April 02, 2023
11 11 11 AM
ରାମ ନାମେ କି ରସ ଅଛି! — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା
ମନରେ ଆସୁ ମୋ ଶୁଦ୍ଧ ଭାବନା — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା
ସମୟ ମାଗୁଛି ସମ୍ମାନ ଟିକେ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା
ଏ ସନ ଫଗୁଣ ନ ହେଉ କାଳ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା                       
ପାନ ବଟୁଆ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା               
ଅପେକ୍ଷାର ଫଳ ମିଠା — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା
ପଖାଳ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା
ପ୍ରମାଦ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା
ଦୟାର ସାଗର – ଡଃ ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ
ନିଵେଦନ – ଅଶୋକ କୁମାର ପତି
ଯିବା ମୋ’ ଉତ୍କଳ ଖାଇବା ପଖାଳ- ଜାନକୀ ମହାନ୍ତ
ଯିବା ଉତ୍କଳ ଖାଇବା ପଖାଳ – ଡଃ ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ
ପଚାଶ୍‌ ବଛର୍‌ ଆଗର୍‌ ମୋର ବହୂ ତାଁକର୍‌ ଆଉର୍‌ ମୋର୍‌ ମାଏନ୍‌ – ସୁଧୀର୍‌ ପଂଡା
ମୋ ଜୀବନ – ହେମନ୍ତ କୁମାର ସାହୁ ‌
ଶୀତ – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ
ଖାସ ତୁମପାଇଁ – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ
ନିବିଡ଼ତା – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ
ହେ ଜୀବନ – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ
ମୁଁ ଭାବିଥିଲି – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ
କଥା ଦିଅ ସାଥି କେବେ ଛାଡ଼ିବନି ହାତ – ଭାସ୍କର ରାଉତ
Latest Post
ରାମ ନାମେ କି ରସ ଅଛି! — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା ମନରେ ଆସୁ ମୋ ଶୁଦ୍ଧ ଭାବନା — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା ସମୟ ମାଗୁଛି ସମ୍ମାନ ଟିକେ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା ଏ ସନ ଫଗୁଣ ନ ହେଉ କାଳ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା                        ପାନ ବଟୁଆ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା                ଅପେକ୍ଷାର ଫଳ ମିଠା — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା ପଖାଳ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା ପ୍ରମାଦ — ସୀମାଞ୍ଚଳ ପଣ୍ଡା ଦୟାର ସାଗର – ଡଃ ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ ନିଵେଦନ – ଅଶୋକ କୁମାର ପତି ଯିବା ମୋ’ ଉତ୍କଳ ଖାଇବା ପଖାଳ- ଜାନକୀ ମହାନ୍ତ ଯିବା ଉତ୍କଳ ଖାଇବା ପଖାଳ – ଡଃ ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ ପଚାଶ୍‌ ବଛର୍‌ ଆଗର୍‌ ମୋର ବହୂ ତାଁକର୍‌ ଆଉର୍‌ ମୋର୍‌ ମାଏନ୍‌ – ସୁଧୀର୍‌ ପଂଡା ମୋ ଜୀବନ – ହେମନ୍ତ କୁମାର ସାହୁ ‌ ଶୀତ – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ ଖାସ ତୁମପାଇଁ – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ ନିବିଡ଼ତା – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ ହେ ଜୀବନ – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ ମୁଁ ଭାବିଥିଲି – ଶ୍ରୀମତୀ କୃଷ୍ଣା ଦାସ କଥା ଦିଅ ସାଥି କେବେ ଛାଡ଼ିବନି ହାତ – ଭାସ୍କର ରାଉତ

