‘କ’ ବିଭାଗ କବି ରବି ସିଂହଙ୍କର “ମଣିଷ” କବିତା !!! ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ଆଙ୍ଗ୍ରୀ-ୟଙ୍ଗମ୍ୟାନ ଭାବରେ ପରିଚିତ ଥିବା ରବିନ୍ଦ୍ର ନାଥ ସିଂହ ଓରଫ୍ ରବି ସିଂହ, ନିଜର ଲେଖନୀ ମାଧ୍ୟମରେ ସମାଜର ବାସ୍ତୁହରା, କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତ, ବନ୍ଧନହରା ମାନଙ୍କର ଦୁଃଖ କ୍ଳେଶକୁ ଅତି ଚମତ୍କାର ଢଙ୍ଗରେ ପରଷି ଦେଇଛନ୍ତି ପାଠକମାନଙ୍କ ପାଖରେ । ସ୍ୱ ଅନୁଭୂତିଲବ୍ଧ କଠୋର ଅଭିଜ୍ଞତାର
ବୋଉର ସୁଉକି ମାଳ ହଠାତ୍ ଘର ଭିତରୁ ବାସନ ଧଡ୍ ଧଡ୍ ଶବ୍ଦ ହେଲା। ଗୋଲକ ବାବୁ ଭିତରକୁ ପଶି ଯାଇ ଦେଖନ୍ତି ବୋଉ ତାଙ୍କର କଚଡା ଖାଇ ପଡ଼ିଛି, ଆଉ ସୁମତୀ ଦେବୀ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ଗାରୁ ଗାରୁ ହେଉଛନ୍ତି। ବୋଉକୁ ତଳୁ ଉଠାଇ ଭିତରକୁ ନେଇଗଲେ ଓ ବିଛଣାରେ ଶୁଆଇ ଦେଲେ। ଉପରକୁ ଚାହିଁ
ବର୍ଷା ଭିଜା ସନ୍ଧ୍ୟା ବର୍ଷା ମୋତେ ଭଲଲାଗେ ସବୁଦିନ ପୁଣି ସବୁଥର ଲାଗେ ସତେଜ ଓ ନୂଆ କିନ୍ତୁ,ସେଦିନ ସେ ସଂଧ୍ୟା ରେ ହଠାତ୍ ମୋ ସହରରେ ଅଦିନ ବର୍ଷା ଏମିତି ବର୍ଷା କାହିଁ କେବେ ତ ଦେଖିନାହିଁ ସେ ବର୍ଷାରେ କିଏ ଭରିଦେଲା ଏତେ ତାତି କାହା ଦେହରେ କେମିତି ଲାଗିଲା ନିଆଁ କେଉଁ ଆତ୍ମାରୁ କୁହୁଳି
🌼ଗଜଲ୍🌼 ଅନେକ ଦିନ ହେଲାଣି ନିଜକୁ ମୁଁ ଦେଖିନି ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ମୋତେ ତୁମ ଆଖି ଦେଖିବାକୁ ॥ ଆଇନା ବି ମିଛ କୁହେ ମୋତେ ଥରେ ଥରେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ମୋତେ ତୁମ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ।। ସବୁଥର ପରି ଗପଟି ସରିଲା ,ତଥାପି ମରିନି ଗଛ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ମୋତେ ଥରେ
ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଯୁବପ୍ରତିଭା ସମ୍ମାନ ପ୍ରତିଯୋଗିତା-୨୦୨୩ ଚଳିତ ବର୍ଷ-୨୦୨୩ ପାଇଁ ଯେଉଁ ଯୁବ ପ୍ରତିଭା ମାନେ *ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଯୁବପ୍ରତିଭା ସମ୍ମାନ ପ୍ରତିଯୋଗିତା-୨୦୨୩* ପାଇଁ ସାକ୍ଷାତକାର ଦେଇଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ନାମ ପ୍ରକାଶ କରୁଛୁ। ଆପଣମାନେ ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ ସାକ୍ଷାତକାର ପଢିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ତାଙ୍କ ଫୋଟୋ ରେ ଅବା ଫୋଟୋ ତଳେ ଥିବା ନାମକୁ ଛୁଇଁ ଦିଅନ୍ତୁ। ଆଉ ମାତ୍ର ତିନି
