ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ଚାଟିଂ ସୂର୍ଯ୍ୟଦେଵ ସଙ୍ଗେ ଚାଟିଂ କରୁଥିଲି କାଲି ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଥିଲେ ସୂର୍ୟ୍ଯଦେବ ପାହାଡ଼ ସେପାଖ ତାଙ୍କ ସେହି ବଷାଘରେ ଡିଓଟି ସାରିକି ବଷାଘରେ ଯାଇ ଆରାମରେ ଟିକେ ବସି ମୋବାଇଲି ଖୋଲି ଦେଖିଲେ ମେସେଜ ଅନଲାଇନିରେ ଆସି ମେସେଜ ପଢିକି ରିପିଲାୟ ଦେଲେ କୁହ ବାବୁ
ହଜିଲା ଦରବ:—–୫ ଜିନିସ୍ ଟପ୍ ତ ଘର ଠୁ ମନ୍ଦିର ଶାଢ଼ୀ ଓଢ଼ଣୀ ଉଠିଲାଣି ସ୍ତନ୍ୟପାନ କାଳେ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତ ହାନୀ ଡବା କ୍ଷୀର ଜମି ଗଲାଣି।୧। ପ୍ରଣାମ କରିଲେ ଅଣ୍ଟା ବ୍ୟଥା ହୁଏ ନମସ୍କାର ଠିଆ ଠିଆରେ ଯୋଡ଼ା ବେଣିକୁ ତ ରିବନ ସାଜୁନି ଚ଼ିବୁକେ ସୁନେଲି ଆହାଃରେ।୨। କଜ୍ଜଳ ନାସିକା
ଲଲାଟ ଲିଖନ ଲଲାଟ ଲିଖନ କେ କରିବ ଆନ ଯାହା ଲେଖିଅଛି ବିହି ଲେଖନୀ ଧରିଛି ସେ ଅଦୃଶ୍ୟ ଶକ୍ତି ଜଠରେ ଥିଲି ମୁଁ ରହି।। ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇଲି କୁଆଁ ରାବଦେଲି ନଅମାସ ଦଶଦିନ ଯେବେ ସଂଚରିଲି ମାତୃ ଗର୍ଭେ ମୁଁ ହିଁ ଯେସନେ ଜଳରେ ମୀନ।। ଜନମ ଦେଇଛି ମାତା ସିନା
ପିତୃ ଆଶୀର୍ବାଦ ପିତୃ ଆଶୀର୍ବାଦ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ସଂପଦ ସନ୍ତାନ ସନ୍ତତି ପାଇଁ ଆଶୀର୍ବାଦ ହସ୍ତ ଥାଏ ଯା ମସ୍ତକେ ସହଜେ ହାରଇ ନାହିଁ।। ଧୈର୍ଯ୍ୟ, ସାହାସର ଚିର ଗନ୍ତାଘର ଅଚଳ ହେ ମହାମେରୁ ଜୀବନ ନଉକା ସଧୀରେ ଚଳଇ ତୁମ ଅସୀମ କୃପାରୁ।। ତୁମ ବ୍ୟତିରେକେ ନଥିଲା ଆମର ସଂସାରରେ ଜ୍ଞାନାର୍ଜନ ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଦେଇଛୁ ତୁମକୁ
ଡାଏରୀ ଯେବେ ଠାରୁ ମୋର ସାଥି ହୋଇଛୁ ତୁ ଖୋଲି କହେ ସବୁ ମନର କଥା ଖାଲି ଶୁଣୁଥାଉ ଉତ୍ତର ଦେଉନା ଦୂର ହୋଇଯାଏ ମନର ବ୍ଯଥା। ଆପଣାର ଲୋକ ଅଛନ୍ତି ଅନେକ ଆଗ୍ରହେ ଶୁଣିବେ ଦୁଃଖର କଥା ସୁଖର କଥାକୁ ବାଣ୍ଟିବା ବେଳକୁ ଆସିଯାଏ ତାଂକ ମୁଣ୍ଡର ବ୍ଯଥା.. ସେତିକିରେ ତାଂକ ଦିନ
