*ବୁଢ଼ାଶଙ୍ଖାରି ଏକ ଅଦେଖା ପ୍ରେମର ଉଛ୍ୱାସ…* *କବି – କାନ୍ତକବି ଲକ୍ଷ୍ମୀକାନ୍ତ ମହାପାତ୍ର..😊* ଓଡ଼ିଆ ଗଳ୍ପ ସାହିତ୍ୟରେ ଜଣେ ଉଚ୍ଚ କୋଟିର ସ୍ରଷ୍ଟା ଥିଲେ କାନ୍ତକବି ଲକ୍ଷ୍ମୀକାନ୍ତ ମହାପାତ୍ର । ସେ ୧୮୮୮ ମସିହା ଡିସେମ୍ବର ମାସ ୯ ତାରିଖ ଗୁରୁବାର ଦିନ ମା’ ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କ ପୂଜା ଅବସରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିବାରୁ ମାତା ପିତା ଆଦରରେ ତାଙ୍କର ନାମକରଣ
*ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ୨୦୨୩* *ଚତୁର୍ଥ ପର୍ଯ୍ୟାୟ..* *କବିତା ସମୀକ୍ଷା..* *”କ”ସ୍ତମ୍ଭ କବିତା ସମୀକ୍ଷା* ******************** *ଶୀର୍ଷକ – ସ୍ନେହମୟୀ ମା’* ********************* ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ରୀତିଯୁଗୀୟ କବିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର ଜଣେ ପ୍ରମୁଖ ସ୍ରଷ୍ଟା ।ଯାଜପୁରର ବାଲିଆଠାରେ ଏକ ସାମନ୍ତ ପରିବାରରେ ସେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।ପିଲାଦିନରୁ ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର ଅତି ସରଳ ଓ
ଦେବଦୂତ ବାବୁଲା ବର୍ଷାରେ ଭିଜି ଭିଜି ଚଣା ପାଇଁ ଅଳି କରୁଥିବା ଭୋକିଲା,ଲଙ୍ଗଳା ପାଞ୍ଚ ଛଅ ବର୍ଷର ଶିଶୁ ବାବୁଲା,ଯେମିତି ବାସ୍ତବ ଦୁନିଆକୁ ବାହାରିଆସିଛି। ବର୍ଷାରେ ଭିଜି ସ୍କୁଟର ପାଖକୁ ଆସିବା ବେଳେ ପୋଟ୍ରେଟ୍ ପାଣିରେ ପଡ଼ିଯାଇଛି । ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଲୋକମାନେ ଘେରିଗଲେ ବାବୁଲାକୁ, ଆଉ ପ୍ରଶ୍ନ ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରି ଚାଲିଲେ “କିଏ ତୁ
ଶୀର୍ଷକ – ବସୁନ୍ଧରାର ସ୍ୱର କିଏ ଦେଇଥିଲା ନା ଦେଇପାରେ..? ମାଟିରେ ଚାଲିବାକୁ, ପବନକୁ ଛୁଇଁବାକୁ, ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ ଅନେଇବାକୁ, ପାଣିକୁ ପିଇବାକୁ ଆଉ ଜହ୍ନକୁ ଭଲ ପାଇବାକୁ ଅଧିକାର..? କିଏ ଦେଇଥିଲା ନା ଦେଇପାରେ..? ଦେଖ.. ତୁମ ଝରକା ସେପାଖେ ସମ୍ପର୍କମାନଙ୍କର ଗାଢ ନୀରବତା, ଗମ୍ଭୀର ନିର୍ଜନତା.. ହେଇ ଦେଖ.. ମେଘ ମେଦୁର ଆକାଶ, ସନ୍ ସନ୍ ବହୁଥିବା
ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଆହାଃ ! କି ମନଲୋଭା ଏ ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ, ଯେତେ ଦେଖୁଥିଲେ ବି ଏ ମନ ଛଟପଟ..।। ଆହାଃ ! କି ମନଲୋଭା ଏ ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ, ଏତେ ସବୁ ସାମଗ୍ରୀ ଦେଖି ଲାଗେ ଭାରି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ..।। ଆହାଃ ! କି ମନଲୋଭା ଏ ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ, କେମିତି ହେ କାରିଗର.. କି ବୁଦ୍ଧି ତୁମର
ମନେପଡ଼େ ଆଜି ବି ମନେପଡ଼େ ତୁମ କଥା, ଭାରି ଉଦାସ ଥାଆନ୍ତି ସବୁ.. ଏଇ ଭାବନାରେ ସବୁ ହଜିଯାଉଥାନ୍ତି ଯେ, ସତରେ କ’ଣ ଆଜି ରୋମାର ଖବର କିଛି ମିଳିବନି କି..? ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଉଚ୍ଚା ପିଣ୍ଡା ଉପରେ ଥିବା ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ବସି ଉଚ୍ଚ ସ୍ବରରେ କହି ଉଠ.. ଖବର ଆସିଗଲା.. ଖବର ଆସିଗଲା.. ଘରଟାଯାକର ସବୁ
ମହାରାସ ଦିନେ ରୁକ୍ମିଣୀ ଭୋଜନ ପରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କ୍ଷୀର ପିଇବାକୁ ଦେଲେ । କ୍ଷୀର ଗରମ ଥିବାରୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଟିକିଏ କଷ୍ଟ ଅନୁଭଵ ହେଲା ଏବଂ ତାଙ୍କ ଶ୍ରୀମୂଖରୁ ବାହାରିଲା, “ହେ ରାଧେ”। ରୁକ୍ମିଣୀ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ରାଧାଜୀଙ୍କ ଠାରେ ଏପରି କ’ଣ ଅଛି ଯେ ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଶ୍ୱାସରେ ତାଙ୍କର ନାମ ରହିଛି ?
