March 28, 2024
11 11 11 AM
*ମାନବିକତା ବନାମ ସ୍ୱାର୍ଥପରତା –ରିଙ୍କୁ ମେହେର*
*ସହର ସୁନ୍ଦରୀ କ’ଣ ଗାଁ ର ମହକ ବୁଝି ପାରିବ–ଟିଲି ମଲ୍ଲିକ*
ବାପାମାଆ ମାନେ ଏବେ କୁଆଡେ ଭାରି ଅଦରକାରୀ–ବାଦଲ ପଲେଇ
*ଗାଁ ର ପାଣି ପବନ, ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଲାଗି ଲାଞ୍ଛନା-ସୋନାଲି ନାୟକ*
“ଉଷ୍ଣ ଅପରାହ୍ନ” ଆଜିର ସମାଜକୁ ଏକ ଶକ୍ତ ଚାବୁକ- ଝୁନୁ ଦାସ
ଆଧୁନିକତାର ଅନ୍ଧ ପୁଟୁଳି-ପୂଜାରାଣୀ ଦାସ
ସମୟର ମୂଲ୍ୟ ମାନବର ମାନବିକତା ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ -ଅରୁଣ ଡାକୁଆ
*’ମୃତ୍ୟୁ ସର୍ବଗ୍ରାସୀ’ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଉପସ୍ଥାପନା- ଶାଶ୍ଵତୀ ନନ୍ଦ*
“ଉଷ୍ଣ ଅପରାହ୍ନ” ଏକ ଆକଳନ- ତୃପ୍ତିମୟୀ ରାଉଳ
ସମ୍ପର୍କର ମାନେ(ଆଲେଖ୍ୟ ରଚନା)- ପ୍ରିୟଙ୍କା ପ୍ରିୟଦର୍ଶିନୀ ସ୍ୱାଇଁ
Allusions Of Longing–Manoj Kumar Panda
ALLUSIONS OF PELLUCID–Manoj Kumar Panda
Allusions Of God’s Legacy–Manoj Kumar Panda
ALLUSIONS OF MY ROUTE –Manoj Kumar Panda
ALLUSIONS OF MY CLOSED EYES–Manoj Kumar Panda
ALLUSIONS OF TEARDROPS-Manoj Kumar Panda
ALLUSIONS OF FORTUNE–Manoj Kumar Panda
Our Volunteers For Suryodaya Shanti Soumitri Sammilani -2023
ALLUSIONS OF TENDENCIES – Manoj Kumar Panda
ALLUSIONS OF SHINE- Manoj Kumar Panda 
Latest Post
*ମାନବିକତା ବନାମ ସ୍ୱାର୍ଥପରତା –ରିଙ୍କୁ ମେହେର* *ସହର ସୁନ୍ଦରୀ କ’ଣ ଗାଁ ର ମହକ ବୁଝି ପାରିବ–ଟିଲି ମଲ୍ଲିକ* ବାପାମାଆ ମାନେ ଏବେ କୁଆଡେ ଭାରି ଅଦରକାରୀ–ବାଦଲ ପଲେଇ *ଗାଁ ର ପାଣି ପବନ, ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଲାଗି ଲାଞ୍ଛନା-ସୋନାଲି ନାୟକ* “ଉଷ୍ଣ ଅପରାହ୍ନ” ଆଜିର ସମାଜକୁ ଏକ ଶକ୍ତ ଚାବୁକ- ଝୁନୁ ଦାସ ଆଧୁନିକତାର ଅନ୍ଧ ପୁଟୁଳି-ପୂଜାରାଣୀ ଦାସ ସମୟର ମୂଲ୍ୟ ମାନବର ମାନବିକତା ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ -ଅରୁଣ ଡାକୁଆ *’ମୃତ୍ୟୁ ସର୍ବଗ୍ରାସୀ’ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଉପସ୍ଥାପନା- ଶାଶ୍ଵତୀ ନନ୍ଦ* “ଉଷ୍ଣ ଅପରାହ୍ନ” ଏକ ଆକଳନ- ତୃପ୍ତିମୟୀ ରାଉଳ ସମ୍ପର୍କର ମାନେ(ଆଲେଖ୍ୟ ରଚନା)- ପ୍ରିୟଙ୍କା ପ୍ରିୟଦର୍ଶିନୀ ସ୍ୱାଇଁ Allusions Of Longing–Manoj Kumar Panda ALLUSIONS OF PELLUCID–Manoj Kumar Panda Allusions Of God’s Legacy–Manoj Kumar Panda ALLUSIONS OF MY ROUTE –Manoj Kumar Panda ALLUSIONS OF MY CLOSED EYES–Manoj Kumar Panda ALLUSIONS OF TEARDROPS-Manoj Kumar Panda ALLUSIONS OF FORTUNE–Manoj Kumar Panda Our Volunteers For Suryodaya Shanti Soumitri Sammilani -2023 ALLUSIONS OF TENDENCIES – Manoj Kumar Panda ALLUSIONS OF SHINE- Manoj Kumar Panda 

