heaven for roses When thorns only lacerate. Only a sleepless mad man imagines the sun at night. Maybe the psyche
* #The_First_Touch I’m playing with your hair on the night of our first touch, Through eyelashes, you urge me to kiss you! You smile at me softly, like the stars You want me as your love in a secret way. And when
ଝୁମ୍ପୁଡିଆ ଭାଗ୍ୟର ଆତ୍ମସମୀକ୍ଷା ତୁମ ପ୍ରୀତିର ଅଶାନ୍ତ କ୍ଷୁଧା ଚାଟିନେଲା ନିମିଷେ ମୋର ପଞ୍ଜରା ତଳୁ ସବୁ ଦୁଃଖ ଆଖିକୁ ଦେଇ ବହଳ ବହଳ ନିଦ ତୁମକୁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଦେଖିବା ପାଇଁ…….. ଲେଖେ ବାଧ୍ୟହୋଇ ଫାଜିଲ ପ୍ରେମର ଦରପୋଡା ଭାଷା ନିଶ୍ୱାସ ରେ ଯେବେ ବହିଆସେ ତୁମ ପ୍ରେମର ଦକ୍ଷିଣା ପବନ ପଞ୍ଜରା ତଳ ହାଡ଼ ମଧ୍ୟରୁ…….. ମୋର
#ବୟସ_ହଜିଯିବା_ପରେ କାଲି ଭେଟିଥିଲି ତାକୁ ସ୍ବପ୍ନର ଗହଣା ପିନ୍ଧି ସେ ଆସିଥିଲା ଦେବାକୁ ଟିକିଏ ଜହ୍ନର ସରାଗ…….। ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ କିଲବିଲ ହେଉଥିବା ଆତ୍ମା ତୋଳିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ନିରବ ଓଁକାର ଇସ୍ପାତ ମନ ଧାରୁଆ ଛୁରୀରେ……. ମୁଖଦେଖି ତାର ଗବାକ୍ଷ ମାର୍ଗରୁ ଭାବିବସେ ଏ କି ଚନ୍ଦ୍ର ମଣ୍ଡଳ ଅବା ମୁକୁର ବିମ୍ବଟିଏ ବିଚଳିତ ମନ ମୋର
ବାତ୍ସଲ୍ୟ ମୟୀ ମା ମୋର (ମନୋନେଟ ଶୈଳୀ) ଆସିଥିଲି ମୁଁ ଅଜାଣତେ ଏହି ପୃଥିବୀକୁ ହାତେ ଲମ୍ବା ଦେହରେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ କରି ଘରକୁ ତା’କୁ ପ୍ରସୂତି ବେଦନା ର ଉପହାର ଦେଇ ଜନ୍ମିଥିଲି ସଂସାରରେ କିଛି ସୁକର୍ମ ପାଇଁ ଡେରାସର-ମନ୍ଦିର-ମସଜିଦ-ଗୁରୁଦ୍ୱାର-ଗୀର୍ଜା ସବୁଠାରେ କରିଛି ସେ ମୋ ପାଇଁ ପୂଜା।। ବିନିଦ୍ର ରଜନୀ କାଟିଛି ସେ ଏନ୍ତୁଡ଼ି ଘରେ ଅଳି
*ବସୁନ୍ଧରା( ମନୋନେଟ ଶୈଳୀ)* ଅଟ ତୁମେ ଆଦ୍ୟା, ଯୋଗାସୀନା ଯୋଗମାୟା କୃଷି ଆଉ କର୍ଷଣ ର ଧେନୁ କମନୀୟା ଗ୍ରୀକ ସଭ୍ୟତାରେ ଉର୍ଜା ପିଣ୍ଡ ଦିମେତାର ବେବିଲୋନ ର ବନ୍ଦନୀୟା ମେଜ ମଦର ତୁମେତ ପଞ୍ଜାବ କୃଷକର ସୁନାଝିଅ ସୃଜନ ର ସ୍ବପ୍ନ ନେଇ ରଜସ୍ଵଳା ହୁଅ।। ବ୍ରିଟେନ ର ତୁମେ ପୂଜ୍ୟା ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ‘ଦନ୍’ ଜର୍ମାନର ଭୂମିମାତା
*ପ୍ରାଣଦାତା ବାପା ମୋହର* (ମନୋନେଟ ଶୈଳୀ) ତୁମର ଘନଘୋର ଗର୍ଜନ-ତର୍ଜନ ରେ ପ୍ରୀତି ପ୍ରତ୍ୟୟ ଓ ଆଶିଷର ବାରି ଝରେ ଅସହ୍ୟ ଝାଞ୍ଜିବହେ ତୁମ ନିରବତାରେ ହରା ଭରା ପାରିବାରିକ ଚୌହଦୀରେ ତୁମ ଲାଗି ହୃଦୟ ମୋ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏ ମଣିଷ ପଣିଆ ମସ୍ତି ଜାଗେ ମୋ ହୃଦୟେ ।। ଶିଖାଇଛ ମୋତେ ଏକା ଚାଲିବାର କଥା ମୋ