🌼.. ନାରୀ..🌼 ଜନନୀ ଜନ୍ମଭୂମିଶ୍ଚ ସ୍ୱର୍ଗାଦାପି ଗରୀୟସୀ..(୨) ନାରୀ ସୃଷ୍ଟିର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଉପହାର ଶକ୍ତିର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଇସ୍ତାହାର ହଁ ନାରୀ.. ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା, ନାରୀ..ସଂହାରକର୍ତ୍ତା, ନାରୀ.. ଅନନ୍ୟ ଏକ ଉପହାର ଏ ଧରଣୀର…. ସେ ହିଁ ପ୍ରାରମ୍ଭ……. ସେ ହିଁ ଶେଷ…….. ସେ ଇଶ୍ୱରୀ.. ସେ ଅର୍ଦ୍ଧନାରୀଶ୍ୱରି.. କେବେ ସିଏ ଜନନୀ, କେବେ ସିଏ ଭଗିନୀ, ତ କେବେ ସାଜେ
❤🩹शिक्षा ❤🩹 जीवन को सरस,सुंदर और सरल बनाने के लिए जो सबसे महत्वपूर्ण होता है,वो है शिक्षा.. अज्ञान रूपक अन्धकार को दूर कर के जो प्रकाश फैला दे,वो है शिक्षा.. बुझी हुई आश मे जो विश्वास जगा दे ,वो है शिक्षा.. कोई
ପୁରୁଷ…😊 ଏକ ଶବ୍ଦ ବୀରତ୍ୱର, ଏକ ସଂଜ୍ଞା ସଂକଳ୍ପର, ବନ୍ଧନ କର୍ତ୍ତବ୍ୟର… ଏକ ପ୍ରେରଣା ସେ ସଂଗ୍ରାମୀର, ମାନ ସେ ଭଉଣୀ ରାକ୍ଷୀର, ସମ୍ମାନ ସେ ନାରୀର ଅସ୍ତିତ୍ବର, ସଂଳାପ କେଉଁ ଏକ ଗଳ୍ପର… ପ୍ରେମ ବାପା ହୃଦୟର, ଆଉ ସ୍ନେହ ମା’ ଗାଳିର, ମେରୁଦଣ୍ଡ ତା’ର ସନ୍ତାନର, ଏକ ବିରତି ସେ ଅଭିଯୋଗର… ଏମିତି ଏକ ଶବ୍ଦ
ଶାଢ଼ୀ ନାରୀତ୍ୱର ନୀରବ ସମ୍ପତ୍ତି ବୋଉ, ବଧୂ ମୁଣ୍ଡରେ ପୁଣ୍ୟର ପେଡ଼ି ଗୀତର ମୁଖୁଡା ପରି ତା’ ପଣତ ବେଶ୍ ମନମୁଗ୍ଧକର ତା’ର ପରିପାଟୀ.. ଠିକ୍ ଗୋଟିଏ ପୃଥିବୀ ପରି ଏ ଶାଢୀ ଯା’ ଦେହରେ ଥାଏ ସବୁଜିମା, ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆଉ ସୁରଭି.. ଚୁମୁକି, କାଚ, ପଥର ଆଉ ମାଳି ଯେତେସବୁ ସୂକ୍ଷ୍ମ କାରିଗରୀ କୂଟ କାମ
ନାରୀ ନାରୀ… ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା, ନାରୀ…. ସଂହାରକର୍ତ୍ତା, ନାରୀ ଅନନ୍ୟ ଏକ ଉପହାର ଏ ଧରଣୀର…. ସେ ହିଁ ପ୍ରାରମ୍ଭ……. ସେ ହିଁ ଶେଷ…….. କେବେ ସେ ଜାୟା, କେବେ ସିଏ ଜନନୀ, କେବେ ସାଜେ କାହାର ନନ୍ଦିନୀ, ତ କେବେ ସାଜେ ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ, ଆଉ କେବେ ସାଜେ ସିଏ ଭାଇର ଭଗିନୀ…. ଅଭିମାନିନୀ ପ୍ରେୟସୀ ସେ…. ସ୍ନେହମୟୀ