ନୀସଙ୍ଗ ଜୀବନ ସାଥୀ ନୀସଙ୍ଗ ଜୀବନେ ସାଥୀଟିଏ ତୁମେ ଶବ୍ଦର ତାନରେ ନିତୀ ଗୀତ ଗାଏ । ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ରେ ମୁଁ ନୀଜକୁ ହଜାଏ ତୁମ ପ୍ରେମର ମୁଁ ପ୍ରେୟସୀ ସାଜେ । ତୁମ ପାଖକୁ ମୁଁ ଯେବେ ଧାଇଁ ଯାଏ ତୁମ କୋମଳ ଶୀତଳତା ମୋ ମନକୁ ଭିଯାଏ । ମୋ ମନେ ଖେଳିଯାଏ
ସତ୍ୟ ଜୀବନର କୁଆଁ କୁଆଁ ଡାକ ପୁଙ୍ଗୁଳା ଶରୀର ନେଇଛୁ ଜନମ ଏଠି ସରିଗଲେ ଅଭିନୟ ଜୀବନର ଭୂଇଁରେ ପଡ଼ିବୁ ଲୋଟି। ମୁଁ ଓ ମୋହର କହି ଅବୋରିଛୁ ଯେତେ ଧନ ଦଉଲତ ଖେଳ ସରିଗଲେ ବୁଜି ଦେଲେ ଆଖି ଚାଲିଯିବ ଅନ୍ୟ ହାତ। ସୁନା ରୂପା ଥାଳି କରି ବ୍ୟବହାର ଆଜି ପରଶିଲେ ଭାତ ଶେଷ ଶଯ୍ୟା
🖌️🖌️*”ରେଣୁ ଅପା” ଏକ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ(ଷଷ୍ଠ ଭାଗ)–ମମତା ଶତପଥୀ* 🖌️🖌️ 🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️🖌️ ♾️♾️♾️♾️♾️♾️♾️ ଜେଜେମା ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ନାତୁଣୀର ମୁଣ୍ଡ ଆଉଁସି ଦେଇ କହେ “ଏଡିକି ଟିକି ମୁଣ୍ଡରେ ତୋର ଏତେ କଥା ଖେଳୁଛି ! ନିରିମାଖିଟି ତୁ।ବଡ ହୋଇ ଦେଶ ଦୁନିଆରେ ନାଁ କର।ଠାକୁରଙ୍କ କଥା କହିଲୁ ଯେ ଠାକୁର ସିନା ଆମକୁ ଜୀବନ ଦାନ ଦିଅନ୍ତି କିନ୍ତୁ
ଜନନୀ ମୋ ଜନମ ଭୂମି ସବୁଜ ସବୁଜ ଚିର ସବୁଜ ମୋ ଜନନୀ ଜନମ ଭୂମି ତାହାରି କୋଳରେ ଗଢିଲି ଜୀବନ ସେହି ମୋ କରମ ଭୂମି।। ତରୁଲତା ଭରା ଛୋଟ
ବୃଥା ବିଳାପ (ଅଣୁ ଗଳ୍ପ) ଥରେ ନୁହେଁ ବହୁଥର ଆସିଛି ସେ ସୁନେଲି ସ୍ୱପ୍ନ ବୟସର ଦ୍ରାଘିମା ଡେଇଁ, ପରିସ୍ଥିତିର ବିବଶତା ଡେଇଁ, ତୁମ ସହ ମୋ ମଧୁର ମିଳନର ବାର୍ତ୍ତା ନେଇ। ମାତ୍ର ମିଳନ ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ କାହିଁକି କେଜାଣି ସେ ସୁନାଝରା ସ୍ୱପ୍ନସବୁ। ବୋଧହୁଏ ଅବଚେତନରେ ମଧ୍ୟ ମୋର ବିବେକରୂପି
ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରାଣପୋଥିରେ ତୁମେ ଅବନ୍ତିନଗରୀର ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ରାଜା ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କ ମନ୍ଦିର ଆଉ କେତେବେଳେ ମାଦଳାପାଞ୍ଜି ଏବଂ ଇତିହାସ ରେ ତୁମେ ଯଯାତି କେଶରୀ ,ଅନନ୍ତ ବର୍ମନ ଚୋଡ଼ ଗଙ୍ଗଦେବ ଓ ଅନଙ୍ଗ ଭିମଦେବ ଙ୍କର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର। କେଉଁ କାଳରୁ ତୁମେ ବିରାଜମାନ ଆଜିଯାଏଁ ସଠିକ୍ ଆକଳନ କେହି
ଅହଲ୍ୟା ଉଦ୍ଧାର ରାଗ – (ଆହାରୀ) କୁଞ୍ଜବିହାରୀ ଦଳାଇ ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ଅଯୋଦ୍ଧା ରାଜ୍ୟରେ ସରଜୁର ତଟ ଦେଶରେ , କୁଟୀର ନିର୍ମାଣ କରି ରହୁଥିଲେ ଗଉତମ ଋଷି ଶାନ୍ତିରେ , ଅହଲ୍ୟା— ନାମ ତାଙ୍କ ଧର୍ମ ପତ୍ନୀର , କୋଟି ମନଜିଣା ଲାବଣ୍ୟ ପ୍ରତିମା ତୁଳନା ନଥିଲା ରୂପର । ଦେବରାଜ ଇନ୍ଦ୍ର ବିମୋହିତ
କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଶରତ ଚନ୍ଦ୍ର ପଣ୍ଡା ନିଜ କାମ ନିଜେ କରିବ ବାଳକେ ଅନ୍ୟ ପାଇଁ କିଛି ରଖିବ ନାହିଁ,, ଅନ୍ୟ ପାଇଁ କାମ ଛାଡିଲେ ଧନରେ ଉଦାହରଣଟେ ହୋଇବନାହିଁ ll ଯାହା କାମ ଅଛି ବୋଲି ଭାବୁଅଛ ତାହା ସମ୍ପାଦିବ ନ’କରି ହେଳା, ପିତାମାତା, ବନ୍ଧୁ ଉପରେ ଛାଡିଲେ ଭବିଷ୍ୟତେ ଜାଣ ବୁଡ଼ିବ ଭେଳା ll
ଅକ୍ଷୟ ତୃତୀୟା (ରାଗ-ଆହାରୀ) ଶକ୍ତିଦା ବିଷୋୟୀ ପବିତ୍ର ବୈଶାଖ ମାସ ଶୁକ୍ଳପକ୍ଷ ତିଥି ରେ ତୃତୀୟା ଅକ୍ଷୟ କରିଥାନ୍ତି ଧାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନା କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇବ ମଙ୍ଗଳ ବିଜୟ ଏଦିନେ ବିବିଧ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନ କିରତି ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ରହିବ ଅକ୍ଷୟ ନ ଘଟିବ କୈାଣସି ବିଘ୍ନ।। ପୂରାଣ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଏତିଥି ସୁଚିତ ବହୁ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ରଚିତ ଦ୍ରୌପଦୀଙ୍କୁ
