–ସମୁଦ୍ର କାନ୍ଦୁଛି
ବିଗିଡି ଯାଇଛି ସନ୍ତୁଳନ ଆଜି
ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠର ଭାର
ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ ଜଳବାୟୁ କାହା
ହିତାର୍ଥେ ନାହିଁ ବେଭାର ।
ସ୍ବାର୍ଥାନ୍ଧ ମଣିଷ ଆଖି ବୁଜିଅଛି
ଚଉଦିଗ ସ୍ବାର୍ଥମୟ
ପ୍ରକୃତି କାନ୍ଦୁଛି ଧରିତ୍ରୀ କାନ୍ଦୁଛି
ତା ହୃଦୟ ବିଷମୟ ।
ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥ ହିତେ କଳକାରଖାନା
ଆବର୍ଜନା ଛାଡେ ଦେହେ
ଛାଡି ଦିଏ ଯେତେ ନିଷ୍ଫଳ ବ୍ୟୋମକୁ
ନିର୍ବିବାଦେ ତାକୁ ସହେ ।
ଚାତୁରୀ ପଣରେ ନିଜର ବିନାଶ
ଡାକି ଆଣୁଛି ମଣିଷ
ଦିନୁ ଦିନ ଲୁପ୍ତ ସାମୁଦ୍ରିକ ଜୀବ
ସତେ ହେବ ଦିନେ ଶେଷ ।
କୋଣାରକ ଦିନେ ସାଗର ଦର୍ପଣେ
ଦେଖୁଥିଲା ନିଜ ମୁଖ
ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି ସାଗର ଯେ ଆଜି
ବଖାଣି ନ ପାରେ ଦୁଃଖ ।
ପ୍ରତିମା ବାରିକ
ବରଗଡ ବାବେବିରା
574 total views, 3 views today
ସତରେ ଏହା ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କବିତା ଯାହାକୁ ପାଠକ ପଢି ପ୍ରଭାବିତ ହେବେ ନିଶ୍ଚିତ