ଅପରାହ୍ନର ଅବଶୋଷ — ଚୁନିଲ କୁମାର ଗଙ୍ଗ ଦେଵ

ଅପରାହ୍ନର ଅବଶୋଷ

 

ସେଦିନ ମନ୍ଦିର ବେଢାରେ ଗୋଡ଼ ଖସି ଯିବାରୁ ବାବୁଙ୍କର ଗୋଡ଼ଟା ମକଚି ହୋଇ ଯାଇଛି ଓ ସେ ତଳେ ପଡି ଯାଇଛନ୍ତି । ଆଉ ସେତେବେଳେ ରାହୁଲ ଆସି ତାଙ୍କ ହାତ ଧରି ଉଠେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି , ଆଉ କହୁଛି ଜେଜେବାପା ଟିକିଏ ଦେଖି କି ଚାଲନ୍ତୁ କାହିଁ ତରବରିଆ ହେଉଛନ୍ତି । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଦଉଡି ଗଲି । ଦୁହେଁ ମିଶୁ ତାଙ୍କୁ ଉଠେଇ କାର ପାଖକୁ ନେଇ ଆସିଲୁ । ରାହୁଲ, ବୟସ ପାଖାପାଖି ଦଶ ବର୍ଷ ହେବ । ବେଶ ଡଉଲ ଡାଉଲ ଚେହେରା ସାଙ୍ଗକୁ ପାଟିରୁ ତାର ମିଠା ମିଠା କଥା ଝରି ପଡୁଥାଏ ।

 

ସେଦିନର ସେଇ ଜେଜେ ଡାକରେ ସତେ ଯେମିତି, ଏତେ ବର୍ଷ ହୋଇ ପାଷାଣ ହୋଇ ରହିଥିବା ବାବୁଙ୍କର ହୃଦୟ ବିଗଲିତ ହୋଇଯାଇଛି । ଆଲମାରି ଖୋଲି କାଡିଛନ୍ତି ଏକ ପୁରୁଣା ଫୋଟୋ ଆଲବମ । ସେଥିରୁ ଗୋଟାଏ ଫୋଟୋ ଉପରେ ହାତ ମାରୁ ମାରୁ ଆଖିରୁ କେତେବେଳେ ଝରି ଆସି ଫୋଟୋ ଉପରେ ପଡିଛି ଦୁଇଟି ଲୋତକ ବିନ୍ଦୁ ।ଧିରେ ଧିରେ ଆଖି ଦୁଇଟି ଝାପସା ହୋଇ ଆସିଲା । ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି ସବୁକୁ ତାଙ୍କ ଆଖି ଆଗରେ ସତେ ଯେମିତି ଭାସିବାକୁ ଲାଗିଲା ।

 

ସାଗର ଗଡ଼ ଏକ ଦୁର୍ଗମ ଇଲାକା । ସେଠାକାର ଜମିଦାର ପର୍ଶୁରାମ ଚୌଧରୀ ଜଣେ ପୁରାତନ ଶୈଳୀ ନେଇ ଜୀବନ ଯାପନ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ । ଗାଁ ରେ ତାଙ୍କର ବେଶ ଖାତିର ଥାଏ । ପରିବାରରେ ଗୋଟାଏ ପୁଅ ରତନ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ମାଳତୀ ଦେବୀଙ୍କ ସାଥେ ରହୁଥାନ୍ତି । ଚାକରବାକରଙ୍କ କମି ନଥାଏ ବାବୁଙ୍କ ହୁକୁମରେ ଯେତେବେଳେ ଯାହା ଦରକାର ଘରକୁ ଆସି ଯାଉଥାଏ ।ସମସ୍ତେ ଏମିତି ହସଖୁସିରେ ଦିନ କଟି ଯାଉଥାଏ । ପୁଅର ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ବାବୁ ତାକୁ ସହରରେ ତାଙ୍କର ଜଣେ ବନ୍ଧୁ ଆଡଭୋକେଟ ଜଗନ୍ନାଥ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଘରେ ରହି ପଢ଼ିବା ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଆସିଛନ୍ତି ।