ଗ୍ରୀଷ୍ମ ତାପରେ ଜୀବନ ସୁଜାତା ପତି ୠତୁରାଜ ଗଲା ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଆସିଲା ଉତ୍ତପ୍ତ ହୁଅଇ ଧରା, ଆଜି ଏ ଗ୍ରୀଷ୍ମରେ ଝାଞ୍ଜି ପବନରେ ଅସହ୍ଯ ଲାଗୁଛି ଖରା। ଓଡିଶା ଜଳୁଛି ତାତି ପବନ ରେ ଦେହ ହାତ ପୋଡିଯାଏ, ନିଷ୍ଠୁର ମଣିଷ ବୃକ୍ଷ ଲତା କାଟି ଅନ୍ଯକୁ
ଅକ୍ଷୟ ତୃତୀୟା ଶରତ ଚନ୍ଦ୍ର ପଣ୍ଡା ବୈଶାଖ ଶୁକ୍ଳ ତୃତୀୟା ତିଥି ରେ ମହତ ଦିବସ ଓଡ଼ିଆ ପାଇଁ, ଅକ୍ଷୟ ତୃତୀୟା ଚଷାକୁଳ ଖୁସି ଅନୁକୂଳ ଏହି ଦିନ ହୁଅଇ ll 1 ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ର ପ୍ରାରମ୍ଭ ଏ ଦିନ ଜୟ ଦେବ ସ୍ଵାମୀ ଆରମ୍ଭି ଥିଲେ,, କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵ ଗ୍ରାମେ ପବିତ୍ର କବିତା ରାଧା
ଅକ୍ଷି ମୁଠି କୃଷକର ଏହି ନିଧି ଗଣ୍ଠି ଧନ ଅକ୍ଷି ମୁଠି ନାମ ତା’ର, ଅନୁକୁଳ କରି ଘରୁ ଵାହାରଇ ଟୋକେଇକୁ କରି ଭାର । ବୈଶାଖ ମାସର ଶୁକ୍ଳ ତୃତୀୟାରେ ପଡଇ ଏହି ପରଵ, ଓଡିଶା ରାଇଜ କୃଷକ ମନରେ ଵଢଇ ଅମାପ ଭାଵ। ଏହି ପୂଣ୍ୟ ତିଥି ପାଳଇ କୃଷକ ମନରେ
ରୌଦ୍ରତାପେ ଉତ୍ତପ୍ତ ଧରିତ୍ରୀ କିମ୍ପା କର କୋପ ଆହେ ଭାନୁଦେବ ଧରାକୁ ଜାଳି ଦେଲଣି, ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ନର ସର୍ବେ ହାହାକାର ସଭିଙ୍କୁ ପଡେ ଭାଳେଣି । ତୁମ୍ଭ ରୌଦ୍ରତାପେ ଭୁପୃଷ୍ଠର ଜଳ ହେଲାଣି ପାତାଳ ଗାମୀ, ଅସହ୍ୟ ଉତ୍ତାପ ସହି ନ ପାରିଣ ଲାଭା ଉଦ୍ଗାରଇ ଭୂମି । ‘ଅଂଶୁଘାତ’ ର ହେଉଛନ୍ତି
ଅଖି ତୃତୀୟା ଉଠୁ ରେ ଅଖି ସୁରୁଜ ଯାଇ ମଥାନରେ କେତେ ଡାକିବି ଯେ ଗାଧେଇ ପାଧେଇ ସୁରୁଜକୁ ପାଣି ଟେକି ନାଲି ଚା’ ପିଇ ତୋ ପାଇଁ ଘୋଡେ଼ଇ ରଖଛି… ଉଠୁ ବୋପାଟା ଗଲା ବାଧକରେ ଅଧା ବୟସରେ ବୁଝିଲୁନୁ ଜମି ଜମା କଥା ବୁଢ଼ୀ ଟା ମୁଁ କେତେ ଧାଁ ଧପଡ କରିଥାନ୍ତି ଦେଇଦେଲି
ଅକ୍ଷୟ ତୃତୀୟା ଗୌରୀ ବେହେରା ବରଷକୁ ବାର ମାସ ଲୋ ସଜନୀ ବରଷକୁ ବାର ମାସ ବାରମାସରେ ତେର ପରବ ଯେ ଏ କଥା ମନରେ ହେଜ ସଜନୀ ଲୋ ଏ କଥା ମନରେ ହେଜ । ବୈଶାଖ ମାସର ଶୁକ୍ଳ ତୃତୀୟାତିଥି ରେ ପଡ଼ଇ ପବିତ୍ର ଅକ୍ଷୟ ତୃତୀୟା ସଜନୀ ଗୋ ପଡ଼ଇ