ପଢନ୍ତୁ ସଂଯୁକ୍ତା ସାହୁଙ୍କ ଗଳ୍ପ ମୋ ଶୈଶବର ବିଦ୍ୟାଳୟ

ମୋ ଶୈଶବର ବିଦ୍ୟାଳୟ 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ଏତେ କର୍ମଜଞ୍ଜାଳର କାର୍ତ୍ତବ୍ୟର ବୁଡିରହିଥାଏ ଯେ ମୋ ନିଜ କଥା ଭାବୁବାକୁ ସମୟ ପାଏ ନାହିଁ |ଏପରିକି ଜନ୍ମକଲା ମାଆ ବାପାଙ୍କ କଥା ମନେ ପଡେନି |କାରଣ ମୁଁ ନାରୀଟିଏ,ପତ୍ନୀଟିଏ,ବୋହୁଟିଏ,ମାଆଟିଏ |ସେଇ ବ୍ୟସ୍ତତାରୁ କେବେ ଟିକିଏ ଓହରିଗଲେ ,ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ବାପଘର , ପିଲାଦିନ ଆଉ ବିଦ୍ୟାଳୟ କଥା |ହେଲେ ଆଜି ସେସବୁ କେବଳ ପେଡିସାଇତା ପୁରୁଣା ଶାଡୀ ଭଳି |ମୋ ଶୈଶବ କଟିଛି ଅତି ଦୁଃଖ ଆଉ କଷ୍ଟ ସହିତ |ସୁଖ ଯେମିତି ସେତେବେଳେ ମୋ ପାଇଁ ଦାଉ ସାଧିଥିଲା ଆଉ ବିଧିନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଥିଲା |ଏବେ ମନେ ପଡିଲେ ଦେହ ଶିହରି ଉଠେ ,ଆଖିରେ ଲୁହ ଜମିଯାଏ |ମୋ ବାପା ଥିଲେ ଜଣେ ଆଦର୍ଶ ପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷକ ଆଉ ନାମକରା ହୋମିଓପାଥିକ ଡାକ୍ତର |ଆମ ଏରିଆରେ ତାଙ୍କର ବହୁତ ନାଆଁ ଥିଲା,ଏତେ ଅମାୟିକ,ଛାତ୍ରବସ୍ଛଲ ,ନୀତିବାନ,ସମାୟାନୁବର୍ତିତା ,ଆଉ ବିନା ପଇସାରେ ରୋଗୀ ଚିକିତ୍ସା କରୁଥିଲେ |ମୁଁ ଥିଲି କ୍ଳାସରେ ଫାଷ୍ଟ ହେଉଥିଲି,ଭଲ ପାଠ ପଢ଼ୁଥିଲି |ମୁ ପିଲାଦିନୁ ବହୁତ ଚୁପଚାପ ଆଉ ଶାନ୍ତ ସରଳ ଥିଲି |ସମସ୍ତଙ୍କର ଅତି ପ୍ରିୟ ଥିଲି |ଆଜ୍ଞାଧିନା ଛାତ୍ରୀ ଥିଲି |ସେତିକିବେଳେ ମୋ ଜୀବନରେ କଳାବାଦଲ ଘୋଟି ଆସିଲା ,ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତୃତୀୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢ଼ୁଥିଲି ,ବାପା ଆମକୁ ଛାଡିଚାଲିଗଲେ |ବୋଉ ମୋର ଖାଲି ଅକ୍ଷର ଲେଖି ଶିଖିଥିଲା |ସେଇଠୁ ମୋର ପାଠପଢ଼ାରେ ବହୁତ ବ୍ୟାଘାତ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା |ଆମେ ପାଞ୍ଚ ଭାଈ ଭଉଣୀ |ମୁଁ ବେଶୀ ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇପଡେ ଏତେ ଛୋଟ ବୟସରୁ |ଯୌଥ ପରିବାର,ତଥାପି ଆମ ବୋଉ ଆମମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ସହି ପାଠ ପଢେଇଲା |ମୋ ସ୍କୁଲର ଶିକ୍ଷକ ମାନେ ଆଉ ମୋ ସହପାଠିମାନେ ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ପାଆନ୍ତି |କିନ୍ତୁ ମୋର ଆଉ ସେ ଶୈଶବର ଯେଉଁ ଅନୁଭବ ,ମୁଁ ସେସବୁ ଭୁଲିଯାଇଥିଲି |ମୋ ବୟସ ଅନୁସାରେ ଯେମିତି ମୁଁ ବହୁତ ଆଗକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲି |ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ ହେଉ ପଛେ ଗୋଟି ଗୋଟି ହୋଇ ମନେ ପଡେ ସେଇ ଶୈଶବ ସମୟର ବିଦ୍ୟାଳୟ କଥା |ମୋର ସବୁ ସାଙ୍ଗ ,ଶିକ୍ଷକ,ସ୍କୂଲର ପରିବେଶ ଏମିତି ଅନେକ କିଛି |ମୁଁ ହେଡମାଷ୍ଟରଙ୍କ ଝିଅ ବୋଲି ମୋତେ ସମସ୍ତେ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲେ |ମୁଁ ଭଲ ପଢ଼ୁଥିଲି ,ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପାଠରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ |ଦିନେ ସ୍କୂଲକୁ ନ ଗଲେ ,ମୋ ଶିକ୍ଷକ ଆମ ଘରକୁ ଯାଆନ୍ତି ମୋତେ ଦେଖିବା ପାଇଁ।

 

ସଂଯୁକ୍ତା ସାହୁ

ଜଗତସିଂହପୁର

 520 total views,  1 views today

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *