ଶାନ୍ତି ବିଶ୍ଵର ସ୍ପନ୍ଦନ ହେ ଶାନ୍ତି ! ଲୁଚିଛ କି ତୁମେ ଅମରାବତୀରେ ? ନା ଅଳଙ୍କୃତ କରିଛ ଅଳକାପୁରୀକୁ ? ନିଃସ୍ଵ ଏ ବିଶ୍ୱ ଆଜି ତୁମ ବିରହେ ଜର୍ଜରିତ, ଆସ, ଆଲିଙ୍ଗନ କର ଏ ମୁମୂର୍ଷୁ ଜଗତକୁ । ବିଶ୍ଵ ବକ୍ଷେ ଆଜି କାଲି, ହିଂସା, ରକ୍ତପାତ, ରୁଧିରର ହୋଲି ଶତ୍ରୁର ଚିତାଗ୍ନିରେ ପାଳିତ ହୁଏ
ବନ୍ଧୁତା ଏକ ସମ୍ମୋହନ ଅଚିହ୍ନା ଚେହେରା, ଅଶୁଣା ଶବଦ ସୃଷ୍ଟି କରେ ଆକର୍ଷଣ, ଟାଣି ନେଇ ଯାଏ ଆପଣା ଆଡ଼କୁ ଏପରି ସେ ସମ୍ମୋହନ । କୁପଥରୁ ଆମ ହାତ ଧରି ଆଣି ସୁପଥରେ କରେ ଠିଆ, କେବେ ମୋହ ସାଜି ଅଧର୍ମ ପଥରେ ଛାଡ଼ି ଦିଏ ଏକୁଟିଆ । ବିଶ୍ଵାସର ଡୋରୀ ଅଟଇ
#ସଜ_ସକାଳ “ମାମା ! ଆଉ ଟିକେ ଶୋଇବାକୁ ଦିଅ ନା,” କହି ମୁହଁ ଉପରେ କମ୍ବଳ ଘୋଡ଼େଇ ହେଇଗଲା ପରୀ । ମାମା ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉ ଥାଆନ୍ତି, “୧୦ ଟା ରୁ ସ୍କୁଲ୍ ଆରମ୍ଭ, ଏବେ ଆସି ୯.୩୦ ବାଜିଲାଣି, ବାହାରିବୁ ଆଉ କେବେ ?” ପରୀ ସବୁଦିନ ଏମିତି କରେ, ଡେରିରେ ଉଠିବା ଯୋଗୁଁ
ଅପରାହ୍ନର_ଅବଶୋଷ ମୁଁ ପତଳା ନିଦରେ । ଦେହ ଉପରେ ଭାଲୁ ଭଳି ରୁମୁରୁମିଆ କମ୍ବଳ । ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଘୁରୁଥିବା ପଙ୍ଖା ସହ ଘୁରି ଚାଲିଥାଏ ମୋ ସ୍ମୃତି ସବୁ । ହଠାତ୍ ମଧ୍ୟମ ଗତିରେ ଘୁରୁଥିବା ପଙ୍ଖାଟି ତୀବ୍ର ଗତିରେ ଘୁରିବାକୁ ଲାଗିଲା । କମି ଯାଇଥିବା ଭୋଲ୍ଟେଜ୍ ପୁଣି ସାଧାରଣ ହୋଇଗଲା ବୋଧେ ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ ______________ ନିର୍ଜୀବ ପାଷାଣ ରୂପେ ବିଦ୍ୟମାନ କୁହ ହେ ଈଶ୍ୱର କୁହ, ତୁମ ହାତଗଢ଼ା ଧରଣୀରେ କେବେ ନ୍ୟାୟ ପାଇବେ ନୀରିହ ? କେତେ ସଧବାଙ୍କ ସତୀତ୍ୱ ଜଳିବ ସ୍ବାମୀଙ୍କ ଜୁଇ ନିଆଁରେ, କେତେ ନିକାଞ୍ଚନ ସ୍ଥାନ କମ୍ପୁଥିବ ଅବଳା ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାରେ ? କେତେ ଦିନ ଯାଏଁ ଶ୍ୱାନ ଝୁଣୁଥିବେ କଅଁଳ ଶିଶୁର ଦେହ,
ପ୍ରଜାପତି ______________ ଏକା ଥିଲି ଫିକା ଥିଲି, ରଙ୍ଗ କଣ ଜାଣି ନଥିଲି ତୁମର ଚିକ୍ ମିକ୍ ରୂପ ଦେଖି ତୁମ ପଛରେ ଧାଇଁଗଲି । ଦେଖିଲି, ତୁମ ଚାରିପଟେ ରଙ୍ଗୀନ ଫୁଲମାନଙ୍କ ଭିଡ଼, ତୁମେ ତନ୍ମୟ ତାଙ୍କ ଭିତରେ, ମୋ ପାଦର ରକ୍ତ ଥିଲା ମୂଲ୍ୟହୀନ ସେମାନଙ୍କ ମଧୁ ଆଗରେ । ପ୍ରାପ୍ତିର
କିଛି କଥା ଥିଲା ________________ ହୃଦୟ ନଥିବା ଛାତିରୁ କାହିଁକି ଶୁଣିବାକୁ ଚାହଁ ମୃଦୁ ସ୍ପନ୍ଦନ, ଶ୍ରାବଣର ଧାରା ଝରାଉଥାଏ ଯେ ସେ ନେତ୍ର କି ଦେଖି ପାରେ ସପନ ! ନୀରିହପଣରେ ସର୍ବତ୍ର ଶୋଷିତା କରୁଅଛ କିମ୍ପା ଆଶା ସଞ୍ଚାର, ଯେଉଁ ବିଡ଼ମ୍ବନା କପାଳେ ଲିଖିତ ତୁମେ କି ପାରିବ ପୋଛି ସେ ଗାର । ଖୁସି