*ନୟନାଶ୍ରୁ (ଇଥିଓପିଆନ ଗମ୍ମୋ ସନେଟ)* ଯେବେ ଯେବେ ଝୁରେ ତାକୁ ମୋ ହୃଦୟ! ତରଳିତ ହୁଏ ମୋ ନୟନ ଦ୍ୱୟ ସ୍ୱପ୍ନେ ଦେଖେ ତାକୁ ପାହାନ୍ତି ପ୍ରହରେ ।। ନମ୍ର ହୋଇଣ କଥା ଯେ କହୁଥିଲା ଅଧାବାଟେ ଛାଡି କେଉଁଠି ରହିଲା ଦୀର୍ଘ ବିରହ ହେତୁ ଜୀର୍ଣ୍ଣ ଶରୀରା ।। ରାତିରେ ଯେବେ ମୁହିଁ ଛିଙ୍କ ପ୍ରକାଶେ ସତେ
*ଦୁଃଖ ଆସିଆନା ( ଇଥିଓପିଆନ ହାଣେକା ଶୈଳୀ)* ଅଛି ଜାଣ ଗୋଟେ ପ୍ରଶସ୍ତ ହୃଦୟ ମୋର ଦିଅ ମୋତେ ତୁମେ ସଂସାରର ଦୁଃଖ ନାନା ସାଦରେ ଘେନିବି କେବେ କରିବିନି ମନା ।। ସହିସହି ହୋଇଅଛି ମୁଁ ତୁଠ ପଥର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ଆଖିକୁ କରିଛି ମନା ଯେଣୁ ସ୍ୱପ୍ନ ଆଣେ ରାଶିରାଶିକା ଛଳନା।। ମୁଁ ଦୁଃଖ ସୌଦାଗର
*ହେମଗୋରୀ* *(#ଇଥିଓପିଆନ_କାମ୍ବା_ଶୈଳୀ)* ମନ ବେଦୀରେ ବାଜଇ ତେଲିଙ୍ଗି ବାଇଦ ଝିଙ୍କାରୀ ପାର୍ଟିରୁ ଶୁଭେ ଅର୍କେଷ୍ଟ୍ରା ର ଶବ୍ଦ ଏବେଳେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖେ ଦୁଇ ଡୋଳାରେ ମୋର।। ଆନମନା ଆଗନ୍ତୁକର ପ୍ରଥମ ସ୍ପର୍ଶ ଉଦବେଳିତ ମନେ ଆଣେ ପ୍ରୀତିର ହସ ନିରୀମାଖୀ ତାରା ଜପେ ପ୍ରଣବ ଓଁକାର।। ଦେଖଇ ସପନେ କଜ୍ଜଳଦୀପ୍ତନେତ୍ରାକୁ ଲଜ୍ଜାବଶରେ ଧରି ପଲଙ୍କେ ମୁଚୁଳାକୁ ଆହେ ସଖି!
*ଅନ୍ତିମ ପ୍ରାର୍ଥନା* *(ହାଇକୁ-)* ଏଇ ଅନ୍ତିମ ପ୍ରାଥନା ମୋ ସରିଲେ ଯିବି ସ୍ମଶାନ।……..(୧) ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତ ଲାଗି ଘଟ ମୋ ଖୋଜେ ସୁ-ପଞ୍ଚଶସ୍ୟ।—— (୨) ଚୁଆ ଚନ୍ଦନ ଖୋଜୁଛି ଗଙ୍ଗାଜଳ ମିଳେନା ଏଠି।——-(୩) ଯେତେ କଳଙ୍କ ସାଥି ମୋର ପଥରେ ସମୟ ଶେଷ।…….(୪) ଶୁଭୁନି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାଗବତ ପୁରାଣ ଅଟେ ମୁ ଜଡ଼।…….(୫) ସ୍ମଶାନ ଭୂମି ମୋ ଅନ୍ତିମ ପ୍ରାର୍ଥନା
ହାଇକୁ ତୋଟା ସେପଟୁ ଡାକୁଥିଲା କୋଇଲି ମିଠା ସ୍ୱରରେ।। (ହାଇକୁ-୦୧) ଗୋଲାପ ଠାରୁ ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା ଶିଖିଲି ଆଜି।। (ହାଇକୁ-୦୨) ଆଖିରେ ଲୁହ ଛାତିରେ କୋହ ନେଇ ଖୋଜେ ତୁମକୁ ।। (ହାଇକୁ-୦୩) କେଡେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଯାଇଛ ଯେ ଯାଇଛ ଫେରୁନ ଜମା ।।। (ହାଇକୁ-୦୪) ସତ କହୁଛି ତୁମ କୋଳଟି ଲାଗେ ମମତା ଭରା ।।। (ହାଇକୁ-
*ଲେଖକ* ପ୍ରକୃତିର ଉପାସକ ମାନବ ସେବକ ଭଲମନ୍ଦ କଥା ଯିଏ କରଇ ପରଖ।। ସମାଜ ସଂସ୍କାର କରେ ଜାତିପ୍ରାଣ ଗଢ଼େ ଉପଦେଶ ଛଳେ ଅନ୍ଧ ବିଶ୍ୱାସ କୁ ତଡେ।। ଦୁଃଖ ଦୂର କରି ମନୋ ବଳ କୁ ବଢାଏ ଭାଙ୍ଗି ନପଡ଼ି ଧଇର୍ଯ୍ୟ ଧରିବାକୁ କହେ।। ଅବାଟରେ ଗଲେ ବାଟ ଦିଅଇ ଦେଖାଇ ଭଲପାଇ ଆପଣାର କର ବୋଲି