Lets talk with a most talented youngest writer Story Teller, “Ankit Kumar Swain” hails from Jajpur, district of Odisha for SLF Literary Youth Icon Award contest-. 2023

Lets talk with a most talented youngest writer Story Teller, “Ankit Kumar Swain” hails from Jajpur, district of Odisha for SLF Literary Youth Icon Award contest-. 2023

**ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ନବ ପ୍ରତିଭା ନବ ସ୍ବାକ୍ଷର-୨୦୨୩*
ପର୍ଯ୍ୟାୟ- ପ୍ରଥମ
ପର୍ଯ୍ୟାୟର ନାମ- ଲିଖିତ ସାକ୍ଷାତକାର

ନାମ – ଅଙ୍କିତ୍ କୁମାର ସ୍ୱାଇଁ
ପିତାଙ୍କ ନାମ- ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ଅଶୋକ କୁମାର ସ୍ୱାଇଁ
ମାତାଙ୍କ ନାମ-ଶ୍ରୀମତୀ ସନ୍ଧ୍ୟାରାଣୀ ସ୍ୱାଇଁ
ଜନ୍ମ ତାରିଖ-12.01.2004
ଘର ଠିକଣା–ଗ୍ରା.ପ-ଶାସନ୍ଦା , ବ୍ଲକ – ବିଂଝାରପୁର
ଜିଲ୍ଲା-ଯାଜପୁର
ଶିକ୍ଷାଗତ ଯୋଗ୍ୟତା– 
ଇ-ମେଇଲ୍ ଠିକଣା-[email protected]
ମୁଖପୁସ୍ତିକା /Facebook ଠିକଣା::https://www.facebook.com/ankitkumar.swain.980?mibextid=ZbWKwL

ଶ୍ରଦ୍ଧେୟ ଅଙ୍କିତ୍!
ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଲିଟେରାରୀ ଫାଉଣ୍ଡେସନ ପକ୍ଷରୁ ସସ୍ନେହ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜାଣିବ।

1-ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନରେ ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିର ଅୟମାରମ୍ଭ କେବେ ଆଉ କିପରି ହେଲା ? କେଉଁ ବୟସରେ ଆପଣ “ସାହିତ୍ୟ” ଭାବରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଗଲେ ଆଉ ଗୋଟେ ରଚନାତ୍ମକ ସାରସ୍ବତୀୟ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିଲେ ?
👉ସାହିତ୍ୟ ଜଗତକୁ ଆସିବାରେ କରୋନା ମହାମାରୀ ଏକ ଆଶୀର୍ବାଦ ସଦୃଶ ଥିଲା | ମୋ ଜଣେ ଆତ୍ମୀୟ ଭାଇଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଗପ ହିଁ ମତେ ପ୍ରେରଣା ଦେଲା ଆଉ ତାଙ୍କ ପତ୍ରିକା ମତେ ଗୋଟେ ସୁଯୋଗ ଦେଲା…. ଲେଖିବା ପାଇଁ | 2021 ମସିହା ରଜ ସମୟରୁ ଲେଖାଲେଖି ଆରମ୍ଭ କଲି ଆଉ ବାନ୍ଧିହୋଇଗଲି ସାହିତ୍ୟ “ଭାବରେ” |ଆଉ ହଁ .. ମୁଁ ଏବେ ଯାଏଁ ସାହିତ୍ୟର ବିଭାଗଗୁଡିକରେ ଲେଖୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗୋଟେ ରଚନାତ୍ମକ ସାରସ୍ୱତୀୟ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବାର ଯୋଗ୍ୟ ହୋଇନି |

2-ଆପଣ କିପରି ଭାବେ ସାରସ୍ୱତ ସାଧନା ସହ ପାଠପଢ଼ା ତଥା ସାମାଜିକ ଜୀବନର ସର୍ବସମତା ରକ୍ଷା କରନ୍ତି ?
👉“କରି କରାଉ ଥାଏ ସେହି
ତା ବିନୁ ଅନ୍ୟ ଗତି ନାହିଁ ”
ନିୟନ୍ତାଙ୍କ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହେଉଛି ଏ ସଚରାଚର ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ | ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଜନ୍ମ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ହିଁ କର୍ମ | ସେହି ଜଗତର ନାଥ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ଆଉ ମାଆ ବୀଣାପାଣିଙ୍କ କୃପାବଳରୁ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ସବୁ କର୍ମରେ ସର୍ବସମତା ରହିଛି | ପ୍ରତିଦିନ ଲେଖିପାରେନି……ଭାବନା ଆସିଲେ ଲେଖେ…. କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ସମୟ ମାନଙ୍କରେ ପାଠପଢା ସହ ଅନ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସୁଚାରୁରୂପେ ତୁଲାଇ ଥାଏ | ଏଭଳି ଭାବେ ସାହିତ୍ୟ ସହ ମୋ ସାରସ୍ୱତ ଜୀବନ ଚାଲିଛି…|

3-ସାହିତ୍ୟ ସାଧନାରେ ବ୍ରତୀ ହେବା ଦିଗରେ ଆପଣଙ୍କ ପରିବାରର ଭୂମିକା ବା ପ୍ରଭାବ କିଛି ରହିଛି କି ? ଯଦି ଅଛି ତାହା କିପରି ?
👉ସାହିତ୍ୟ ସାଧନାରେ ବ୍ରତୀ ହେବା ଦିଗରେ ମୋ ପରିବାରର ସମସ୍ତ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ଭୂମିକା ବେଶ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ | କେବଳ ମୋ ପରିବାରର ସଦସ୍ୟ ନୁହନ୍ତି ମୋ ପାଠକ ମାନଙ୍କ ଭୂମିକା ମଧ୍ୟ ରହିଛି ଏ ପ୍ରତି | ସମସ୍ତଙ୍କ ସ୍ନେହ,ଆଶୀର୍ବାଦ,ଭଲପାଇବା ଆଉ ଗାଳି ମତେ ଏମିତି ଆଗକୁ ନେଇ ଚାଲିଛି |

4-କେଉଁ ମହାନ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ ତଥା ତାଙ୍କର କାବ୍ୟିକ ଶୈଳୀ ତଥା ଦର୍ଶନ ଆପଣଙ୍କୁ ଆଜି ଯାଏଁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରୁଛି ତଥା ଆପଣଙ୍କ ଆଦର୍ଶ ଲେଖକ କିଏ ଅଟନ୍ତି ? ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ସମ୍ୟକ ଆଲୋଚନା ରଖିବାକୁ ଅନୁରୋଧ |
👉ସମସ୍ତ ମହାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ସାହିତ୍ୟିକ ହୋଇନପାରନ୍ତି… ହେଲେ ସମସ୍ତ ସାହିତ୍ୟିକ ହିଁ ମହାନ | ସେଇ ମହାତ୍ମାଙ୍କ ପାଦପଦ୍ମରେ ଅଜସ୍ରକୋଟି ପ୍ରଣାମ | ଆଜ୍ଞା ହଁ କେଉଁଠି ବ୍ୟକ୍ତି କୁ ନେଇ ସ୍ଥାନ ପରିଚିତ ତ କେଉଁଠି ସ୍ଥାନକୁ ନେଇ ବ୍ୟକ୍ତି ପରିଚିତ ହୋଇଥାଏ | ସେଇଭଳି ଉଦାହରଣ ଆଣିଲେ ଆଖିଆଗରେ ନାଚିଉଠନ୍ତି ପୁରାତନ ସାହିତ୍ୟର ସେହି ମହାକବି, କବିବର ରାଧାନାଥ ରାୟ ଓ ଆଧୁନିକ ସାହିତ୍ୟର ସେହି ମହାକବି, ଉତ୍କଳଗୌରବ ମଧୁସୂଦନ ଦାସ | ଉଭୟଙ୍କ ଉଦବୋଧନମୂଳକ ଲେଖା ମତେ ଖୁବ ଛୁଏଁ, ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ମୁନରୁ ଝରିଆସେ ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସମାଜର ଦୁଃଖ, କଷ୍ଟ,…. ଅନ୍ୟାୟ, ଅନୀତି ର ବାସ୍ତବ ଚିତ୍ର |ଉଭୟଙ୍କ ଜନ୍ମ ବୃତ୍ତାନ୍ତ ଦେଖିଲେ ଜଣାଯାଏ ଉଭୟଙ୍କ ଜନ୍ମ 1848 ରେ |

