ମାୟାଧର
ମାୟାଧର ମୋର ମାୟାରେ ତାହାର
ମନକୁ ଚୋରେଇ ନେଲା
ରହି ପାରୁନାହିଁ ତାର ବିନା ମୁହିଁ
କାହାକୁ କହିବି ଭଲା ॥୦॥
କେଡେ ସରାଗରେ ଅସୀମ ଆଶାରେ
ଲଗାଇଥିଲି ମୁଁ ଭାବ
ତାହାର ଭାବରେ ବାଇ ହୋଇଗଲି
ପାଉନାହିଁ ତାର ଠାବ
କାହିଁକି କେଜାଣି ସବୁ ଜାଣି ଶୁଣି
ଅଣଦେଖା ମୋତେ କଲା ॥୧॥
ଅଭାବ ସଂସାରେ ଭାବ ଲଗାଇଛି
କାହିଁକି କରୁଛ ବାଦ
ବଜାଇ ବଇଁଶୀ ମୃଦ ମୃଦ ହସି
ଦେଖାଦିଅ ପଦ୍ମପାଦ
ପ୍ରାଣ ଗଲେ ଯାଉ ଡର ନାହିଁ ଆଉ
ତୋସାଥେ ଭାବ ରହିଲା ॥୨॥
Very good post. I’m facing many of these issues as well..
Having read this I believed it was very enlightening. I appreciate you spending some time and energy to put this article together. I once again find myself personally spending way too much time both reading and commenting. But so what, it was still worth it!