ଅନୁଭୂତିରେ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ପରିବାର ________________________________ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ (Suryodaya Literary Foundation – SLF) ଏପରି ଏକ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ ଯାହା ବଣମଲ୍ଲୀ ପରି ଝରି ପଡ଼ୁଥିବା ଅସଂଖ୍ୟ ଯୁବ ପ୍ରତିଭାମାନଙ୍କୁ ମାର୍ଜିତ କରାଇ ବିଶ୍ଵ ଦରବାରରେ ପରିଚିତ କରାଇବାର ମହାନ୍ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଛି । ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ମୁଁ ଏହି ପରିବାରରେ ସାମିଲ
ଡିବିରି _________ “କୁନାବୋଉ ! ଆରେ ଏ କୁନାବୋଉ, ପାଇଲ ନା ନାହିଁ ବା ?” “ଆହେ, ଖୋଜୁଛି ପରା, ଟିକେ ରୁହ ।” “ଆରେ ଟିକେ ଝଅଟ ଖୋଜ, ତେଣେ ବେଳ ଗଡ଼ିଯିବ, ମୁଁ ଭାଗବତ ପଢ଼ିବି କେମିତି ? ତା ପରେ ପୁଣି ସାହୁକାରଙ୍କ ଘରକୁ ଯିବି, ବାବୁ ପରା ଡକେଇଛନ୍ତି ।” “ତମେ ତ
*Results Of SLF Literary Youth Icon Contest-2022
ରଫ୍ ଖାତା ************ “ଏଇ, କଣ କରୁଛ ଯେ ସେତେବେଳୁ ? ନନା, ବୋଉ, ଦାଦା, ଖୁଡ଼ୀ ସମସ୍ତେ ତମକୁ ଖୋଜୁଛନ୍ତି, ଯାଅ ତାଙ୍କ ସହ ଦେଖା କର, ଟିକେ କଥା ହୁଅ । ବାହାଘରର ଏତେ ଦିନ ପରେ ଆମେ ଆଜି ଆସିଛେ । ତମେ ଏଇ ଦାଣ୍ଡଘରଟାରେ ଅଟକି ଯାଇ ସେ ବହି ଥାକଟା ପାଖରେ
Buttons ___________ You can connect the two sides of a shirt, Can you join the two parts of my broken heart ? Lining up in a row with tiny plastic body, Tied up with little holes making dress embody. I am feeling
ବୋତାମ୍ __________ ତୁମ ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ କିଛି ବୁନ୍ଦା ଭାବପ୍ରବଣତା ଚୋରେଇ ଆଣିଛି ମୁଁ ତୁମ ଛାତି ତଳ ହୃଦୟ ଭିତରୁ ସାଇତି ରଖିଛି ମୋ କୁନି ହୃଦୟରେ, ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ଯେତେବେଳେ ତୁମ କ୍ୟାପ୍ ଆଉ ଟି-ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧି ଆଇନା ଆଗରେ ଛିଡ଼ା ହୁଏ ଆଉ ନିଜକୁ ଡାକେ ତୁମ ନାଁ ରେ । ଭାରି ଇଚ୍ଛା
କାହିଁକି କରୁଛ ଭୟ ~~~~~~~~~~~~~ କାହିଁକି କରୁଛ ଭୟ, ତୁମ ପାଇଁ ଅଛି ପରମ ପିତାଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ଶାଶ୍ୱତ ଆଶ୍ରୟ । କାହିଁକି କରୁଛ ଭୟ ? ନିର୍ଜ୍ଜନ ରାତ୍ରିରେ ହସଇ ଚନ୍ଦ୍ରମା, ତମସାରେ ଢାଳେ ବିମଳ ସୁଷମା । ସେହିପରି ତୁମେ ତମପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରାଣେ ସୃଜ ଅଖଣ୍ଡ ପ୍ରତ୍ୟୟ । କାହିଁକି କରୁଛ ଭୟ ?