5-ଆପଣ ନିଜକୁ ଅଧିକ ଭାବରେ କେଉଁଠି ବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ? କବିତା, ନାଟକ,ପ୍ରବନ୍ଧ, ଉପନ୍ୟାସ ନା ଗଳ୍ପରେ ?
👉ସବୁଠି ନିଜକୁ ବ୍ୟକ୍ତ କରିବାର ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁଥିରେ କରିପାରିନି | ବିଶେଷ କରି ଏବେ ଗଳ୍ପ, କବିତା ଓ ପ୍ରବନ୍ଧ ମୋର ନିଜସ୍ୱ ଜ୍ଞାନ ଅନୁଯାଇ ଲେଖିବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇଛି | ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କୃପାଥିଲେ ଆଗକୁ ସବୁଥିରେ ନିଜକୁ ସାମିଲ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି |

6-ଗଳ୍ପ/କବିତା ଗୁଡ଼ିକ ଲେଖିବାବେଳେ ସାଧାରଣତଃ ଆମକୁ କେଉଁ ପ୍ରକାର ଉପାୟ ଅବଲମ୍ବନ କରିବା ପାଇଁ ପଡେ?
👉କେବଳ ଗଳ୍ପ / କବିତା ନୁହଁ ବରଂ ସାହିତ୍ୟର ସବୁଦିଗରେ ଲେଖିଲା ବେଳେ ଆମକୁ ଅନେକ ଦିଗ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଦେବାକୁ ପଡେ ଯେମିତିକି ଭାଷାଗତ ଶୁଦ୍ଧତା , ଅନୁଭବ ସହ ଉପସ୍ଥାପନା, ଶବ୍ଦସଂଯୋଜନା ଇତ୍ୟାଦି ଆହୁରି କିଛି |

7-କବିତା ଓ ଗଳ୍ପ ମଧ୍ୟରେ ଆପଣ କେଉଁ ଧରଣର ସାମ୍ୟ ଓ ବୈଷମ୍ୟ ଦେଖନ୍ତି ?
👉ସମାନତା ଦେଖିବାକୁ ଉଭୟରେ ଲୁଚିଥାଏ କବିର ଭାବ, ସମାଜକୁ ଦିଗଦର୍ଶନ… କିନ୍ତୁ ବୈଷମ୍ୟ ଦେଖିଲେ ଅନେକ କିଛି ଅସମାନତା ଦେଖାଯାଏ…. ଗଳ୍ପରେ ଅଳ୍ପ କିଛିଟା ପାଇଁ ଅନେକକିଛି କୁହାଯାଏ କିନ୍ତୁ କବିତାରେ ଅନେକ କିଛିକୁ ଅଳ୍ପକେ କୁହାଯାଏ | କବିତା ଛନ୍ଦଯୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଯାହା ଗଳ୍ପରେ ଦେଖାଯାଇନଥାଏ |

