ହାଇକୁ —0— ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ ନଦୀର କୁଳୁ କୁଳୁ ଦେଖାଏ ସ୍ୱପ୍ନ ।……(୦୧) ତୃଷ୍ଣା ବିସ୍ତୃତ କିନ୍ତୁ କର୍ମର ଫଳ ମିଳେ ସମ୍ଭାର ।……..(୦୨) ଗଛ ଫାଙ୍କରେ ସେ ଫାଳିକିଆ ଜହ୍ନ ହେଳା ମଗନ ।…….(୦୩) ତମ କୁନ୍ତଳ ଚମକାଏ ବିଜୁଳି କଳା ବାଦଲ ।…….(୦୪) ବଉଳ ଫୁଲ ହୃଦୟ ହଜିଯାଏ ଗାଁ ନଇ କୂଳ ।……..(୦୫) ଲୁହର
*ଅନ୍ତିମ ପ୍ରାର୍ଥନା* *(ହାଇକୁ-)* ଏଇ ଅନ୍ତିମ ପ୍ରାଥନା ମୋ ସରିଲେ ଯିବି ସ୍ମଶାନ।……..(୧) ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତ ଲାଗି ଘଟ ମୋ ଖୋଜେ ସୁ-ପଞ୍ଚଶସ୍ୟ।—— (୨) ଚୁଆ ଚନ୍ଦନ ଖୋଜୁଛି ଗଙ୍ଗାଜଳ ମିଳେନା ଏଠି।——-(୩) ଯେତେ କଳଙ୍କ ସାଥି ମୋର ପଥରେ ସମୟ ଶେଷ।…….(୪) ଶୁଭୁନି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାଗବତ ପୁରାଣ ଅଟେ ମୁ ଜଡ଼।…….(୫) ସ୍ମଶାନ ଭୂମି ମୋ ଅନ୍ତିମ ପ୍ରାର୍ଥନା
ହାଇକୁ ତୋଟା ସେପଟୁ ଡାକୁଥିଲା କୋଇଲି ମିଠା ସ୍ୱରରେ।। (ହାଇକୁ-୦୧) ଗୋଲାପ ଠାରୁ ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା ଶିଖିଲି ଆଜି।। (ହାଇକୁ-୦୨) ଆଖିରେ ଲୁହ ଛାତିରେ କୋହ ନେଇ ଖୋଜେ ତୁମକୁ ।। (ହାଇକୁ-୦୩) କେଡେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଯାଇଛ ଯେ ଯାଇଛ ଫେରୁନ ଜମା ।।। (ହାଇକୁ-୦୪) ସତ କହୁଛି ତୁମ କୋଳଟି ଲାଗେ ମମତା ଭରା ।।। (ହାଇକୁ-
*ବନ୍ଦ ହେଲେ ନିଶ୍ୱାସ (ହାଇକୁ -୨୫)* ମନ ଉଚ୍ଚାଟେ କଦମ୍ବ ଫୁଲଫୁଟେ ଦେହେ ଉଲ୍ଲାସେ ।୦୧। ଏହି ନିଶ୍ୱାସ ଯେଦିନ ବନ୍ଦ ହେବ ସରିବ ଖେଳ ।୦୨। ଦେହ କୁଞ୍ଜରେ ବେଣୁ ସ୍ଵନ ଶୁଭୁଛି କ୍ଷୀଣ ସ୍ୱରରେ ।୦୩। ନୂଆ ବିଶ୍ୱାସ ରାହା ପାଏ ନିଶ୍ୱାସ କିନାରା ମିଳେ।୦୪। ଜୀବ ଜୀବନ ପଶେ ମାଟିର ଆଁ ରେ ନିର୍ବି
ରାତି (ହାଇକୁ-୦୬) ସଞ୍ଜ ନଇଁଲେ ଅନ୍ଧାର ଆସେ ମାଡ଼ି ସମୀର ବହେ।….. (୧) ଝିଙ୍କାରୀ ଗାଏ ସେ ଅବୋଧ୍ୟ କବିତା ଦୁଲୁକେ ହିଆ।…..(୨) ଶାନ୍ତ ଶ୍ରମିକ ଘୂମେଇ ତ ପଡିଛି ବହୁ ଦୁଃଖରେ।…..(୩) ଗୁମୁରି କାନ୍ଦେ ନୂଆ ଭୁଆଶୁଣୀ ଟା ସ୍ୱାମୀ ବିରହେ।……(୪) ମଶାଣୀ ପଦା ପିତାଶୁଣି ସେକୁଛି ତା ପିଲା କସି।…….(୫) ହିମ କାକରେ ସବୁଜ ଘାସ