କେମିତି ଅଛ ମକର
ଆମ ବାଲ୍ୟକାଳେ ପାଠପଢ଼ା ବେଳେ
ଗାଆଁର ଚାଟଶାଳୀରେ
ମକର ଆସିଲା ଭୋଗବଣ୍ଟା ହେଲା
ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କ ଘରେ ଘରେ।
ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରେ ସେହି ପ୍ରସାଦରେ
ଦୁହେଁ ହୋଇଲୁ ମକର
ସେହି ଦିନଠାରୁ ସମ୍ପର୍କ ଆମର
ହୋଇଲା ନିବିଡ଼ ତର।
ଦୁହେଁ ପାଠପଢ଼ି କରିଲୁ ଚାକିରୀ
ଗଲେ ସେହି ବିଦେଶରେ
ମୁହିଁ ରହିଗଲି ଜନମ ଭୂଇଁରେ
ଦେଖା ହୋଇନି ତାପରେ।
ପତ୍ର କାରବାର ଥିଲା ନିରନ୍ତର
ଏବେ ଯେ ଦୂରଭାଷରେ
ଥିଲା ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ବୟସର ଛାପ
ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ରଖିଲା ଦୂରେ।
ଷାଠିଏ ବରଷ ହୋଇଗଲା ଶେଷ
ଦେଖା ହୋଇନି ଆମ୍ଭର
ଦୁହେଁ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ହୋଇଅଛୁ ରହି
ନିଶ୍ଚଳ ଆମ ଶରୀର।
ଆଜି ସେ ମକର ମନରେ ମୋହର
ଝଲକେ ସ୍ମୃତି ତାହାର
ଏତିକି ବେଳରେ ଭିଡ଼ିଓ କଲରେ
ଡାକଇ ନାତି ତାଙ୍କର।
ମୋ ନାତୁଣୀ ଯାଇ ଫୋନଟା ଉଠାଇ
ଦେଖାଏ ମୁହଁକୁ ମୋର
ଦେଖାଦେଖି ହୋଇ ଲୁହ ଝରିଯାଇ
ଆଖି ପଡ଼ିଲା ଆମର।
ଭାସ୍କର ରାଉତ
ଦେବମାୟା ଭବନ
ଶେରଗଡ଼,ଗଞ୍ଜାମ