8-ଅନେକ ସାହିତ୍ୟିକ ମତବ୍ୟକ୍ତ କରନ୍ତି କି ଗଳ୍ପରେ ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ କରିବା ଆଉ କବିତାରେ ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ କରିବା ଭିତରେ ଅନେକ ଫରକ ରହିଛି। ଆପଣ ଏ ସମ୍ପର୍କିତ କିଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି କି? ଆପଣଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ କାବ୍ୟକବିତା ଆଉ ଗଳ୍ପର ଚରିତ୍ରମାନେ କିଭଳି ସମ୍ମୋହିତ କରନ୍ତି ?
👉କେବଳ ମତେ ନୁହଁ,ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ରଷ୍ଟାକୁ ତାର ସୃଷ୍ଟିର ସମସ୍ତ ଚରିତ୍ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସମ୍ମୋହିତ କରିଥାନ୍ତି | ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗର ଉପସ୍ଥାପନା ଲାଗି କହିବାକୁ ଚାହିଁବି….
ଆମ ଗାଁ ଗହଳିରେ ଗୋଟେ କଥା ଅଛି :-
“ମାଆ ବେଇଁନାହିଁ ଯାହାକୁ
ଦରଜ ଲାଗିବ କାହାକୁ ”
ଠିକ ଏହିପରି ସ୍ରଷ୍ଟାର ଚରିତ୍ରମାନେ ସବୁବେଳେ ତାକୁ ସମ୍ମୋହିତ କରନ୍ତି.. ଆକର୍ଷିତ କରନ୍ତି.. ନିଜ ଆଡକୁ |

ଦ୍ୱିତୀୟରେ କହିବାକୁ ଚାହିଁବି ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ଗଳ୍ପରେ ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ ଆଉ କବିତାରେ ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ ଭିତରେ ଆକାଶ ପାତାଳ ଫରକ ଥାଏ | ଏ ବିଷୟରେ ବେଶୀ କିଛି କହିବିନି କାରଣ ଉପରୋକ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନରେ ମୋ ଜ୍ଞାନ ଅନୁଯାଇ ସବିଶେଷ ତଥ୍ୟ ଦେଇସାରିଛି ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ମଧ୍ୟରେ |

9-ସାହିତ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଆଧୁନିକତା ସମ୍ପର୍କରେ ଅଧିକ ଚର୍ଚ୍ଚା ଚାଲିଛି, ଏନେଇ ଜଣେ ଯୁବ ସାରସ୍ୱତ ପ୍ରେମୀ ଭାବେ ଆପଣଙ୍କର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କ’ଣ ?
👉ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ଏକ ସାଧନା, ଏକ ସ୍ୱତପ୍ରବୃତ୍ତ ଜାଗୃତି | ଏଥିରେ ଆଧୁନିକ କଣ ନାଁ ପୁରାତନ କଣ ?ସବୁଥିରେ ସମାନତା ରହିଛି | କିନ୍ତୁ ହଁ ପାର୍ଥକ୍ୟ ରହିଛି ଭାବନାରେ, ଚିନ୍ତନରେ, ବିଷୟରେ… ସେତେବେଳର ସମୟକୁ ନେଇ ସେତେବେଳର ରଚନା ଥିଲା.. ଠିକ ସେଇପରି ଆଜିକା ସମୟକୁନେଇ, ଆଜିର ଜୀବନଶୈଳୀକୁନେଇ , ଆଜିକା ସମାଜକୁ ନେଇ ଆଜିର ଲେଖା ଆସୁଛି …. ଲେଖା ର ରୂପ ବଦଳିଯାଇଛି କିନ୍ତୁ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ନୁହଁ… ଲେଖାରେ ବଦଳିଛି ଚିତ୍ର କିନ୍ତୁ ବଦଳିନି ଚରିତ୍ର |

10-ପୁରା କାଳରେ କରାଯାଇଥିବା ଭାଷା-ପ୍ରୀତି ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରଭାବ ଓ ତା’ର ଏବେକାର ଶିଥିଳତା ସମ୍ପର୍କରେ କିଛି ମନ୍ତବ୍ୟ ରଖନ୍ତୁ ?
👉ପୁରାକାଳରେ କରାଯାଇଥିବାଭାଷାପ୍ରୀତି ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରଭାବରେ ଏବେକାର ସାହିତ୍ୟ ବି ପ୍ରଭାବିତ | ପୁରାକାଳରେ ଯେଉଁ ଭାଷା ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରତା ପାଇଁ ଲଢେଇ ଚାଲିଥିଲା ତାହାର ବିଜୟ ଏକ ପ୍ରକାର ହୋଇସାରିଛି….. ଆମ ଭାଷା ମଧ୍ୟ ନିଜର ସ୍ଥିତି ପାଇସାରିଛି | କିନ୍ତୁ ବିଜୟପରେ ମଧ୍ୟ ଏବେକାର ଶିଥିଳତା ଆଦୌ ଶୁଭଙ୍କର ନୁହଁ….. ହଁ ଏହାର ବିଜୟଧାରାର ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣତା ପାଇଁ ଶିଥିଳତା ନୁହଁ ବରଂ ସଚେତନତାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି |

11-ଜଣେ ସାରସ୍ୱତ ପ୍ରେମୀ ଭାବେ ଆପଣଙ୍କର ସୁଖକର ଅନୁଭୂତି ସମ୍ପର୍କରେ ଜଣାଇବେ କି?
👉ଜଣେ ସାରସ୍ୱତ ପ୍ରେମୀଭାବେ ମୋର ସବୁଠୁ ସୁଖକର ଅନୁଭୂତି ହେଉଛି…. ଯେତେବେଳେ ମୋ ମନକୁ କିଛିବି ଭାବନା ଆସେ ଆଉ ସେତେବେଳେ ହିଁ ପରିସ୍ଥିତି ଅନୁକୂଳ ଥାଏ ତାକୁ କାଗଜରେ କଲମ ମାଧ୍ୟମରେ ଉତାରିଦେବାକୁ | ଆଉ ଭାବନା ଥାଏ… ହେଲେ ପରିସ୍ଥିତି ଥାଏ ପ୍ରତିକୂଳ….. ପୁଣି ଅନୁକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଅପେକ୍ଷାକରିବାକୁ ଯାଇ ଯେତେବେଳେ ଭାବନାଟି ହଜିଯାଇଥାଏ ତାହା ମୋ ପାଇଁ ସବୁଠୁ ଦୁଃଖକର ପରିସ୍ଥିତି ହିଁ ଥାଏ ଜଣେ ସାରସ୍ୱତ ପ୍ରେମୀଭାବେ |

12- ଜଗତୀକରଣ ଓ ବିଶ୍ବାୟନ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ସ୍ଥିତି ଓ ଅବସ୍ଥିତି ବାବଦରେ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଭାବେ କଥା ରଖନ୍ତୁ।
👉ଜଗତୀକରଣ ଓ ବିଶ୍ଵାୟନ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ସ୍ଥିତି ଓ ଅବସ୍ଥିତି ଆଲୋଚନା ଜଣାଯାଏ,2014 ରୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାଷାରୂପେ ମାନ୍ୟତା ପାଇସାରିଛି | ଆମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ର ସ୍ଥିତି ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ଅନେକାଂଶରେ ସୃଦୁଢ ରହିଛି |ଏବେ ଓଡ଼ିଆରେ ଲିଖିତ ଅନେକ କାବ୍ୟକବିତା ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ଭାଷାରେ ମଧ୍ୟ ଅନୁବାଦ ହୋଇସାରିଛି | ଓଡ଼ିଆଏବେ ବିଶ୍ୱଦରବାରରେ ପରିଚିତ ଭାଷା ବୋଲି କୌଣସି ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ |

13-ଆଜିର ଓଡ଼ିଆ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ , ପାଠକର କେତେ ନିକଟତର ବୋଲି ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି ?
👉ଆଜିର ବ୍ୟସ୍ତବହୁଳ ସମୟରେ ସମସ୍ତେ ନିଜକର୍ମରେ ବ୍ୟସ୍ତ | ସମାଜର ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଯାଇ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପଗୁଡିକ… ବୃହତଗଳ୍ପ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ହୋଇପାରିଛି | ଆଜିର ଲୋକମାନେ/ ପାଠକମାନେ ମଧ୍ୟ ଆଉ ସେତେମାତ୍ରାରେ ଅଶିକ୍ଷିତ ନୁହନ୍ତି, ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ଅଳ୍ପକେ ଅନେକକିଛି ଜାଣିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି |ମୋ ମତରେ ବହୁତ କିଛିରେ ଅଳ୍ପ ଜାଣିବା ଅପେକ୍ଷା ଅଳ୍ପକେ ସେତକ ଜାଣିଦେବା ହିଁ ଆବଶ୍ୟକ | କଥାରେ ଅଛି “ Quality is more valuable than quantity. ”

14- ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କର ସମାଜ ପ୍ରତି ତଥା ସାମାଜିକ ସଂସ୍କାର ପ୍ରତି ଅଙ୍ଗୀକାରବଦ୍ଧତା ରହିବା ଉଚିତ୍ କି ? ସେ ସମ୍ପର୍କରେ କିଛି ମତ ରଖନ୍ତୁ।
👉ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସମାଜର ଦର୍ପଣ…. ସମାଜକୁ ନେଇ ବଂଚିଛି ସାହିତ୍ୟ ଓ ସାହିତ୍ୟକୁ ନେଇ ଏ ସମାଜ | ଠିକ ସେଇପରି ସାହିତ୍ୟିକ ହିଁ ସମାଜକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବାର ଏକ ମାଧ୍ୟମ | ସମାଜର ହିତରେ ସାହିତ୍ୟିକର କଲମ ଶାଣିତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ|ସମାଜର ପରିବର୍ତ୍ତନରେ ଏହାର ଭୂମିକା ବେଶ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ |

15-ଜଣେ କବି ଗୋଟିଏ କବିତା ଲେଖି ସାରିଲା ପରେ ଯଦି ଜାଣିପାରେ ତାର କବିତାଟି ସେତେ ଭଲ ହୋଇପାରିନି, ସେତେବେଳେ ତାହାର ମୁହୂର୍ତ୍ତ କେମିତି କଟେ ? ନିଜସ୍ବ ଅଭିଜ୍ଞତା ସେପରି କିଛି ଅଛି କି ?
👉ଏଇଠି ଗୋଟେ ମତ ରଖିବାକୁ ଯାଇ ପ୍ରଶ୍ନଟିଏ ପଚାରିବାକୁ ଚାହିଁବି “ କବିଟିଏ କବିତା ଲେଖିସାରିଲାପରେ କିପରି ଜାଣେ ତାର ଭୁଲ ରହିଛି ଯାହାଦ୍ୱାରା ତାହା ଭଲ ହୋଇପାରିନି ?” ଆଜ୍ଞା ହଁ କବିଟିଏ ସେତେବେଳେ ଜାଣେ କବିତାରେ ଭୁଲ ରହିଛି ଯେତେବେଳେ ତାକୁ ଆଉ କେହିଜଣେ ପଢି ମତାମତଟିଏ ଦିଏ ଓ ତାହାର ସଂଶୋଧନ କରେ | ମୋ ମତରେ ସେ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ସବୁଠୁ ଆନନ୍ଦମୟ ହୋଇଉଠେ ସେ କବିଟି ପାଇଁ କାରଣ ସେ ଜାଣିଯାଏ ତା କବିତା ଏବେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ତ୍ରୁଟିଶୁନ୍ୟ |ଏଭଳି ଅଭିଜ୍ଞତା ଅନେକ ରହିଛି କାରଣ ଅନେକ ଥର ମୋ ସହ ଏଭଳି ଘଟଣା ଘଟିଛି |

{ବି.ଦ୍ର – ଏଭଳି ପ୍ରଶ୍ନ ପାଇଁ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ଅନେକ ଭାବନା ଆସିପାରେ… କିନ୍ତୁ ମୋ ଉତ୍ତରକୁ ମୋ ଭାବ ଅନୁଯାଇ ସଜାଡ଼ିଛି }