ମୋ ଫୋନ୍ ************ ସେ ମୋର ସବୁ ସମ୍ପର୍କର ସେତୁବନ୍ଧ ସ୍ମୃତିର ସମ୍ଭାର……. ପୁଣି ଅନୁଭୂତିର ଗନ୍ତାଘର, ମୋର ବର୍ଷ ବର୍ଷର ଅଭିଜ୍ଞତା ତା ମଧ୍ୟେ ସାଇତା । ମୁଁ ବାଟବଣା ହେଲେ ସେ ରାସ୍ତା ଦେଖାଏ ଅଜ୍ଞାତ ତଥ୍ୟ ବି ଯୋଗାଏ, ସୁମେରୁରୁ କୁମେରୁକୁ ସଂଯୋଗ କରେ ସେ ପୃଥିବୀକୁ ‘ବିଶ୍ଵଗ୍ରାମ’ ରେ ପରିଣତ କରେ ସେ
ବରଗଛ ********* ହଠାତ୍ ଚମକି ପଡ଼ିଲି ମୁଁ, ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋର ଆଉ ସେ ସ୍ବପ୍ନ ବି । ଘଣ୍ଟା ଦେଖେ ତ ଦିନ ୯ ଟା ହେଲାଣି । କାଲି ରାତିରେ କାମ ସାରି ଶୋଇଲା ବେଳକୁ ଏତେ ଡେରି ହୋଇଥିଲା ଯେ ସକାଳ କେତେବେଳେ ହେଲା ସେ କ୍ଲାନ୍ତିରେ ଜାଣି ପାରି ନଥିଲି ମୁଁ ।
*Lets talk with young and dynamic poetess Priyadarshani Mahapatra ,hails from Bhanjabhumi Ganjam for SLF Literary Youth Icon Award contest-. 2022* ନାମ – ପ୍ରିୟଦର୍ଶନୀ ମହାପାତ୍ର ପିତାଙ୍କ ନାମ– ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ସୁଶାନ୍ତ ମହାପାତ୍ର ମାତାଙ୍କ ନାମ- ଶ୍ରୀମତୀ ସନ୍ତୋଷିନୀ ମହାପାତ୍ର ଜନ୍ମ ତାରିଖ– ୨୩.୧୦.୨୦୦୪ ଘର ଠିକଣା- ଗ୍ରାମ
ଝୁଲା ****** ପୁରୁଷ, ମହିଳା, କୁନି କୁନି ପିଲା, ସଭିଙ୍କ ଆଦରେ ନାମ ମୋର ଝୁଲା । କିଏ ମୋତେ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ ଚାଲେ, କିଏ ପୁଣି ମୋତେ ହାତେ ଧରି ବୁଲେ । ପିଲାଏ ଭରନ୍ତି ମୋ ଭିତରେ ବହି, ଟିଫିନ୍ ବୋତଲ ରଖନ୍ତି ଯେ ତହିଁ । ବାବୁମାନେ ମୋତେ ନିଅନ୍ତି ବଜାର, ଆଣନ୍ତି ପୂରାଇ
ଆଲୋକମୟ ସ୍ପର୍ଶ ~~~~~~~~~~~~~ ବିବ୍ରତ ବିମର୍ଷ ବିକୃତ ଏ ହୃଦୟ ପରିଧିରେ କାହା ପଦଧ୍ଵନି ଶୁଣି ପଳାୟନ କଲା ମୋ ଆଳସ୍ୟ, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ ମୋର ହୋଇଗଲା ସ୍ତବ୍ଧ ସତେ ଅବା ଅଟକିଗଲା ସମୟର ଗତି, ଲୋତକ ଲୁଚାଇ ହସିବାରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ନେତ୍ରଦ୍ୱୟ ପୁନର୍ବାର ଶିଖିଗଲେ କ୍ରନ୍ଦନ । ଆଳସ୍ୟରେ ଆସକ୍ତ ନୟନ ନିଦ୍ରାକୁ କଲା ବିସ୍ମରଣ, ଜିହ୍ଵା
ହୃଦୟ ଅଳିନ୍ଦର ଦୀପାଳିଟିଏ *************************** ପ୍ରିୟଦର୍ଶିନୀ ମହାପାତ୍ର ~~~~~~~~~~~ ତମସାଛନ୍ନ ଏ ହୃଦୟ ପ୍ରଦେଶେ ଅକସ୍ମାତ୍ ଦୀପାଳିଟିଏ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ବଳିତ, ଆସନ୍ନ ଦୁର୍ବିସହ ଦୁର୍ବିପାକ ସବୁକୁ ସହ୍ୟ କରିବାରେ ସଂଘର୍ଷରତ । ଅସୁମାରୀ ଆକାଂକ୍ଷାର ବହ୍ନି ଶିଖା, ଦ୍ରୁତ ସମୀରଣର ଆଘାତରେ ସୁଦ୍ଧା ହୁଏ ନାହିଁ ନିର୍ବାପିତ ।। ବାରିଦର ଗର୍ଜ୍ଜନ ସଙ୍ଗେ ସୌଦାମିନୀର କ୍ରୀଡା, କୁହୁଡ଼ିର