ପ୍ରେମକବିତା ଗୋଟିଏ ପ୍ରେମ କବିତା ଲେଖିବା ଆଉ ଟିକେ ପ୍ରେମକୁ ଭୋଗିବା ପୁଣି ଥରେ ପ୍ରେମରେ ପଡ଼ିବା ଗୋଟାପଣେ ପ୍ରେମକୁ ଅନ୍ତସ୍ଥ କରିଦେବା ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ନୀରବରେ ଆ ପୁଣି ଥରେ ପ୍ରେମ କରିବା ।। ତୋର ମନେଅଛି ସେଇ ଗପ ଯାହାକୁ ମୁଁ ତୋତେ ଶୁଣାଇଥିଲେ ସନ୍ତର୍ପଣରେ ସେ ଚିତ୍ରଲେଖା ର ଇତି
Lets talk with young poetess Rashmirekha Das, hails from Silver city Cuttack, district of Odisha for SLF Literary Youth Icon Award contest-. 2023 ନାମ – ରଶ୍ମିରେଖା ଦାସ ପିତାଙ୍କ ନାମ– ମନୋଜ କୁମାର ଦାସ ମାତାଙ୍କ ନାମ- ତାରାମଣି ଦାସ ଜନ୍ମ ତାରିଖ – ୧୩ ନଭେମ୍ବର୨୦୦୦
ଶାନ୍ତି – ବିଶ୍ଵର ସ୍ପନ୍ଦନ ଏକ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ମୃଦୁ ଗୁଞ୍ଜରଣରେ ସ୍ତବ୍ଧ ବିଶ୍ଵ ଶାନ୍ତି ଦାସ ନିରୁଦ୍ଦିଷ୍ଟ ହେବାର ଖବରରେ ସାଥୀରେ କିଛି ନେଇ ନାହିଁ, ଯାଇଛି ଏକା ସୁଖ ସୌହାର୍ଦ୍ଦ୍ୟକୁ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଛାଡ଼ିଯାଇଛି ବାଲ୍କୋନିରେ ଘର ଦୁଆର ଫାଁ ମେଲା ସୁଖର ଶେଷ ଟୁକୁଡ଼ାକୁ ଗୋଟାଇ ନେଲା ରମେଶ ମାଝୀ ଗୋଟାଏ କଂସା ହାଣ୍ଡିଆ ସହିତ
ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ଦୁଃଖଠୁ ନେଇଛି ମୁଁ ତ ଅମାପ ରଣ ସୁଖ ପାନ୍ଥଶାଳେ କାହିଁ ରାତି ଚାହିଁବି?? ଜାଣିଛି ଘର ମୋ କାଚରେ ତୋଳା ପଥର ସହରକୁ କାହିଁ ଭଲପାଇବି ?? ଦୁଃଖର ସଙ୍ଗୀତେ ମୁଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ନର୍ତ୍ତକୀ ସୁଖର ଆସରେ କାହିଁ ଘୁଙ୍ଗୁର ବାନ୍ଧିବି ?? ଲୁଣିଆ ଶୋକରେ ମୋ ଭିଜା ଓଢଣୀ ଆଖିର ଲୁହ ମୁଁ ଆଉ
🌼!!ଶେଷଥର!!🌼 (ଗୀତି କବିତା) ଶେଷଥର ପାଇଁ ଫେରି ଚାହଁ ପ୍ରିୟ ! ବାଟ ସରିବା ଆଗରୁ ଥରେ ଆଖିର ଲୁହରେ ମୋ କବରୀ ଭିଜୁଛି ତୋଳି ଧର ନିଜ ଆଞ୍ଜୁଳାରେ ॥O॥ ଭୁଲିଯାଅ ବୋଲି କହିଦେଲେ ସତେ ମୁଁ ତୁମକୁ କି ଭୁଲି ପାରେ ଯତନେ ରଖିଛି ସ୍ମୃତିକୁ ସାଇତି ତୁମ ପ୍ରେମକୁ ମୋ ହୃଦୟରେ ॥୧॥ ମନ