16-“ସାହିତ୍ୟର ସ-ହିତରେ ରହିବା ସହ ସୃଜନ ମନସ୍କ ହୋଇ କିଛି ଲେଖିବା ପାଇଁ ବୟସ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ ବରଂ ଅନୁଭବ , ଅନୁଭୂତି , ପୁସ୍ତକ ପଠନ, ଗଭୀର ମନନ ତଥା ଚିନ୍ତନର ଆବଶ୍ୟକତା ଥାଏ।” – ଆପଣଙ୍କ ମତରେ ଏହି ମନ୍ତବ୍ୟଟି କ’ଣ ଠିକ ..! ଯଦି ହଁ , ତେବେ କାହିଁକି ..? ତାହାର ଉତ୍ତର ରଖିବାକୁ ଅନୁରୋଧ ।
👉ଆଜ୍ଞା ହଁ ସୃଜନମନସ୍କ ହୋଇଲେଖିବା ପାଇଁ ବୟସ, ସମୟ, ପୁସ୍ତକପଠନ, ଗଭୀର ଚିନ୍ତନ ର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି କିନ୍ତୁ ତାହା ସବୁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବୟସ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହଁ କି ଅନୁଭବ,ଅନୁଭୂତି, ପୁସ୍ତକପଠନ ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ ମାତ୍ର ଏହା ସ୍ୱତପ୍ରବୃତ୍ତ ଜାଗୃତି କାରଣ ସାହିତ୍ୟ କେବେ ଜୋରଜବରଦସ୍ତ ହୁଏନି ବରଂ ଏହାପାଇଁ ସାଧନା ଦରକାର | ପ୍ରଥମେ ସାଧନା ତାପରେ ସାହିତ୍ୟ ତାପରେ ସାହିତ୍ୟିକ|

17- ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନର ଏହି ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଜଣେ ଯୁବ ପ୍ରତିଭା ଭାବେ ନିଜ ପ୍ରତିଭାକୁ ବିଶ୍ୱ ଦରବାରରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିବାରେ ଆପଣଙ୍କୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସୁଯୋଗ ମିଳିଛି । କେତେ ମାତ୍ରାରେ ଖୁସି ତଥା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଛନ୍ତି ତତ୍ ସମ୍ପର୍କିତ କିଛି କଥା ରଖିବାକୁ ଅନୁରୋଧ ।
👉ଖୁସି ତ ନିଶ୍ଚୟ…. କିନ୍ତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭଳି ଏକ ବଡ଼ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ରହି ତାର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଜଣେ ଯୁବ ପ୍ରତିଭାଭାବେ ମୋ ପ୍ରତିଭା ର ପରିଚୟ ଦେବାପାଇଁ ନୁହେଁ ବରଂ ମୋ ମାତୃଭାଷା ର ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ତାଲିମ ପାଇବାର ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦର ସୁଯୋଗ ମିଳିଥିବାରୁ । ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅନେକମାତ୍ରାରେ ଖୁସି ଅଛି |

18.ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ସମ୍ପର୍କରେ କେଉଁ ସବୁ କଥା ଆପଣଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରି ପାରିଛି ..? ଯାହା ଫଳରେ ଓଡିଶାରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଗ୍ରଣୀ ସାହିତ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠାନର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଚାଲୁଥିବା ସତ୍ତ୍ୱେ ଆପଣ “ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଯୁବ ପ୍ରତିଭା ସମ୍ମାନ ପ୍ରତିଯୋଗିତା-୨୦୨୩” ପାଇଁ କାହିଁକି ଆଗ୍ରହୀ ହେଲେ?
👉ଅନେକକିଛି ପଦକ୍ଷେପ ମଧ୍ୟରୁ ମତେ ଗୋଟିଏ ପଦକ୍ଷେପ ବହୁତ ମାତ୍ରାରେ ପ୍ରଭାବିତ କରେ ତାହା ହେଉଛି“ ଅନେକ ନବପ୍ରତିଭାଙ୍କୁ ନେଇ ଅଧୁନା ସମାଜ ପାଇଁ ଏଭଳି ଏକ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା…. ଗୋଟେ ନୂତନ ସୂର୍ଯ୍ୟର ପରିକଳ୍ପନା | ”……. କେବଳ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟରେ ନୁହଁ ବରଂ ଆହୁରି ଅନେକ ଅନୁଷ୍ଠାନ / ପରିବାର ରହିଛି ଯେଉଁଠି ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସାହିତ୍ୟର ସ-ହିତରେ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟପନ୍ଥା ଗ୍ରହଣ କରାଯାଉଛି ଯାହା ମତେ ସବୁବେଳେ ପ୍ରଭାବିତ କରିଆସିଛି | ମୋ ମତରେ ଗୋଟେ ଅନୁଷ୍ଠାନର ଅନୁଶାସନ ହିଁ ଗୋଟେ ସ୍ରଷ୍ଟାର ସୃଷ୍ଟିକୁ ପରିମାର୍ଜିତ କରିଥାଏ |

19.ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ସହ ଆପଣଙ୍କ ସଂପୃକ୍ତି କିପରି ସମ୍ଭବ ହେଲା ଏବଂ ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ ଜୀବନରେ ସାହିତ୍ୟ ର ଆବଶ୍ୟକତା କୁ ଆପଣ କିପରି ଭାବେ ଦେଖନ୍ତି?
👉ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ସହ ସଂପୃକ୍ତି ମୋର ବର୍ଷେତଳରୁ…. ଏମିତି ଦିନେ ସବୁ ଗ୍ରୁପ ଖେଳାଉଖେଳାଉ ନଜର ପଡିଥିଲା ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟର ପାକ୍ଷିକ ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଉପରେ…. ସେଇଥିରୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଚାଲିଆସେ ପରିବାରକୁ.. ତାପରେ ପୁଣି ଏ ପ୍ରତିଯୋଗିତାକୁ |

ଅନେକ ଆବଶ୍ୟକତାର ସମାଧାନହେଉଛି ଏ ସାହିତ୍ୟ… ଏହା ଏକ ଏମିତି ଶବ୍ଦ ଯାହାର ବର୍ଣ୍ଣନା ଅସମ୍ଭବ | ମୋ ନଜରରେ ସାହିତ୍ୟର ସେମିତି କିଛି ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଭବ କରିନି… କିନ୍ତୁ ହଁ ଗୋଟିଏ କଥା ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଛି ତାହା ସାହିତ୍ୟପ୍ରତି ଆମମାନଙ୍କ ଦୁର୍ବଳତା… ଯାହାର ସମାଧାନ ନିହାତି ଜରୁରୀ |

20. ସାହିତ୍ୟକୁ ନେଇ ଆପଣଙ୍କର ଜୀବନ ଦର୍ଶନ କଣ ଅଛି ଓ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଠାରୁ କେଉଁ ପ୍ରକାର ସାରସ୍ବତୀୟ ସହଯୋଗ ଆଶା କରୁଛନ୍ତି।
👉ସାହିତ୍ୟକୁ ନେଇ ମୋର ସେମିତି କିଛି ଜୀବନ ଦର୍ଶନ ନାହିଁ କାରଣ ସାହିତ୍ୟରେ ଜୀବନ ହିଁ ଏକ “ଦର୍ଶନ” |କିନ୍ତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟଠାରୁ ଗୋଟେ ଆଶା ‘ଚିରକାଳ ପାଇଁ ସାହିତ୍ୟର ସ- ହିତରେ ଏ ପରିବାର ଏମିତି ନିୟୋଜିତ ହେଇଥାଉ |’

ସ୍ନେହର ଅଙ୍କିତ !
ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ସାହିତ୍ୟର ତମାମ ଦିଗ ତଥା ଏହାର ସାମାଜିକ ଜୀବନରେ ବ୍ୟବହାର ସମ୍ପର୍କିତ ବିଷୟ ବାବଦରେ ଜାଣି ଖୁବ ଖୁସି ହେଲୁ, ଆପଣଙ୍କ ଉଡାଣ ଏହିପରି ଜାରି ରହୁ।

ଅଭିନନ୍ଦନ ସହିତ

ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଲିଟେରାରୀ ଫାଉଣ୍ଡେସନ|