ଏହା ପରେ କେତେ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି ରତନ ମଧ୍ୟ ଚାକିରିବାକିରି କରି ଭଲ ଦି ପଇସା ରୋଜଗାର କଲେଣି । ବାବୁ ମଧ୍ୟ ଖୁସିରେ ନିଜର ନିଶ ମୋଡୁଛନ୍ତି । ଶେଷରେ ପୁଅଙ୍କୁ ଏକା ବିବାହ କରି ଦେବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ । ହେଲେ ରତନ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ପସନ୍ଦ କରିଥିବା ଝିଅକୁ ବିବାହ କରିବା ପାଇଁ ଜିଦ ଧରିଲା । ବାବୁଙ୍କ ମୁଣ୍ଡକୁ ପିତ ଚଢ଼ିଗଲା ଶେଷରେ ମାଳତୀ ଦେବୀଙ୍କ ବୁଝାସୁଝାରେ ବାବୁ ରାଜି ହେଲେ । ବଡ଼ ଧୁମ ଧାମରେ ବାହାଘର ସରିଲା । ଆଖପାଖ ଅଞ୍ଚଳରେ ସେମିତି ବାହାଘର କେହି ଦେଖିନଥିଲେ । ଯିଏ ଯାହା ଖାଇବା କଥା ଖାଇଲେ ତା ସାଙ୍ଗକୁ ଘରକୁ ମଧ୍ୟ ନେଲେ । ଏମିତି ମାସେ ଦି ମାସ ଗଲାପରେ ମାଳତୀ ଦେବୀଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହେଲା । ବାବୁ ଏଥର ଏକା ପଡିଗଲେ। ସୁଖ ଦୁଃଖରେ ଯିଏ ତାଙ୍କ ଅତି ଆପଣାର ଥିଲା ସେ ଯେ ଏକା ଚାଲିଗଲା ।

ବୋହୁ ମଧ୍ୟ ଗାଁ ରେ ରହିବାକୁ ପସନ୍ଦ କଲେ ନାହିଁ । ସେ ରତନ କୁ ନେଇ ସହରକୁ ଚାଲିଗଲେ । ଜୀବନର ଏଇ ଅପରାହ୍ନ ସମୟରେ ବାବୁ ଏକା ହୋଇଗଲେ ନିଜ ବଙ୍ଗଳାରେ । ରତନକୁ କେତେ ଥର ଫୋନ କଲେଣି ଥରେ ଗାଁ କୁ ଆସି ବୁଲି ଯିବାକୁ ହେଲେ କା ପାଖରେ ସମୟ ଅଛି ଯେ ବୁଢା ବାପଟାକୁ ଦେଖିବାକୁ ଗାଁ କୁ ଆସିବ । ଶେଷରେ ବାବୁ ନିଜେ ସହରକୁ ଗଲେ ସେଠାରେ କିଛି ଦିନ ରହିଲେ ହେଲେ ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ କିଛି ଭଲ ଲାଗିଲା ନାହିଁ । ବାବୁଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ମରିବା ପୂର୍ବରୁ ଥରେ ଜେଜେ ଡାକ ଶୁଣିବେ । ପୁଅକୁ ନିଜର ଅଭିଳାଷ ଜଣାଇଲେ । ହେଲେ ଭାଗ୍ୟର ବିଡ଼ମ୍ବନା ପୁଅ ମଧ୍ୟ ସଫା ସଫା କହିଦେଲା ଯେ ସେମାନେ ଆଗ ସହରରେ ଭଲ ଭାବରେ ସେଟେଲ ହେଇ ଯିବେ । ତା ପରେ ସନ୍ତାନ ସନ୍ତତି ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କରିବେ । ସହରରେ ପ୍ଲଟ କିଣି ଘର ତିଆରି କରିବେ ତା ପରେ ବାକି କଥା ।

ସେ ଦିନ ଠାରୁ ସେ ଗାଁ କୁ ଫେରି ଆସିଛନ୍ତି ଆଉ କେବେ ସହରକୁ ଯାଇ ନାହାନ୍ତି । ଜୀବନର ଅପରାହ୍ନ ସମୟରେ ଅନ୍ଧର ଲଉଡ଼ି ହେବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ପାଖରେ କେହି ନାହାନ୍ତି । ତାଙ୍କର ସବୁ ଇଚ୍ଛା ଅବଶୋଷ ରେ ପରିଣତ ହୋଇଯାଇଛି ।

 

ଚୁନିଲ କୁମାର ଗଙ୍ଗ ଦେଵ

କଳାହାଣ୍ଡି

 

Loading

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *